inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1873 - 1944

poëzie (nr. 2.809):

De witte sneeuw

De witte sneeuw, in zachte val
Gestoven heinde en verre
Uit onafzienbre hemelhal
Als kleine sterre aan sterre,

Heeft stadig dalend toegespreid
Al de onbegaanbre wegen,
‘k Wist niet dat mij was toegezeid
Zo’n schone winterzegen.

Als wit besneeuwde mensen staan
De wilgen, half gebogen
De ruwe romp, opengedaan
Hun takken, onbewogen.

Zijn ’t pelgrims, in gesloten pij,
Van uit het Oost gekomen,
Die wachten staan, nu het daggetij
Tot bidden roept de vromen?

Ik weet het niet, aandachtig wil
Ik mijmrend blijven kijken
Naar ’t sneeuwgezicht en voelen stil
De droom er van, de rijke.

Schrijver: Joannes Reddingius
Inzender: Redactie, 4 januari 2016


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.896

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)