94 resultaten.
de hoorn
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 837 niet is moeras
dat leeft in mist
dat heet geen ras
en vergeet de list
het bolwerk verlegt
rare gave
iedereen terecht
lam van de agaven
in een maatschappij
kleuren in de pot
strijken ligt mij
wie en wat is eigenlijk zot
de pelgrim en kalk leuren samengesteld
de tijd droogt op
geld geteld
hoe is het mop?…
Deze stilte heeft je lief
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 416 Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken.
Op het spoor van een onzegbaar geheim
komt de stilte bij je naar binnen.
Op zo’n moment weet je dat er wel duizenden soorten
stiltes bestaan.
Maar deze stilte
heeft je ... lief!…
Pelgrimstocht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 Ik ben de pelgrim van de nieuwe morgen.…
REPOS-AILLEURS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 940 Pelgrim, door de dorre zanden,
Van dees rampwoestijn!
Laat de dorst uw keel verbranden,
Doet de tocht u pijn,-
Eéns wordt al uw leed gesust,
Elders rust.
Ja, het leven is doorweven,
Met veel smart en rouw;
Maar Gods woord is ons verbleven,
En Gods woord is trouw;
Worde ook 's levenslamp geblust,
Elders rust.…
Voettocht via LAVACOLLA
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 168 bocht nog naar een uit de
kluiten gewassen fallus gezocht
doch hij was daar alleen destijds
op een voettocht uitgelegd vlakbij
Santiago de Compostella
jammer genoeg geen standbeeld
in erectie dat in volle glorie laat
zien hoe trots er naar de hemel
wordt gewezen uit dank vol van
liefde en lust na de schepping
hier wasten schijnheilige pelgrims…
Honden op de Camino Frances
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 656 Iedere pelgrim van de Camino kent
de Wet van Sint Willibrordus
zonder geloofsbrieven
trekt de mens aan het kortste end
De heilige uit brits Northumbrien
priester gewijd in Iers Rathmelsigi
haalde voor zijn protectie
hier door Pepijn van Herstal
tegen de heidense friezen
in Rome zijn geloofsbrieven
Om de religieuze heiligdommen
van die…
mystiek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 182 van verre ten hemel rijzend
het einddoel van de pelgrim
die onder in de stille reus
schamele heilige resten aanbad
engelen van de kerk daarboven
die met hun zachte glimlach
de oude mystiek beschermden
tegen barbaarse granaatscherven
in de hoge gewelven is de schemer
speelt het orgel een tere fantasie
daaronder fluisteren kleine mensen…
wierook
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 376 kruimels houtskool en rozenblaadjes roer
met de olie van jasmijn besprenkel
gomhars bindt het mengsel
waarin ik een splinter van bamboe doop
het smeult en kringelt sereen op
als een psalm uit de keel van een koorknaap
terwijl de golfslag van jouw buik vertraagt
het ademt een indringende geur
die de walm van het offerlam
het zweet van de pelgrim…
De Opgestane tegemoet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 bestaan,
nu zingt ons hart een nieuw lied voor de Heer,
de toekomst heeft een nieuw gezicht,
vreugde kent nu geen einde meer,
wij groeten blij het morgenlicht,
de dreiging van de dood is afgewend,
het kruis is ons een levensboom,
het open graf een monument,
vervulling van een levensdroom,
de horizon baadt in het stralend licht,
de pelgrims…
de Haagse beek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 977 tussen loze duinen welt het water
door moeder aarde voor het laatst gekust
nog helder, van geen zorg en kwaad bewust
een kalme stroom -timide, geen geklater-
vervolgt zijn weg langs dromerige straten
een pelgrim op zijn doelgerichte reis
na Zorgvliet en een vredig oud paleis
besluit hij om het daglicht te verlaten
z'n diepe dal is nu volkomen…
De witte sneeuw
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.897 Zijn ’t pelgrims, in gesloten pij,
Van uit het Oost gekomen,
Die wachten staan, nu het daggetij
Tot bidden roept de vromen?
Ik weet het niet, aandachtig wil
Ik mijmrend blijven kijken
Naar ’t sneeuwgezicht en voelen stil
De droom er van, de rijke.…
Banda Aceh en Nias
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 378 Of moeten mensen altijd lijden,
is 't leven echt een kruisweg dan
en zullen steeds de armste mensen
de eerste pelgrims zijn ervan?
Ik weet me nu geen woorden vinden,
geen troost, geen uitleg, ook geen lied;
maar weet dat ergens diep verborgen
er toch een wonder is geschied.…
Tot de zonne-stralen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.395 Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen,
Die eeuwig weer in ons te wekken lust,
Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust,
Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen
Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen,
Uw rustloos licht op lege leegten rust,
't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen
Van uwer liefste kinderen…
Luchtkasteel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 696 Eindeloos lijken we verder te gaan
voorzichtig tastend en later overmoedig
als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan
kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig
bestaan in de striemde regens van verdriet
met vage vergezichten in het verschiet
Achter de kale trede een steile klim
naar een wijde blik achter de horizonnen
waar geleden…
Peters' klacht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 97 huid een spandoek van verzet
want liefde was geen lust, zei je
geen lijfelijk libretto van uitslaand, uitheems vuur
liefde was sudoku met zijn twee
op de bank
bij regenweer
maar waarom dan,liefste
lijkt je lichaam
op een katern met woonideeën
staat het te huur in de koopjeskrant
heb je dan geen kamer
voor ongenode gasten
of voor de pelgrim…
Consciëntieplein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 571 peinzend naar de verte
een wachter op een aarden wal
bejaard en weer in nieuwe tooi
met aan zijn voet een bloemenpracht
als eerbetoon aan zoveel majesteit
geen vogel laat zijn stem nog horen
ik fluit mijn hond die achterblijft
er gaat een rilling door het water:
een snoek paait in de waterwortels
en aan de overkant bevriest het beeld
in pelgrim…
In de maak
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 101 Als dat wil zeggen indien
in Keulen en Aken opeens
naamloze generaties
in de anonimiteit verdwenen gelederen binnen hun muren
zouden rijzen uit hun moeras
Als en indien evenzeer onverhoopt de weg tussen Keulen en Parijs dat wil zeggen
het zanderige pad naar Kom post Stella plots in het niets oplost
Als dat wil zeggen als ware
de pelgrims…
We blijven naakt?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 117 het maakt niet hoeveel we schreien,
met de data en vernuft, een laagje vernis
tranen verzachten niet de dorstige tijd
grootste gilde uit een levende geschiedenis
geverfd door en uit de welling van een traan
met de afmeting van een oceaan, dichtbij
binnen handbereik bij ons vandaan, ironie
van een pelgrim die z’n plek onderzoekt, de
ziel…
Focus?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 53 het maakt niet hoeveel we rouwen, met
zoveel data en vernuft als laagje verveeld vernis,
niet alles camoufleert de verschraalde tijd, die ons
de les laat lezen uit de geschreven geschiedenis,
geoogst en getroost door menselijke tranen
met de afmetingen van alle oceanen, lijkt het
dichtbij steeds verder van ons af te staan,
de ironie van pelgrim…
Bas Noorderling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 , zo'n zotternij
Met naderhand een braspartij
O nee, jij lieveling van mij
Bas Westerling werd Zuiderling
Een geestelijke reiniging
Die neerkwam op ontregeling
Van libidobevrediging
En schuld- en boeteprediking
Na 't bruisend carnavalgeswing
Zie hoe hij als een zonderling
Al zondigend door 't leven ging
Hij voelde zich geen pelgrim…
Voorheen en Thans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.351 De pelgrim, die hier 't matte lijf,
Gebogen op de wilgenstaf,
En zat van 's werelds laf bedrijf,
Verpoosde op 't vochtig zoden graf,
Die pelgrim, 't levens walgens moe,
Ging naar de markt en kocht een koe.…
Hamsa
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 reinigen zij hun lichaam en zuiveren zij hun ziel
want Allah is hun God
en als de moezzin vanaf de minaret
hen oproept tot gebed
werpen zij zich ter aarde
zoals alle gelovigen
om hun soera’s te zeggen
hun lichamen wijzend naar de heilige plaats
waar zij zich in naam van Allah
verenigd vinden in zijn geest
éénmaal in hun leven
zullen zij pelgrim…
Vrede, al zouden we willen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Tranen van passanten noem ze pelgrims
op waarde te schatten, van dieren te houden
ook mijn soms ook tanende kracht te vertrouwen.
Vraag mij niet om oplossingen voor al dat leed
dat oorlog heet, ik ben slechts kind en maak nog
taalfouten. Struikel ook nog met regelmaat als het
even moeilijk met mijn eigenzinnige mobiliteit gaat.…
Ervaring Sion/Wallis 2019
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 268 Ik liep die heuvel op in de regen
zoals iedereen daar deed die dag,
als een pelgrim, naar dat kerkje
waar zich het oudste orgel bevond.
Eenmaal binnen liep ik zomaar wat,
in een bank zat iemand die bad
Ineens hoorde ik hemelse klanken,
zocht en stuitte tegen een video
ging zitten, 't was bekends maar...…
De kranen
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.184 Maar langs hoge hemelbanen
pelgrims in hun grijze dracht,
trekken daar de wilde kranen
en verdwijnen in de nacht.
-----------------------------
Kranen - kraanvogels: vogels die in nat grasland
en hoogveenmoerassen te vinden zijn.…
Terugtocht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 255 Stroomopwaarts in de heuvels, is herhaald gezegd
en volg de wegen op- en langs de dijken, met huizen
en de erven diep verscholen in het groen, ik word gezien
als pelgrim die op voetreis is en ga voorbij aan rijen bomen.…
aarzelende dracht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 En het doet goed als een verouderde pelgrim,
die teruggekeerd is van een uitgeholde queeste
en uitgehongerd een zoete en sterke boterham eet.
Eindelijk droeg de maan haar volheid doorheen de aarde
tot aan de zon en zij bedankte en trof de aarde met haar gouden gelaat.
Willen wij dan gaan, traag en weloverwogen naar daar waar vuur zacht is.…
Herinnering.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.031 De kou viel soms ons vreeslijk wrang;
Wij hadden samen, aan de gulle dis gezeten,
Bij 't gloeien van de haard, de oord, het gure weer,
En 't nachtlijk pelgrims reisje, al keuvlende vergeten.…
HET GEURIGE VELD
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.057 Kinderen spelen er, bejaarde wijzen
zoeken de boom, die van de heuvel helt
en schaduw schenkt, en vrome pelgrims reizen
eerbiedig naar het zoet geurende veld.
-------------------------------------------------------
Amangkoe: Javaanse titel van de sultans van Djokjakarta.…
Kemel en ros
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.554 Op de maat,
Van dat de zon herrijst, vervolgt het dier te vrede
Met onvertraagde vaart, met onverhaaste trede,
Gelijk de kloknaald tikt, zijn weg, tenzij zich ‘t lied
Versnelle, waar ook hij gevoelig ‘t oor aan biedt:
De klaagzang, niet altijd eentonig, van de drijver,
Of wel, de lofpsalm van de pelgrim, vol van ijver
Maar lijdzaam, die aan ‘…