inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.455):

Adios

een levensteken in duisternis
een sprankje licht gloeit op
de mist verlaat de bergtop
in verlatenheid belevenis

hoop geeft weer vleugels
al is de bergtocht zwaar
toch klim ik er naar boven
al voelt de weg nog naar

links en rechts nog beren
maar nauwelijks op de weg
gelukkig is het nog najaar
zodat de beer ongevaarlijk is

voorlopig zal de sneeuw
de bergtop zwaar bedekken
maar als het ijs weer smelt
en de vogel met spriet zich meldt

gaan planten weer ontspruiten
als ik het groen nu al bezie
en al vlinders voel in buiken
weet ik dat ik mij waande

pijnlijk in zwaar gevaar
als leven weer gaat ontluiken
komt er weer een zomer los
waarin ik pure rijkdom weet

van mijn gezicht de luiken
adios

Schrijver: Rikus Kiers, 27 november 2006


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 811

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Een fan
Datum:
8 april 2007
Prachtig hoopvol gedicht.
Het ´licht´ kunnen zien terwijl iemand in zwaar weer verkeerd, dat getuigt van een enorme innerlijke kracht.
Diegene komt er wel!
De titel Adios, zal je bewust gekozen hebben, als ik de titel mocht bedenken zou ik het ´Licht aan de horizon´ noemen.
Maar even goed, heel graag gelezen.
Naam:
Neeltje Diepeveen
Datum:
25 december 2006
Email:
neeltjediepeveenhetnet.nl
Heerlijk, beren hebben ontzag voor degenen die opwaarts gaan met zoveel kracht. Dit geeft moed!
Naam:
Quimey
Datum:
6 december 2006
Email:
quimeycasema.nl
Heel erg mooi! Als dit het ijs niet (sneller) weet te breken!
Naam:
Ivan Grud
Datum:
2 december 2006
Email:
borst22tiscali.nl
Heel erg bedankt, schitterend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)