10286 resultaten.
Channanja
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 687 zij bespeelt
de oude stradivarius
met ontluikend elan
haar snaren klinken
als voldragen woorden
wanneer zij haar
sprankelende lettertonen
uitstrooit in het hart
van een vergrijsde man
de viool, uit verguld
hout gesneden
trilt van vreugde
onder de vingers
van deze blanke lelie;
een meisje met een
nog pril aards verleden…
moi
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 298 vind je het
die foto
als een draaikolk
onder de evenaar
richting de andere kant
daar zijn wij ooit
geweest
een riviermonding
die uitvloeit
in de zee
de zee
eindeloos
zoals dit hart
jong
maar oud tegelijkertijd
alles gaat voorbij
hout
tafel
genoten
besloten
de duivel speelt
en ik
blijf
nog even…
Kleurloos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 396 Een foto in mijn hand,
laat een bepaald beeld zien,
een aantal kilo`s lichter,
om precies te zijn tien,
als ik naar mezelf in de spiegel kijk,
wil ik dat beeld het liefste verscheuren,
ik lijk wel een kleurplaat,
die ze vergeten zijn in te kleuren...…
OUD LAND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 461 Tere stralen door het hout
oude paden uitgesleten,
stoere den en slanke berken,
doorzichtig groen, ragdun en fijn
door het zonlicht niet vergeten.
Een grote kei en meerdere
als ik me niet vergis.
Hoe zijn ze hier beland?
Wie heeft dit graf bereid?
Geen antwoord op mijn vragen.
Tekenen van lang vervlogen tijd.…
Tedere
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 gloed
niet zal doven
in het wakend hout
mijn liefste tedere
ik heb je gehoord.…
nooit meer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 183 hier in dit oude huis
val ik altijd maar
uit het paradijs
hier nu in dit koude huis
waar de houten deur
slechts kreunen kan
waar ik altijd maar
wacht roerloos wacht
op jou
hier in dit lege huis waar ik
altijd maar zing
tranenliedjes voor jou
hier nu in dit koude huis
waar liefde als een schim
altijd door de kieren schemert…
Ouderling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Het oud verdriet,
je draagt het jaren mee,
tot die stille rust
als voorbijtrekkende schim
je ziele kust.
Geen morgen meer
voor 't oud verdriet.
Jouw bank blijft leeg,
een hart gegrift in 't hout.
Er staat:
"Vergeet mij niet."…
Uit het juiste hout
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 164 Ik heb mijn basten afgepeld,
verwondde vel over mijn benen,
hoe kwetsbaar ongekorven hout
in de jaarringen geteld door
botte bijl en beitel geschonden,
onbewerkte in ruwe staat, wat
terugslaat naar onbedekte schenen,
verwijst naar oude wonden.…
Herfstmist
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 474 Zo prachtig, lavendel en licht
Zo geurig aaneengedicht
Een dromerige waas
Vertelt het relaas
van de vertrekkende zon
En hoe het allemaal begon
De fluistering van rood
over een zekere dood
Treurnis gegoten in oud hout
Dansend gebladderte als vallend goud
Een wenteling in natte geurigheid
Versterving zonder spijt…
Stookhout
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 119 Uit het goede
Hout was ik
Gesneden, zei
Men toen ik
Tot volwassenheid
Kwam - van de
Oude stempel,
En meer van dat
Soort goedbedoelde
Complimenten die
Mij werden
Toebedeeld -
Nadat ik mezelf
Had verloren
Aan een wereld
Die in waanzin
Zijn waarde verzwelgt
Blijkt mijn excellente
Timmerhout niets
Meer waard dan…
Even afrekenen
snelsonnet
3.0 met 53 stemmen 3.105 Dat in de wereld van de criminelen
Ook Heineken-ontvoerder Cor van Hout
Is koudgemaakt, laat mij natuurlijk koud;
Zo zijn nu eenmaal daar de rituelen.
Wij burgers wijzen braaf de doodstraf af,
Maar boeven zelf zijn wel voor deze straf.…
Ik was weer mens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 166 lang, te lang,
Emoties die zich
Niet meer lieten
Kennen -
Afgevlakt gevoel
In een mens die zichzelf
Verliest aan een wereld
Verloren in schuld
Asgrauwe hemel overdag
Ondoordringbare nacht
Een lange tunnel
Zonder vluchtstrook
Onbewust biddend
Dat er aan het eind
Van de tunnel weer
Licht mag zijn
En dan met verf
En hout…
Holbewoner
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 170 Toen er een ziel kwam
in zijn nachtmerries,
en vleermuizen vlogen
bewogen door de nacht
las hij de brief van zijn moeder
liet tranen in hout branden
folterde zijn geweten
met schuldgevoelens
wilgentenen aan de rand
van het meer, dat spiegelde
herinnering vol oude poppen
verweerde weemoed in de nacht
met als slot het schimmenspel
van…
Zicht op Breda
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 306 Op een oude ansichtkaart van rond 1910
zie ik paardentrams en een brigadier
op zijn fiets, met hoge hoed en cape.
Er valt een dame met een megahoed te zien
en houten karren leveren het eetplezier.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
stadsjutter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 324 de oude kar kraakt
in dezelfde voegen als
haar duwer, ze smeekt
om nieuw bloed, een laagje
lak aan antiek, de toekomst
is aan de jeugd, vers hout
de zwoegende man vloekt
op het weerbarstig hout
dat gebarsten wielen blokkeert
en zijn geleende schoenen spuwen
op zijn verweerde blaren
eigen vocht eerst schreeuwt hij
en ploetert verder door…
Jaarringen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 199 Je hebt mijn basten afgepeld
het verwondde het vel over mijn benen
hoe kwetsbaar ongekorven hout
in mijn jaarringen verteld
door eigen bijl en schaaf geschonden
in onbewerkte en ruwe staat, wat
terugslaat naar eigen schenen
en verwijst naar oude wonden.…
arbre érotique
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 677 van de oude plataan
is alle schors ontdaan
een naakt ondersteboven
en juist daarom misschien
wel zo erotisch...
de vrouwelijke rondingen
zo dikwijls teder betast
door mannenhanden schonken
het hout de intense warmte
die zo onontbeerlijk is
voor wat het is geworden
ik schiet nog snel even een foto
voor dagen van groot verlangen…
Halverwege de verte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ik ben in bergen geboren
Uit gletsjers gespoeld
Van mijn bossen geen sporen
Geen groen of hout meer gevoeld
Ik ben aan stromen ontnomen
Loop als man door de steden
Ver van wijkende zomen
Akkers als vierkante kleden
Ik ben verdwaald ben te oud voor dit leven
Horende doof voor het zomers alom
Naar zee met de steven, niet meer
Naar…
ODE AAN MIJN OUDE HOUTEN LEPEL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 982 Heus,
je bent onmisbaar,
geen betere roerder dan jij.
Jij krijgt alles klaar
zonder klontjes
onvermoeibaar
draai jij je rondjes
soep of saus
het maakt
geen verschil
altijd doe je
wat ik wil.
Toch ben ik bang
dat ik je
binnenkort
moet gaan vervangen
maar als je dat wilt
mag je
boven het fornuis blijven hangen.…
ESSENTIE
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 986 ik heb mijn basten afgepeld
en krab het vel over mijn been
het kwetsbaar ongekorven hout
door eigen hand geschonden
tot op het bot krijg ik het koud
de krullen liggen om me heen
vermengen zich met druppels bloed
het boomsap uit mijn wonden
zo schaaf en schrap ik ieder woord
totdat ik niets meer overhoud…
Het houten huis
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 4.023 In Thailand is een paar,
dat houdt niet meer van elkaar,
ze scheiden maar ook hun houten huis,
en hij ging heen
en nam zijn deel.
Zo hadden ze veel bespaard
aan ruzie en advocaat.
Dus koop een houten huis om in te wonen,
hier kun je veel ellende mee voorkomen.…
Andermans Koren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 al, en overal op aarde
de grens voor ieder mens, om niet te overschrijden
De kinderen van China horen van patenten
en van grote mensen
centen, het financieel gewin, leren
hoe ze moeten vaccineren
De waaierende dood, uit
de schoot van Wuhan
troost weerspiegelt de hemel in
't uur van de dood
Een krans met
bloemen gevlochten om hout…
Melody de d ‘ amour
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 van ‘t kusten strand
de schelpen van Holland
weggespoeld onder ‘t woeste grijs
gore schuim in de eindeloze zee
boven ‘t blauw en hemel wit
strak als een gezicht met uitzicht
op de schittering van aardse wateren
u kent hem niet
zij kent hem niet
en wat zich keerden tot elkander
wandelde uit elkaar
rondom de sfeer
van hout…
De Visvrouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Ik loop over de markt
blijf staan bij de viskraam
en kijk naar de handen van de visvrouw
rauw als de schubben
van de vis
die ze opensnijdt
hoe ze
de hele binnenboel verwijderd
wegsmijt van
de roodgekleurde houten tafel
er is veel gezegd
gesproken
over visvrouwen…
Klompen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 leunden
Waar de stilte wolken kleurde
Het land met wind mee boog
Werd dorps stads
Boerenluchten verdwenen
Zelfs de vogels zochten
Een ander luchtruim
Om te hangen
Het asfalt dat heimwee verfoeide
En beton dat straatbeeld werd
Dan word het tijd terug te gaan
Ik genoot van een verdwenen stilte
Hoopte mijn verlangen te vinden
Net als een houten…
Mijn woning
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Haar jas kapot, verrot en oud,
werd uitgedaan
twee jongens die deze baan,
ontdeden haar van haar goten,
haar regenpijpen uit
Twee and’ren stripten
haar veertig jaar oud hout,
waarin een goedje dat goed fout.
Ze zaten in een hoogwerker
en hadden gele pakken aan
en maskers op
in dit warme weer,
waardoor ze ‘t heel benauwd.…
ze zijn het niet (voor H.G.)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 ze schudde het hoofd:
ik rende heel hard weg
ik verstopte me in de bloemenkas
een pijnlijke botsing tussen
toenadering en vlucht
ze zouden elkaar niet vinden
zoveel jaren later maakt
een kunstenaar haar portret
oude stukjes hout zoekt hij
in het geborgen huis
hij schildert, boetseert, maakt haar gelaat
van doorleefd verhalend hout…
Ouderdom sterft...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 427 Ze mijmert wat in het zachte zonlicht
welk haar vale gezicht rimpelig beschijnt
versleten wrijft ze over de leuning
het oude houten bankje toont in aanzicht
de gelijkenis van een beleefd leven...…