929 resultaten.
Zoutelande
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 98 Branding
De zoute branding komt aan land
Met schuimkoppen in het volle licht
De golven rollen over het strand
Waarbij ze het mulle zand verdicht
De waterlijn, ligt bezaait met wier
en restanten van wat we hier laten
De zee brengt ze met de vloed naar hier
tot ze met eb ons weer gaan verlaten
Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen
enkele…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken
voelde aan als de kus van zon en maan,
op mijn nog slaapdronken wangen
overal het gejubel van vroege vogels
nu de meeuwen…
Mijn pad.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 585 Als een meeuw in de lucht zal ik zoeken,
naar de vissen van hoop en geluk.
Tot die tijd zal ik lopen op blaren,
blikken negeren en weten dat dit pad
mij leidt naar een pijnloos bestaan.…
In de manteling bij Domburg
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.995 IJle vogelvluchten rissen
Achter weemlend twijgenweb:
’t Zijn de meeuwen die gaan vissen
Met de wederkeer der eb...
Ieder jaar wordt sneller ouder,
Vroeger avondt elke dag,–
Maar mijn hoofd ligt aan uw schouder
En ik hoor uw harteslag.…
Blote voeten op het strand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 429 strand
Heuptas op je dij
De zee die overmant
Isis aan je zij
Blote voeten op ’t strand
Broekspijp omgeslagen
Zachtjes kietelt het zand
Antwoord op je vragen
Blote voeten op ’t strand
Fluist’ren doet de wind
Met je hakken in het zand
De golven worden bemind
Blote voeten op ‘t strand
De zee kolkt heel gedwee
Ver weg is het land
Meeuwen…
De zee
poëzie
3.0 met 12 stemmen 4.669 En als ik ga gehaast,
Genaderd en genaast
Door de jagende dood,
Hoor ik de troost
Van 't eendre golfgeruis,
Dat is als het vermengd gejuich
Van al haar schipbreuklingen, al haar meeuwen,
Aanbreken over de eeuwen,
Die mij verzwijgen en verteren.…
De Generaal En De Zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 189 Het gekrijs van zijn luitenant klonk als een meeuw.
Een fluitende kogel langs zijn wang, een koele bries.
Doch plots veert hij op, een luide knal en hoorngeschal
met schrik overziet hij terstond zijn fikse verliezen.
Zag er slecht uit, zijn paard met bebloede snuit.
Een soldaat lag kermend op de grond dood te gaan.…
Zeven huismussen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 vragen
zij liet de huisvogels weer los
om te ontsnappen aan de wildernis
van haar geprevelde woorden
die ergens vandaan leken te komen
tijdens het nog prille begin
van mijn jeugdmoedig bestaan
hadden mijn onbestemde dromen
zelden vleugels
ik zag de huismussen vliegen
ik zag de gevleugelde huismussen gaan
ik zag mijn moeder in een meeuw…
Eendje in zijn eentje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 238 Ze lagen altijd bij elkaar naast
de vijver achter mijn kasteel,
gebroederlijk, gezusterlijk,
en altijd voor elkaar op komend,
wanneer gewone eenden hen bedreigden
of kraaien of meeuwen of meerkoeten.
Soms zag ik ze verderop vertier zoekend
en ik groette hen altijd met diep respect,
alsof ik hen ken uit een ander leven.…
Sporen in het zand
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 907 De woorden berg ik op in een kleine
dichtersdoos, die sluit ik in mijn hart met
wat zand en zeewierkroos, wat schelpen
en een tand van een overleden haai, een
meeuw die overvliegt, de herkenning,
en ik zwaai.…
Cinque Terre
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 124 spatten
een kladje smaragd en azuur
subtiel over de schouder
om ook het water te kleuren
tot tegen de scherpe kliffen
flanerend door de smalle steegjes
waar tussen huizen wasgoed droogt
als het maar even kan de zee in
pizza eten we uit de doos
met een brilletje kijkend naar de vissen
dus zo voelt een kwallenbeet
zon gaat onder, hoor de meeuwen…
lief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 104 mijn lief, er ontgaat
mij vanwaar ons oorsprong
uit de lente is ontsproten, madeliefjes
en sombere vergeet-mij-nietjes krioelen
als jonge vaarsen voor ‘t eerst in vrije
veld door de verse aarde kuieren
het dak van zon en maan; vandaag
slechts licht gesluierd laat de meeuwen
dansen en ganzen door het luchtruim
in een grote V van moedeloos…
DE JAS VAN MIJN VADER
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 414 weer een dag in het rood geschreven
dagen verspillen, daar ben ik
onderhand heel goed in geworden
ondertussen gebeurt er van alles
kinderen ontkinderen
de aarde draait zijn as rond
een boom valt om in de nacht
vederlicht gekraak, niemand lag wakker
ik loop naar buiten, een nieuwe stoet staat in de rij
de kreet van een meeuw uit het niets…
Wat ik tegenkwam 2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Bevroren takken van struiken,
zwarte kraai kijkt uit op dak van elektriciteitshuisje,
een opvliegende meeuw,
twee eenden achter een sluisje.…
Hoedendragers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 gevraagd
Een wolk van somber zwijgen hangt de zware tongen open
Blootshoofds iets getuigen van een noeste drang naar zwart
Afkeer van de luiheid en een eerlijk oog naar boven
Faro’s volk een enakskind, het harde hart verhard
Als koren op de libanon, mijn hart zal hem nog loven
Een rijnaak maakt een trage bocht, de zon stroomt in het klei
Meeuwen…
Mijn vuurtoren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Mijn vuurtoren,
ik mis je zo,
gauw zal ik mijn hand weer plaatsen
op jouw koude rug van ijzer,
en dan gaan we weer
naast elkaar staan
in de krachtige wind,
en kijken samen
hoe een grote witte meeuw
door de avondzon
vliegt.…
Bericht van het eiland Chaos
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.879 Wij zien hoe de Hagia Katastrophi
daar voor anker ligt, langzaam
helemaal wordt bescheten door de meeuwen,
ligt te wachten op passagiers.
Hoe lang al, onze geschiedenis wordt
hoe langer hoe vreemder.…
dichten doet ze, dichter bij zee
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 725 des morgens toch ook de witte raaf
ze leest ook geen boeken van den ander die
zijn toch van den ander en die is weer van
zichzelf zodat ook een kwiek soldatenlied haar
niet bereikt haar paleis is van ongebroken ijs
haar woede en verdriet begeer ze niet ze komen
wel naar buiten liefst met noorderzon
aan de lange einder van de zee waar meeuwen…
"...sorry..."
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.677 Plotseling voelt hij haar koude hand
Die voorzichtig zijn wang raakt
De hand steekt hem in brand
Met gebogen hoofd blijft hij staan
Met trillende stem spreekt ze zijn naam uit
En hij kijkt haar onwillig aan
Ze herhaalt haar vraag zonder woorden
Dat hoeft ook niet
Hij leest het in haar gekwelde ogen
Eén moment lang is het stil
…het water…de meeuwen…
Doofstom
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.150 snuiven en slikken
tasten naar onze hals met wanten aan
gezicht verborgen in sjaal en capuchon
Thuis zijn wij hier, halen diep adem
conserveren wrakhout gedachten in zout
Je pakt me vast als ik struikel
de linkerhand om mijn rechterpols
hijst mij omhoog van het koude zand
ik zie bezorgdheid in je meerminnen ogen
wijs losjes boven ons op de meeuwen…
voorzichtig vrijen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.992 liefde op een middellijn
van amper maar een meter
innig en woest verkennen
knorren grommen pijn
met wilde hartstochten
alsof varkens vochten
met refrein fortissimo
al knorrend ging dat zo
op achtergrond gekrijs
van meeuwen op het ven
voor de verliefden was het prijs
maar wel een beetje eng
stekeltjes prikken vol venijn
nee nee mijn…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 1.857 bikinilijn
De zwoele zee trekt voor mij
Golfjes in het dampend zand
Een strakke lijn door bruinwit branden
Een wuivende hand tekent de zon
Een glimlach met parelwitte tanden
De spanning die ik nog net verdragen kon
De zee neemt zand en vuil van mens en dier
En jaagt gewassen zand hoog op de stranden
Zeepieren en garnalen gepikt door meeuwen…
Aardrijkskunde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 524 overzien van Eems tot Zwin
en dat kan
als ik vleugels huur
en mij verhef
In het noorden
stuiten de Hoogovens
mijn blik
en de rook van hun pijniging
stijgt op in alle eeuwigheid
Op de vlakte
in het zuiden aan de Maas
één hoge schoorsteen –
Schwarze Milch der Frühe
drijft mij in gedachten
In het westen
slierten boven de golven
gretige meeuwen…
ENKHUIZEN
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 422 Voor de muziektent
aan de Paktuinen 1950
De kleine haven ligt vergeten
in't onklaar worden van de dag
door aan de einder aangemeten
zwart wolkendek als rouwbeklag
de zwermen meeuwen krijsen dronken
hun cirkels tot een vlucht aaneen
en muzikantentrommels bonken
hun ritme uit de stad hierheen
veel mensen zijn te hoop gelopen
't gehoor…
Als je het maar weet
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 3.095 oceaan
de Apollo 12 landde op de maan
de tonijn hoort tot de familie van de makrelen
in Griekenland ontstonden de Olympische Spelen
Boedapest ligt aan de Donau
en ik, ik hou van jou
onze hersenen bestaan voor 80% uit water
een mannetjes kat is een kater
in 1945 viel de eerste atoombom
bananen zijn wel degelijk krom
de Friezen noemen een meeuw…
Ook waanzinnige dichters worden ouder (een Odyssee)
netgedicht
4.0 met 34 stemmen 505 Aarzelend volg ik de meeuwen,
daal de marmeren trappen af
en luister zwijgend naar de stemmen
van mijn innerlijk beraad.
Roerloos wachten hier de schepen
aan de rand van zekerheid,
Stom en Doof zijn mijn bemanning
Duisternis heerst in mijn hoofd.…
Mag ik uw woorden lenen?
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.529 De zieke man sprak met rappe tong
over zijn land dat hij verliet,
het lage winterlicht, meeuwen en luchten,
een besneeuwde dijk, de open zee,
snelle grijze wolken, hoge ganzenvluchten,
zompen en zand, duinen en dorpen
en de blonde wind over het verre wad,
eb en vloed in hun eeuwige getijdenspel.…
Terug van weggeweest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Ze zijn niet alleen en worden vergezeld
door onder meer ekster en meeuw die nabije omgeving
met al haar verandering en veranderlijkheid ook willen aanschouwen
Zo zie je maar weer dat ik me blijf verwonderen om de natuur en wereld om me heen.…
Puur geluk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 274 Geel bruin
koren wuift
blaast de wind
stuifmeel stuift
zee in verte
duin en dal
weidelanden
koe met stal
bloemen bomen
vogel meeuw
tijd staat stil
voor jaar en eeuw
boeren-huisje
akker ploeg
kindje speelt
plaats genoeg
ouwe ezel
hinnik lacht
vrolijk rustig
dag en nacht
boer boerin
beide buiten
lapjeskat
vogels fluiten
blauw…
Zomers landschap
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 237 is de zomerdag
weer vol vrijheid
en ga ik opgelucht
de horizon tegemoet
landschap komt kleurig tot leven
rivieren stromen langs groene oevers
zwaluwen vertellen van zomer
foerageren in de blauwe lucht
maar het zomers landschap
blijft een schilderij
in toevalligheid van tijd
vol zomerse kleuren
met melkwitte koeien
en zeegrijze meeuwen…