1559 resultaten.
Zonder jou
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 180 roepen wij met klem
iedereen op
die een hart heeft
naar voren komt
daar iemand hier
toch iets van af weet
waar onze lief is gebleven
wat is er met Rebecca gebeurt
het niet weten is onmenselijk
verscheurd door pijn en verdriet
hopen we nog altijd op iemand die ons wel
‘n verlossend antwoord kan geven
26280 uren zonder jou,
de klok…
wit kruist hun graf de aarde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 547 ik was bij je
in het luiden van de klok
we brandden samen fakkels
de vogels floten nog volop
zag je haren in de wind
voelde kou van nooit vergeten
wist in je de warmte van het kind
dat dit nooit heeft geweten
toch samen dit beleven
het teruggaan in de tijd
met hen die voor de vrijheid
kozen in het aangaan van de strijd
in drie minuten…
verpakt in wat rood
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 526 nog luiden klokken
in de dorpen het weten
lopen boerinnen met eten
verpakt in wat rood
naar de koelte van bomen
vlak langs de sloot
boodschappen tijd voor
hen die de uren vergeten
in wijding aan werk
de handen zo nijver
zichzelf niet wetend
in een toomloze ijver
donkeren klanken van rouwen
tingelen trouwen en luiden als
geestelijke…
¡No pasarán!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 bezoedeld
werd ons heilige land
door een half miljoen ongelovigen
om de buren een lesje te leren
2001: we wassen ons
met het bloed van vijftien
martelaren in het hemelse vuur
hoog boven hun stad
2019: het mag nooit, nooit
meer gebeuren, vreemde soldaten
in ons land, alleen hun wapens
willen we – hier is het geld
Opnieuw luidt de klok…
ALLE DINGEN DIE GEBEUREN
netgedicht
4.5 met 14 stemmen 51 --------------------
--------------------
regen op het raam
de straat geurt naar natte stenen
een meeuw zweeft op licht
een kat verkent behoedzaam
haar hernieuwde wereld
gebroken tak bloedt langzaam dood
de klok slaat twaalf uur
een man kijkt naar buiten
ziet de onstuitbare wil
van alle dingen die gebeuren
ooit zal van de regen…
Roeping
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 188 kan afschrikkend
zijn soms
toch wel
enigszins verzachten
enwel er
staat een
nare lijdensweg
voor die
persoon te
wachten
zeker niet
onze Schepper
als schuldige
aanwijzen voor
jou eindigt
het verdere
leven met
een diepe
wrok
let op
jouw omgeving
vast noodlijdende
mens of
dieren tijdens
het rustgevende
tikken van
de klok…
Als de torenklok slaat...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 60 gaan eten
zal je daaraan denken
en het niet vergeten
dat zei mijn moeder elke dag
als ik ging voetballen op straat
ik vergat weleens te luisteren
u weet wel hoe dat gaat
veel later een kleinzoon op bezoek
hij wilde voetballen op straat
en oma zei: maar snel naar huis
als de torenklok zes uren slaat
vandaag is ze overleden
toen de klok…
verzoening
netgedicht
4.1 met 9 stemmen 1.043 onverzorgde haren
hij roept naar mij en wil me iets gebaren
ik wend mij af, terwijl ik hoorbaar vloek
ook ’s nachts kan hij zich aan mij openbaren
in steeds die oude regenjas en broek
een zwijgzaam en een ongenood bezoek
geduldig kan hij uren zitten staren
we deelden dan wel genen, de gedachten
verkozen niet dezelfde weg te gaan
hij heeft de klok…
Door en door getikt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 490 Als ik de liefde met je bedrijf
houdt de tijd zichzelf verborgen
telkens vergeten wij tot morgen
om te zoeken waar ze blijft
Zo vaak ik onze liefde beschrijf
wanneer ik even dromen mag
verspring ik gaten in de dag
met niet veel anders om het lijf
Dan word ik wakker koud en stijf
omdat ik tijden zat te staren
in vroeger klok getik…
Over
hartenkreet
3.6 met 28 stemmen 2.213 Eens heb ik je lief gehad
maar dat is nu gedaan
Misschien doet het je pijn mijn schat
maar nu moet ik echt gaan
Vele jaren gaan voorbij
Klokken tikken door
Ik weet nog goed wat jij toen zei
Echte liefde, die gaat voor
Die echte liefde is voorbij
Althans voor jou en mij
De keus is nu toch echt gevallen
Het is nu ik en hij
Hij kan mij…
Winter-stad
poëzie
3.7 met 22 stemmen 2.432 Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van zijn zomer. . .
Hart, wat hielp ons lange zoeken,
Daar wij toch gevonden worden?…
Steelse vogels
netgedicht
4.8 met 50 stemmen 69 een paar steelse
vogels nog maar
net vrij van hun nest
geen driftig
en schichtig op
en neer gevlieg
maar eindelijk een
weer volwassen wiek
ik zag heerlijk
alerte koppies
oogjes gefocust
op een tweede huis
de bruidsluier als thuis
nog is er vaag een
empty nest syndroom
activiteiten zijn vaak niet
beter te duiden dan ergens
klokken…
Voor mijn Mariëlle
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 521 de weg
nog zo lang te gaan
het snijdt mijn adem af
als ik besef hoe lang ik nog te gaan heb
ik moet vechten voor mezelf
om opnieuw op te bouwen
wat verloren is gegaan
de tijd strijkt voorbij
telkens kijk ik naar de klok
om de tijd terug te draaien
want ik ben bang
niet wetend wat er komen gaat
minuten, uren, dagen strijken voorbij
ik…
De laatste pont
gedicht
3.2 met 28 stemmen 10.356 Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat.
Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen.
De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat.
Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat.
De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe,
Deze omgeving is in wachttijd opgelost.
Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig.…
Ik zou zo graag nog eens....
hartenkreet
3.7 met 11 stemmen 1.110 Kon de klok nog maar even terug
kon ik jou nog maar even verwennen.…
Afrodisia
gedicht
4.0 met 355 stemmen 57.983 Wat wacht ik weer vertederd
tot de klok van thuiskomst.
Moet je mij zien, van stoot
naar sloof en andersom –
nu kinderlijk dom-blondjes lief:
Hoe was je dag, pak ik je jas,
maak snel je sleutels kwijt,
verberg je spullen.
Jij blijft nu hier en helemaal
tot morgenvroeg van mij alleen.…
Vergeet niet ...
netgedicht
3.4 met 20 stemmen 810 zij is een vreemde geworden
en kammen van herinneringen
ernstig werk blijkt te zijn
vergeet niet mijn belofte
dat zwervende gevoel
op de oude Boulevard van Liefde
die kent nog onze passen
daar
doe iets onverwachts en kinderachtig
zoals in de regen dansen of
achteruit fietsen,
op de muur onze namen schrijven en
gek genoeg, laat de klokken…
Landgoed
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 2.715 Een klok staat verloren in de gang,
triest en kaal, alom bladderend stuc.
Overal woekert het wilde groen,
door geen snoeimes meer te bedwingen.
En verscholen in 't hoge gras bedekt,
Venus, kuis, met gespreide hand
haar achttiende-eeuwse borst…
Uitslapen...
hartenkreet
3.4 met 8 stemmen 1.304 Vrolijk kleur jij de bladzijde
inspanning tekent je gezicht
de ijver geeft je rode blosjes
het is ook 'werk' dat je verricht
Je tong tussen je lippen geklemd
geen minuut die je 'verspeeld'
geeft de klok allang bedtijd aan
als jij nog stiekem een minuutje steelt
Vooruit, nu toch echt naar bed
voor vandaag is het genoeg geweest
een kort…
Verdwenen passagiers
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 1.021 De vierde mei, als klokken niet meer spreken,
klinkt uit de lege tram een luid gegil.…
Brechtje (deel 2)
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen 1.031 Brechtje, de tijd staat stil
val in mijn slapeloze rede
en de klok zal verder lopen
als je je openlaten wil
geef me de tijd terug
geef me de tijd
de wijzers
Brechtje, waar is de geur gebleven
de tremolo van jouw harp
verdisconteer de noot
de snaren ontbolsterd verweven
twee pedalen diepgang
twee diepe dalengangen
keuze in tijd en…
een ééndagsgeluk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.752 ik kleur de dagen op weg
daar waar het zilver en de klokken
onze bruiloft zullen laten schitteren
met slingers en duizend dankbaarheden
zal ik de jaren terug gaan tellen
waar jij mijn lief gegaan bent
door een tijd waar depressie
mij als man mijn taken ontnam
of zal ik fantaseren
over een nieuw begin
waarvan wij weten
dat het al steeds…
uitgeblust
netgedicht
3.5 met 15 stemmen 1.412 etage
slungelden haar benen
uit het raam
over het al haast
verrotte houten kozijn
van een herenhuis
met verloren faam
ze daagde mij uit
met blote benen
en lonkende ogen
die mijn lust wilden lenen
onder het gewuif
van een luchtige rok
ontsnapte mijn verstand
geenszins aan deze ruif
en mijn hart haastte zich
als een opgejaagde klok…
spraakgebrek
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 353 in de spinsels woelt er een magere fret
onder het kalken gewelf van mijn schedel
hardnekkig knaagt hij aan de draden
tot de stroom breekt, een schicht in het merg
waarna het tandwiel van de klok stokt
in een grijze, lillende kwab
kweek ik woorden die ik losschraap
als een fluim die aan de strot kleeft
en dan stolt tot een korstig vlies…
een modern sprookje
netgedicht
4.4 met 19 stemmen 740 een hongerige wolf wou geitjes eten
die zich verschansten in een grote klok
hij droeg een hoofddoek en een ruime rok
maar die vermomming heeft hem wel gespeten
hij werd gezien en achternagezeten
door boze dienders met een lange stok
zo werd de arme wolf een zondebok
een hoofddoek ... tja ... hij had het kunnen weten
voor hem geen mals en…
geen slaap liedje
netgedicht
4.1 met 10 stemmen 720 blinden gedicht
maar bovenin brandt
nog een glashelder licht
hoewel overkapt
en van slapen bewust
verdwalen de woorden
en laten geen rust
ontsnappen de zinnen
doorlopend de deur
naar donkere kamers
vol zwartwitte kleur
de bladzij die gister
of ooit is geweest
ligt letterlijk open
voor ’t oog van mijn geest
wil amper geloven
in klok…
liefde
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 1.823 waar zou dag heen gaan
die opluchtenden zuchtende wind
die langs mijn wangen streek woelde
om de donkere stilte te verjagen
met een boog om me heen
ogen die niet zien wilde
de sluier van de ogen die
roerloos lach
zong de klok zijn sonet opgelucht
van blijdschap of zwaar met lage zwaare klanken
m'n haren zo zacht dat niets vergelijkende…
WATERPOKKEN
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 214 Mijn seksbeest heeft de waterpokken
Lees ik in een vergeten krant
Hij voelt zich ziekjes, mijn gigant
Ik voel me à la minute betrokken
Vergelding van gemaakte brokken
Besmet soms door een olifant
Of door een klant van ‘t restaurant
Hoor ik al funeraire klokken?…
Rookzone
netgedicht
3.6 met 7 stemmen 246 er waren bijen en bier
en op de grond gebroken glas
treinen die naar nergens gaan
niemand hier wilde ergens anders heen
rond klok elf
stond een meisje van steen
iemand liep voorbij
het viel haar niet op
zij keek dwars
door het spoor een overkant
waar ik nooit ben geweest
in de hand had ze vijf gele rozen
op mijn arm zat een…
Het komt nooit niet meer terug
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 48 jeugd
kan ik nog een bloemetje schenken
zo voel ik liefde, zo voel ik deugd
de jaren vliegen en staan soms stil
ik denk dan aan plezier en pijn
mijn hart voelt oud, mijn woorden kil
waar is het leven vol zonneschijn
mijn groot verlangen is nooit vertrokken
bergen beklimmen een heuvel of een brug
luisteren naar het gejubel van speelse klokken…