9657 resultaten.
Bouwfout
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 145 Ze moesten tegen hun zin opnieuw lijden
onder de bouwwerkzaamheden en die onrust
verschrikkelijke irritatie/ontsteking
maar uiteindelijk hebben ze gezegevierd
in een nieuw en smetteloos kasteel
waarin ze hun seksuele passie
volop hebben uitgeleefd
wat heet
ze doen
het
nog
steeds
uitmuntend…
Kasteelheer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 261 Ver van zijn geliefde kasteel is hij
heengegaan, terwijl de kraaien treurige
gedichten reciteerden, en hij heimwee had,
als laatste poëtische daad direct na zijn
dood naar zijn veilige kasteel is gesneld,
waar 's avonds de trappen blijven kraken.…
de dwaalster
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.063 De onschuld is verdwenen
slechts lege schappen zijn overgebleven
na de rooftocht van realiteit
voor mij blijft niets over dan te lopen
over rotsen, zand dat ik ooit
gebruikte om kastelen mee te bouwen
nu is het niets
ik kan niet dromen
slechts dwalen
in lege abstractie
waarin ik niet meer weet waar het script is gebleven
en niet meer weet…
geeft
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 335 De zomer ademt alweer haar laatste adem
vurig brandt de koperen bol door
geen zoektocht meer
ontwikkeling in ieder nieuw kasteel
zielsverwant in een vlak overvloedig groen
land
leuk is gewoon
plezant
en het zand
danst
net als ieder in dit leven
die dit leven leeft
een engel geeft.…
Bloeit natuur en geen illusie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 390 kastelen zijn
er nog genoeg
kerken worden schaars
kathedralen zijn alreeds
tot monument verklaard
mag ik jouw paleisje
bouwen en wonen in het
straatje van notaris
burgemeester en pastoor omdat
ik voel dat jij daar hoort
maar in de tuin
blijf ik de baas
daar groeit geen jacuzzi
de ontvangsten doe je elders maar
hier bloeit natuur…
Betoverde kastelen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 502 Wolkenstapels verzinnen
witte feeën en kastelen,
hoog in de betoverde lucht,
waar ze meedrijven
op mijn gesloten ogen.
De koele aarde penseelt
deze indrukwekkende stilte
in mijn leeg en wankel hart
en vult het met warme beelden
van deze ontroerende dag.…
Een wereld vol verlaten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 482 zie in je blik
de kerker weer
je schrik de ophaalbrug
en sloten op je stil geheim
je opgejaagd te weten
het niet kunnen vergeten
omdat de banden er nog zijn
in dagelijkse pijn
de ketting is geknipt
je gaat nu voor een eigen ik
naar een wereld vol verlaten
je entree weer maken
in het kasteel is er
een heer te veel jij torent…
De trillende snaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 383 daar waar dolende
ridders hun zwaarden
nog streelden
met bloed aan
de handen en knapen
bogen nog spanden
hun leven verpandden
aan de trillende snaar
zij verspeelden
de slag voor zovelen
ja ik staar naar de
zielen die dolen
omdat zij werden bevolen
te schieten op lucht
de vijand zat
ondergronds in hun holen
bekeken verloren kastelen…
de gil van de boterbloemen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.053 het luchtruim is ontdooid,
de wind werd zichtbaar aan de wand,
waterzucht en spataderen ontsieren
de oevers van verlaten wensen,
de onderhandelingen waren afgesprongen
en de vlaggen gestreken tot grondniveau,
de fanfare speelde met lijf en leden
haar stuk 'Gratis Toegang tot Kasteel en Park'
daar hoorde ik voor het eerst
de gil van de boterbloemen…
vaalrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 588 zondagochtend
eind september
om het kasteel
nog dieprood
zie ik de rozen
stilaan afwaarts gaan
zij geuren steeds
meer aangeschoten
met of zonder naam
geraniums blozen
onvermoeibaar
lila en vaalrood
snedig op de vijver
hoor ik het gesurf
van wilde eenden
halfvermolmd schier
spant stokoud
een houten brug
haar rug…
het verzenkind (II)
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 347 het lijkt nog nacht
en het kind weet: ze gaan weer
komen
de woorden
en de schaduwwachters
die door de deur naar binnen sluipen
een onherstelbare droom vullen
met vermommingen en beeld na
beeld
leugen na eeuwigheid
na leugen
luid
eeuwig
in een te klein kasteel
van witte lakens, wollen beesten
en onderaardse, dichtgestopte…
Potassium
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 het zand stuift argeloos
tart bruggen en kastelen
mondhoeken worden korsten
ach, korrels zijn met velen
de vloed heeft sporen gewist
om voetstappen te vervloeken
ik verdwaal in confectietuinen
blijf de wildernis zoeken
het water draagt zich naar zee
mijn schepen verbrand
langs geulen en kreken
een pot met as in de hand…
Nagoya kasteel
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.736 Als een schip in de eeuwigheid verankerd
Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer,
Der wereld afgewend, hier onveranderd
Het rijk van bos en water en weleer.…
ik slotgracht mijn kasteel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 564 ik slotgracht mijn kasteel
haal de bruggen op
en leg het droog
het laatste bier staat
te verschralen omdat
niemand het komt halen
ik zoek de torenkamer
want mijn gram zoekt snel
een hamer zonder roze blik
de trap verwentelt
langs het klokkentouw
en wint zo hoogte
ik wankel als mijn
laatste uurtje luidt, kijk
wat aarzelend…
de smaak van Ingmar Bergman
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 de smaak van Ingmar Bergman
grimassen verstoren de gang
van de wind
de eenzaamheid
slechts rotsen en dromen
scheppen de beelden
van de schilder
tastbaar het lot
vrouwen ontvangen
tussen kleffe dijen
de webben
het gruis
van eeuwen
de melkende zee
de tempel als kasteel
stemmen achter de branding
verstoren het gaan…
orangegloed
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.646 Zomaar een dag
schrijven wij luchtkastelen
in het zand
gewoon omdat het mag
deze nieuwe geboren dag
schrijven wij kastelen in de lucht
zolang wij maar blijven dromen
bliven wij geloven
alles gaat uiteindelijk open
zolang dromers en klaprozen
zingen
luchtkasteel met zijn gote vlindertuin
zijn open
Nu…
Illusie der eeuwige jeugd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 73 Wat ochtenddauw doet verfraaien
laat spinrag vergeten
Zo vergeet men die jong is soms
degenen die oud zijn
en tot grijs vervagen
De ouden van dagen vergeten daarintegen nooit
hun reeds vergane gloriedagen
toen zij als het frisse ochtenddauw
het spinrag tot een kasteel van kristal verfraaiden
de zon op hun jonge huid voelden
en dachten dat…
DE TROUBADOUR
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 592 Hij reist van burcht naar kasteel
muziek is beter dan het leeg gekrakeel
het levenslied vertelt al heel lang
ervaringen voor hun eigen belang
soms overstemt geroezemoes zijn gezang
men ziet niet het verborgen belang
men is niet geïnteresseerd
begrijpt niet dat men er van leert
misschien is het tij te keren
en kan men zich tegen…
Waar vlammen spelen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 651 ik kasteel
met vele torens
ben geen heer op afstand
mijn havezate biedt veel meer
slot mijn gracht
alleen de ophaalbrug
is altijd open
voor elke warme gast
we openhaarden
in zacht en stil gemak
waar vlammen spelen en
zonder rook emoties stelen
ik laat je gaan
kom meteen achter je aan
want in de hoogste kamer van
de toren wordt…
den trap... afgedaan
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 243 zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar
hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal
voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap…
IK WAS DE PRINS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 134 ooit was ik de prins
op het witte paard
die sprookjes uit
kon laten komen
ook al was het maar
in onze dromen
jij weet wel dat ik je die
illusie nooit heb ontnomen
en dus ga ik je
vannacht weer zoeken
daar in dat kasteel
of die verlaten stins
en ik zal je vinden en
kussen tot het ochtendlicht
je ontvoeren naar daarginds
daar…
dagje Efteling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 865 wij waren er kind aan huis toen
Anton Pieck in ons dorp ooit
een sprookjeswereld schiep
waar schoentjes dansen konden
reusachtige paddenstoelen ons
met speelse deuntjes verbaasden
die pure verwondering voel ik
nog steeds als ik ‘t kasteel van
Doornroosje betreed
waar ik m’n kindertijd verslond
het jochie van toen pardoes
weer…
Speelkwartier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 En niemand
ziet hoe
alles wat het was
bijeen met zichzelf
nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier
over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen
worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered
omdat die vroeger, opgesloten
door vaders, stiefmoeders glashartige
toverheksen, nooit hun eigen…
boem!!!
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 335 op een podium
kun je soms heel even
meevliegen zonder vleugels
en wonen in 't kasteel
van de verbeelding
maar als jij de muze bent
die de maker dient
en de maker bepaalt
ben je onderdeel
van zijn decor en decorum
dan loop je het gevaar
vlak voor de gordijnen sluiten
vleugellam te landen op de planken
van zijn uitgespeelde spel
met…
het Kasteel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.430 Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel
Met hoge toren tussen iep en eiken,
Waar duizend bloemen stonden stralend geel
Op 't groene grasveld in de zon te prijken.…
Die orakelden in vlam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 264 hoorde je stappen
in de gang van weten
zag het koppie buigen
voor de grote bogen
van vergeten naar
de zaal van samenkomen
fel brandden
daar de vuren gevoed
door mistige sculpturen
die orakelden in vlam
op hun vorm en kleuren
dansten wij al lang
we zijn gegaan
langs de kantelen
weten het bestaan van
die kastelen in de lucht
maar…
behouden huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 83 wonen in een kasteel
met voor iedere vlucht
een opgehaalde brug
alleen de kroongetuige
van het water onder de
oude brug dicht met kroos
van donkere wakken geweken
om daar lang herinneringen
vast te houden verdiepen
of in de traag schemerende
watervliezen te verliezen
thuis komen achter gesloten
muren met kleine vensters…
Strandwandeling
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 853 tegen de wind in en tegen het beter weten,
de snelheid van mijn gang vertraagt
op weg naar het vergeten,
een blauwe vlek tot aan de horizon
het schreeuwen in mij stilt
en in de wind die keren kon,
mijn hoop wordt opgetild,
raap ik een schelp uit het rulle zand
en staar naar het vertrouwen
dat in de vloed van zee naar land
jou mijn kasteel…
monumentenzorg
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 358 wat men mist in dit land
zijn de poorten
naar voorbije tijden
in eeuwige ruïnes
onafgebroken tekens
voor onze nederigheid
het besef dat vóór ons
reeds van alles werd en was
gebruikswaarde is voorwaarde
voor het voortbestaan
van bouwsels als kastelen
men sloopt geschiedenis
als voorbije onwaar
hooguit is er restauratie
tot iets wat nooit…
de nacht is een kat op trage poten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 269 de nacht is mijn kat op trage poten
ze woont in een wit kasteel
met dikke muren die kluisteren
als we buigen naar zware wind
sterrenbeelden vallen uiteen
in ovale ogen breder dan de maan
het verre licht, fijn wit zand
ooit valt alles uit elkaar
zweeft alles zacht met iedereen
ik raak de dag
hij is van steen…