Alle inzendingen over Seneca Nero Stoïcijns

Ongeacht de staat hoe we dan ook zijn staat de zon paraat op haar horizontale lijn *********** De dampen van de nacht schachten zich stoïcijns op jouw gelaat en letteren onze honger in een eeuwenoude daad de avond is nog niet te laat en toch is de straat ontoegeeflijk in zijn gift om mij te laten dromen of is het vals en laat ik…

Door de sneeuw gleed ik bijna uit, maar als een stoïcijns ridder fietste ik door de zwarte smurrie feilloos verder, langs een debiele zigzagversperring richting mijn veilige vesting. Nu spookt zij met haar priemende ogen in mijn zwakke aura, ik kan haar maar moeizaam losknippen.…

Dromerig staarde ze voor zich uit en brabbelde een paar woorden Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit Al kon je het bijna niet horen Stoïcijns staarde ze naar de lucht, droomde kinderlijk verlangend over een prins en een paard Soms ontsnapte er een stille zucht, met haar hoofd achterover hangend en haar haar in een paardenstaart…

Seneca…

...meewarig luister ik en kijk hen na, schud dan het hoofd en denk aan Seneca, 'k neem maar genoegen met wat wèl beklijft: 't is niet de taal, maar het verhaal dat blijft...…

’t Noodlot draait zijn wentelent rad; Rijdt en rolt de aardbol plat, Bergen op en over holen; ’t Rost en jaagt en zwiert en giert, Toom en teugel bot gevierd Rond en om naar lijn en polen, Door zijn luimen voortgestierd. Holt het over schat en pracht, Het verplet ze door zijn vracht En vermaalt ze, waar zij blinken; Schokt het tegen tronen…

Helaas bleek bij een stoïcijnse poging even later De eend niet meer dan een drijfveer in het water…

Zie haar daar zitten onverzettelijk Zij is een vrouw die ik totaal niet ben Een en al vruchtbaarheid die ik verken Haar kracht is hopelijk besmettelijk Hoe vlezig zijn haar rug en buik en armen Hoe stoicijns berust ze in haar lot Ervaart ze in de zon wat zingenot? Ze heeft voldoende huid om te verwarmen .…

De wind speelt met een lichtblauw lint streelt glooiende plooien in zijige glans dat lieflijk deint als ‘t getij in haar dans waarmee ze golvend de zeeën bemint Zo lijkt het de jonge moeder althans die amper bewust waar zij zich bevindt haar starende blik aan ‘t beeld verbindt als houvast voor haar wank’le balans Schijnbaar stoïcijns…

Staren naar de reflectie van mijn traan in de spiegel domineert jouw passie waar ik ooit voor was gezwicht het unieke portret geïllustreerd in mijn stoutste droom waar ik de traan heb gevonden in jouw stoïcijns gezicht.…

Nu wordt er heel wat afgeknoeid door onze kinderschaar en daarmee scharrelt Nero zelf zijn kostje bij elkaar. Een hond, een hond, gewéldig toch, zo’n hond ?…

echt veel te veel Kijk toch op, er is leven aan de horizon Doe niet zo sentimenteel Leef toch meid, je bent nog jong Verdoe je tijd niet met gejank Maak af en toe een bokkensprong Geef je vriend geen stank voor dank Je hebt het heus nog niet zo slecht Klaag niet zo, maar maak een grijns Blijf niet met jezelf in gevecht Wees een niet zo stoïcijns…

arena is de honderd meter mannen hard volgepakte tribunes zien op schermen wat er in het echt gebeurt officials gepakt en gestropdast controleren of de atleten aan alle eisen voldoen (twee benen neus aan de voorkant genummerd en voorzien van schoeisel) de lopers bereiden zich grondig voor op de harde baan en de zachte rugwind de een stoïcijns…

soms buitelend als een kinderspel, soms vlak als stoicijnen.…

ergens sprak de meester in talen wijd verspreid en huizen grondgelijk door ‘ t hevig schudden voor altijd buiten het gebruik het syndroom kort van verhaal buiten zinnen wacht allengs met zieltjes winnen, het veracht stoïcijns de wet met haar procenten in het gelid van het afgebroken alfabet de accijns geletterd en tevree brengt…

wist te sieren met het laatste restje architectuur van Berlage vreemd genoeg kwam ik hier voor heel iets anders, ik kwam voor Wim een oude vriend die helaas te vroeg gestorven was een rijtje mensen schuifelde mij voorbij in mijn lange jas gestoken leek ik meer op een doodgraver dan op een bezoeker behalve de kleur deed mij afzonderen van de stoïcijnse…

Rus Te zingen lachen huilen werken samen Met Taten en Azeri's en Tsjetsjenen Lees Tommy Wieringa's 'Dit zijn de namen' Geschiedenis...maar wat gebeurt vandaag Ten noorden van de kust van de Euxeinos, De Krim, Odessa, Cherson, Zee van Azov Woedt strijd onder een lucht zonder no-fly zone Wie stopt die autocraat, dat is de vraag Die Nero…

Zwakte De gerimpelde lach Die stoïcijnse blik De held op sokken Die zeven kleuren kakte Repoussoir* Mensen, dieren op de vlucht Grote blokken. Van steen Beschouwingen; inzicht Eén apocalyptisch Enorme kathedraal En een flinke reus Een Goliath die verplicht.…

De keus van je volwassen kind Is soms niet de keus van jou Of het gaat om man of vrouw Een kind, neemt het niet zo nauw Een band valt meestal wel te kweken Meestal zeg ik met een grijns Want in ons geval moet ik zeggen Was die band echt stoïcijns Het was nooit echt spontaan Evenmin echt ouders versus kind Het was, zoals het was En wat…

Ik wenste, ik ware een dikke reus, Geboren Stoïcijn! Zo wandelde ik door ’t leven rond, Flegmatisch, kalm, bedaard, gezond, En kende strijd noch pijn… O lach niet: ‘k zweer u dat ge mij Niet om dit liedje lacht! Deez’ prozawens, deez’ prozakreet Is vol verborgen zieleleed- Eens teedre dichters klacht.…

De vogel strekt zijn lange hals als de vis op weg is naar zijn maag en kijkt meewarig naar het bootje daar omlaag Dan toont de schollevaar zijn kracht en spreidt zijn wijde vederpracht die hij een beetje schudt Waterdruppels spatten op een kalend hoofd De man is nu van al zijn waardigheid beroofd maar houdt zich groot Zijn dobber stoïcijns…

Als ik mijn borst verscheurde Met stoïcijnse moed - 0 spreek, mijn vriendlijk meisje! Dan deed ik zeker goed? Nog ga ik door het leven In vreugd en vrolijkheid De wereld met haar schoonheid Ligt voor mij uitgebreid.…

Ik tikte op zijn gespannen schouder en ik vroeg hem of hij aan een zware depressie leed, gezien zijn stoïcijnse gedrag. Hij schudde heftig zijn opgezwollen hoofd en in zijn buik hoorde ik kogels klotsen. 'Je hebt een veel te zware rugzak!', zei ik, terwijl hij mij met giftige ogen dood wenste.…

Honderd jaar later zal Nero het terug laten brengen omdat hij opziet tegen de verplaatsing)…

Schattig speels ook stoïcijns meedogenloos voor de muis die geen kant op kan De poes speelt, de muis lijdt Haar doodstrijd raakt haar niet De muis redden verandert geen kat.…

van de twee staat het dichtste langs het pad maakt een buiging met haar kroon heeft haar beste tijd gehad ja zo lijkt het op het eerst als je oppervlakkig kijkt de gebogen twijgenpracht die niet meer de grond bereikt teveel mensen lopen langs de verleiding is te groot rits de blaadjes van een tak nu is treurwilg halfdood onbewogen, stoicijns…

stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle hart te stelen wist de altijd stoïcijns…

De barbaren zijn gekomen en ze blijven komen eeuw na eeuw Wij zijn beleefd, we geven hun hoge titels Zij geven ons hun wetten in een mooie toespraak met welsprekende woorden over beschaving in onze wildernis dat we nota bene niet langer hoeven te leven als wilden niet langer in de wildernis De barbaren zijn gekomen en ze blijven…

De vrede heeft een kleed aan gekregen dat democratie heet en ook door anderen gedragen wordt dubbelgangers op het toneel van de macht die ze dienen als figurant of ledenpop Dat is een gemakkelijke rol maar in het echt is het een grote zelfbeheersing en een kwestie van geduld om anderen te begrijpen en elkaar te overtuigen van een algemeen…

‘Flankeren’, ‘discrepantie’, ‘discutabel’, ‘prematuur’, ‘Dispuut’, ‘coëxistentie’, ‘stoïcijns’, ‘fervent’, ‘cesuur’, ‘Conform’, ‘ecclesiastische’, ‘neerslachtigheid’, ‘kompaan’, ‘Staketsel’, ‘puriteins’, ‘fantoom’; er komt geen einde aan.…