inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.125):

ze zijn het niet (voor H.G.)

je kroop toen meteen
op mijn schoot, zei hij later
een pleister op de wonde?

ze schudde het hoofd:
ik rende heel hard weg
ik verstopte me in de bloemenkas

een pijnlijke botsing tussen
toenadering en vlucht
ze zouden elkaar niet vinden

zoveel jaren later maakt
een kunstenaar haar portret
oude stukjes hout zoekt hij

in het geborgen huis
hij schildert, boetseert, maakt haar gelaat
van doorleefd verhalend hout van toen

de kunstenaar verstaat het kind in haar
hij heeft het gezien en gehoord
zoveel jaren later huilt het kind

huilt de vrouw die zo groot geworden was

Schrijver: J.Bakx, 17 december 2015


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 166

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
LadyLove
Datum:
18 december 2015
Dan zijn we allemaal voor even weer klein !
Lieve groet.
Naam:
Marije Geerts
Datum:
17 december 2015
Doet me denken aan 't portret van Hanneke Groenteman in 't programma 'sterren op 't doek' waar een kunstenaar een stuk hout uit haar onderduikadres uit de oorlog voor gebruikte!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)