Netgedichten

netgedicht (nr. 67.231):

behouden huis

wonen in een kasteel
met voor iedere vlucht
een opgehaalde brug
alleen de kroongetuige
van het water onder de
oude brug dicht met kroos
van donkere wakken geweken
om daar lang herinneringen
vast te houden verdiepen
of in de traag schemerende
watervliezen te verliezen

thuis komen achter gesloten
muren met kleine vensters
die een veilig uitzicht over
het veld bieden
er zijn bossen en lage weiden
waar licht als vrede belegd in
een krinkelende baan overtrekt

het huis in kamers verdeeld
lang met jaren vertrouwd
een hoog huis waar schaduw
krimpt zich uitbreidt en met
diepe aandacht over spiegelend
water strijkt

de hartstocht verloren stuwt de
wand omhoog naar de tinnentrans
een uitgeroeide storm in mazen van
klei en mortel gevat tot stilte gemaakt
roerloos van macht onder loopt de gracht
onpeilbaar zwart sluit ongedeeld verweer
om het kasteel.