Alle inzendingen over Groene papegaaivis

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

Rood-groen-rood-groen, nooit eens oranje, rood-groen-rood-groen-rood-groen, het gaat te vlug, rood-groen-rood-groen-rood-groen, zo is geen verkeer mogelijk, het licht verspringt te rap, soms snellerer dan het oog volgen kan. Toen-thans, toen-thans en ertussen een reidans vol aaneensluitende vergissingenenen ...…

De legertop beval de fabricage van groene pakken, jassen, groene sokken en groene onderbroeken, groene rokken, dit alles voor een goede camouflage. Maar ja, dan heb je altijd van die oenen die daarna de soldaten weer ontgroenen.…

Lief groen, verbleekt. Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Nederland wacht op groene ideeën. Op groene innovatie. Op ieders groene denken. Met het oog op onze toekomst. Maak al onze parken, tuinen en tehnieken groen. Jardin d'Hiverre rekent op ons allen, samen met het Groene Paviljoen.…

Het was de tijd van Floris en Q en Q Je ging van huis en altijd volledig in tenue En minstens twee uur te vroeg Het systeem was simpel: dat was er niet En de scheids was als vanouds weer een stuk verdriet Maat het was altijd iemands vader Dus dat zei je dan maar niet We waren groen Groen als gras Groen, groen als gras Groen, groen als gras…

En de uiterst bekoorlijke blondines met groene, ja zeer groene ogen het kortst van al: korter nog dan een gedicht, korter dan de snelheid van het licht in hun groene, ja zeer groene ogen. --------------------------------- uit: 'Bandloze gedichten', 1996.…

Onbedwingbaar klimt het groen tot de toppen van de takken, overal stuwt het nu voort en geen mens kan dit hanteren... Groen en groen en nog eens groen, waarom rijmt dit toch op zoen? Is er liefde achter alles, is er leven overal? O, ik weet geen antwoord te verzinnen, poog alleen maar te beminnen...…

Nakende dageraad met jou in mijn armen 'n Behaaglijk, lekker en aangenaam gevoel Mijn mond, mijn handen, mijn alles wil jou hebben Momenteel laat jouw wereld fysiek niets toe Daar jouw land schoonheid kent, maar ook ellende Beslommeringen, verdriet, maar ook grote vreugde Jij slaapt jouw verdriet weg en droomt van de passie Die het naakte…

de mensenziel u zoudt haast gaan denken is leven slechts zwarte inkt: het vergaren van zorgen ik vertel u van schoonheid van vragende tastende vingers de weelde van ingetogen blijheid kent u milde dragende ogen van geleefde ouderdom bent u ooit door een eerste lach van een klein kind verleid ja, zoals u ziet schrijf ik ook wel groen…

Het Witte Huis werd dan het Groene Pand En heel Amerika werd Nader-land.…

Ooit stortte hij zich dapper in de strijd, Want om zijn idealen te bevechten Ging hij tekeer tegen fascistenknechten. Maar hiervan heeft minister Fischer spijt. Want is hij ná de oorlog fout geweest Dan schaamt een echte Duitser zich het meest.…

Virgineum decus Niet lam en afgeleefd, maar kroes, en in zijn' kreuken, zo is het loof mij lief, en ‘t groen, der groene beuken, die in de zonne staan en, hagewijs geleed, de nieuwe pracht aandoen nu van hun lentekleed.…

Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede voor me, in malingen de bochtpenseelde lucht en de zon de hoge ongesteelde bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden.…

Even buiten de stad ontdek ik het is feest overal hangt jeugdig groen en kleuren kwistig kleuren alles bont wat lange tijd slechts kleurloos is geweest het lijkt een vlucht mijn afscheid van de stad de hemel in van 't aardse paradijs waar aarde ruikt en 't jonge blad zich vouwt in 't licht ik aarzel niet maar spring er in…

ik was nog groen en jij geweest kom maar zei je waar blijf je wees niet bang het werd veel heel erg veel je hielp geen handje ik heb me vergist zei je en ik lachte verlegen en fluisterde You deserved more…

Al dat jonge groen Als een koele zoen Op mijn ogen... En mijn hart bewogen Zoals toen...…

Steeds als zij lacht lacht mijn zijn Steeds als zij spreekt hoor ik liefde Steeds als zij kijkt zie ik het groen van mijn ziel in haar ogen weerspiegelen Steeds als zij kust proef ik hemelvruchten Steeds als ik haar lichaam zie huil ik groen onervaren Steeds als ik bij haar ben haar in mijn armen sluit haar bemin tart ik het groene kind…

In Napels is het rustig; wat een wonder Kerkklok en voorganger zingen me wakker Getuigen van het leven van hun Makker De katholieken kunnen niet meer zonder Beland in Napels’ groene hart en longen Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen Blijf ik bij honden en bambini talmen Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen Gelaat van Christus zien…

bergtocht zwaar toch klim ik er naar boven al voelt de weg nog naar links en rechts nog beren maar nauwelijks op de weg gelukkig is het nog najaar zodat de beer ongevaarlijk is voorlopig zal de sneeuw de bergtop zwaar bedekken maar als het ijs weer smelt en de vogel met spriet zich meldt gaan planten weer ontspruiten als ik het groen…

De auto van mijn vader is mooi groen. hij ziet er heel sjiek uit, maar toch kost hij weinig poen. Het is een Rover 75...…

De winter weent, de lente lacht, de kluizekens gaan open; en 't blad, dat zich te bergen placht, komt kraakfijn uitgekropen. 't Is al zo klein en al zo nipt, zo netjes en zo nuchter; en 't meesje dat er tussen wipt het fladdert nog zo schuchter. Een vlinderlucht waait vleiend zacht om al die tere levens. De winter weent, de lente lacht…

Dit is het Holland waar ik van hou: het groen tegen het blauw.…

vert nuancé le vert clair des petites feuilles longues et ovales et le vert foncé de l'ombre en dessous les bois plus loin et l'herbe vert jeune et légère tout ça sous l'accolade d'un ciel gris; une nuance du noir et blanc dans laquelle tu dors pendant j'écris) Terwijl jij slaapt in zwart en wit schrijf ik het genuanceerde groen…

groen ben ik geboren elk jaar geschoren goed en wel verzorgd mijn baasje is bezorgd…

In ieders hoofd hangt een groen blaadje, in dat van Els, in dat van Klaartje, ’t wordt gevoed door d’hersenschors, terwijl je schorevoetend bost… Soms glanst het, bengelt aan z’n steeltje, als je lachend gaat door ’t leven In ieders hart, groent er een klepje, in dat van Wiske, Sus en Jefke, ’t wordt gesmeerd met liters bloed, als je iets…

gretig begin ik met wroeten de tuin wordt weer geschoond elk jaar weer die overmoed met opgestroopte mouwen na enkele meters onkruid daver ik niet meer zo snel het tempo zakt nu per minuut de bank lokt in de zon al kreunt mijn rug, knikt mijn knie ik hou intens van groen geploeter…

hechten aan het beton en de ijzeren omhelzing van het spoor bijster tussen de klinkerkeien aan de medeklinkers grond verdichtend het houten ijveren en een tuinbeeld verkleed -ik wou dat ik het in mij had- die eeuwigdurende groene koppigheid…

blaadjes blowen Dan knettert de accuzaagmachine Men geeft gas ook om lawaai te showen Deze turbo geeft me kromme wilgentenen Het heerlijk groen is stilletjes aan verdwenen…

de kroon schieten wortels uit schaduw - volle monden, met jaarringen verbonden, genieten we van deze rijpe vrucht, waarvan de levenssappen overgaan in een bedwelmende zucht, verkoelen we de mossen met de kracht van blote voeten, gedanst door elfenkinderen in de speelweide van de nacht, met geënte eigenschappen, blijf ik een groene…