72 resultaten.
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 61 stemmen 521 Nu jullie gans zijn uitgedoofd
zet ik de bijl in alle takken
van de stamboom in mijn hoofd
om het leven te herpakken
moet ik de verwachting doden
en in oude wortels hakken
zelfs het mooiste mij geboden
heeft nu alle vrucht verloren
van geloof in jullie goden
niemandsland zal mij bekoren
tot ik uit de laatste strohalm
als eerste nazaat…
HIJ KREEG LEF
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 146 Soepel glijdt zijn lichaam weg
z`n handen zoeken houvast
wat er deze keer niet is
hij is op zichzelf aangewezen
past zich onmiddellijk aan
verandert van houding
recht zijn rug
trapt van zich af
schept verandering
in zijn positie
de laatste strohalm
werd redding in optima forma
want toen werd besef geboren
hij kreeg lef…
Laatste strohalm
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 zwegen
en natte regen alle talen sprak
Sprakeloos was hij geweest
in al zijn nederigheid beledigd
door domme mensen en denigrerende
opmerkingen over niets ter zake
kwetsbaar in zijn onvolkomenheden
maar hij had zich ontworsteld
zoals de zaailing uit een droombeeld
tot zelfstandig en trots
eenvoudig in zijn eenzaamheid
een laatste strohalm…
De laatste strohalmen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.216 Een weldaad aan rust
draag ik mee op deze dag..
een dag waar uren loom
van mijn schouders glijden,
wolken zorgeloos voorbijgaan,
oude bomen langzaam groeien
langs velden waar halmen van goud
hun ruige stoppels laten staan.…
De laatste strohalm
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 220 Als niets er meer toe doet
als niets meer uitmaakt
of zin heeft,
als alles pijn doet
van het alleen zijn
dan kun je altijd nog
teder zijn;
dat zorgt voor een nieuwe,
positieve vloed.…
Laatste strohalm
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 nu de zomer
doet alsof
ze pas gestart is
grijpen groene
bladeren hun kans om zich
helemaal vol te zuigen
met leven
zodat de landing,
voor wanneer ‘ie dan ook
geplant staat,
aanzienlijk zachter
zal zijn…
Acrobaat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 595 Daar stroomt het circus vol
Het kansspel van de trapeze
Een dwarslat als een strohalm
Slingerend aan strengen
Of het grofmazig vangnet
Daartussen de salto mortale
De berekende zweefsprong
Zwierend om het middelpunt
In het veld van de zwaartekracht
Het lichaam dat juicht
Hoont om de absurde klucht
Van streven en beven
Voor de worm die…
lichtsporen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 we lopen heen en
weer tussen heden
en verleden in deze
heldere zomernacht
een reservoir vol
vallende sterren
kosmische strohalmen
voor wie niet
kiezen kan
onze dagdromen
onbeduidend in
plaats en tijd
hangen aan een
ijle draad in
de windstille lucht
op onnadrukkelijke
afstand van de omslag
naar pijnlijk verlangen…
Stromen van tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 67 Niet langzaam treden dagen nader
Maar komen en gaan met rasse schreden
En vliegen aan ons voorbij
En wij, wij worden meegezogen
In kolkende maalstromen van tijd
Aan zwakke strohalmen klampend
Op de woelige baren
Tot we belanden in oeverloze ruimte
In zeeën van eeuwige tijd
Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…
De tijd in een korenschoof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 in deze marmeren wind waait
het leven telkens één klokslag
terug in tijd waar de nagalm
het restant tracht te bewaren
heel diep in mijn hand
raast het geweten, nietszeggend
is de allerlaatste strohalm van
deze opgeheven schoof
we hebben geluid, de theorie gesplitst
in woorden, maar tenslotte
verdwenen ze en kwamen
we nergens uit…
Waar littekens staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 484 zag de vingers
omhoog gaan
las handenvol vragen
ogen die doofden
in niet meer geloven
de strohalm met traan
herkende de lijnen
die schrijnden rond
polsen waar littekens staan
gevangen in leven
door anderen geboeid in
altijd jezelf weer geven
geef het verleden een schop
laat het verwerken je erven
en zoek nu de zonzijde op…
E2
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 Hier sta ik
Eenzaam achter glas
Een wijze uil kijkend
Vanuit een hoge boom
Die het even niet meer weet
De vrijheid loopt
Daar beneden over straat
Frank vrij jong en kwiek
Zoals het jeugd meestal vergaat
Vrolijk en gezond
En hier boven op E2
Loop ik rond
Met een infuuspaal
Als schaduw aan m'n zij
Mijn strohalm met het leven…
Stroomgebied
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 Deelbare dromen,
strohalmen naar de morgen,
echoput van geluk?
Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
taal vervangt het evenwicht.
Rivieren vol bloed
uit hun beding getreden
door het hart gevoed.
Gedachten zijn klei,
geschapen alles uit niets
het model blijft vrij.…
Verdrinken in een meer van gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Oppervlakkige sprieten bederven mijn uitzicht terwijl ik zoek naar diepgewortelde strohalmen.
Aan de rand van het meer zit jij. Stevig geaard. Je ziet mij niet verdrinken.
Ik roep maar je hoort me niet. Hoe kan ik je bereiken?
Vechten tegen de stroom die maar blijft komen.…
SOMS
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.022 Maar,
Soms komt toch ineens die strohalm
Soms voel je je niet alleen
Soms zijn mensen ineens engelen
Soms begrijp je het meteen...…
Vogelvrij?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Deelbare verlangens,
strohalm en winterslaap,
echoput van geluk?
Uiterste balans,
onvervangbaar wat je kiest,
taal ondersteunt het evenwicht
Naast rivieren bloed
lang uit hun beding getreden
in een woestijn geronnen.
Gedachten zijn van klei,
geschapen uit alles of niets
alle modellen blijven vogelvrij.…
Dromen zijn van klei
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Deelbare dromen,
strohalmen naar de morgen,
echoput van geluk?
Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
illusie teer als evenwicht.
Werelden doorbloed
aderen uit beddingen getreden
door kloppende harten gevoed.
Gedachten zijn van klei,
gemodelleerd uit alles of niets
toepasbaarheid blijft vrij.…
Klokken slaan niet meer
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 102 en draaien, geeft je brein op geen enkele
vraag meer antwoord, hoe je ook graaft
en zoekt neemt grijze leegte steeds
meer bezit van wie jij was, wie jij altijd bent geweest,
zelfstandig, ondernemend, reislustig, nu ontvouwt
jouw leven zich in die van afhankelijkheid,
iets waar je wars van was, noodgedwongen
klamp je je vast aan iedere strohalm…
" De fontein ben jij "
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 174 Heb mis gegrepen,
strohalmen naar de toekomst,
weegschaal naar geluk ?
Uiterste balans,
wat je kiest is om het even,
eind brengt evenwicht.
Onvoldoende water,
om rivieren te blussen,
machteloosheid in mij.
Gedachten zijn klei,
uit het niets geschapen,
het model blijft vrij.…
Uit het niets ontstaan?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 23 Vaker misgetast,
strohalmen naar de toekomst,
weegschaal van geluk ?
Uiterste balans,
wat je kiest is om het even,
het eind brengt evenwicht.
Onvoldoende water,
om harten te voeden,
onmacht strijdt in mij.
Gedachten zijn klei,
uit het niets geschapen,
het model blijft vrij.…
nu ga ik je oogsten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 2.196 ik ploeg en zaai
vind mijn draai
in het oogsten
met de zeis
ik maai met
korte streken
de strohalm is taai een
karwei van enkele weken
als het gewas
zijn bloemen heeft
is één zwaai genoeg omdat
het leven zich dan overgeeft
je lijkt verbaasd
als ik je nader
kijkt naar omhoog
en roept de Vader
je bent nog niet
volledig uitgebot…
Hoop en vertrouwen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 983 Vertrouwen woont daar ook
zo raakt men niet van de kook,
twee strohalmen in het leven,
zijn ooit aan ons allen gegeven.
Komt er toch een stille traan,
blijf daar dan even bij stilstaan,
want ondanks hoop en vertrouwen
moet een mens soms toch rouwen.…
Alleen maar toekijken?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 223 Om alleen maar naar
je kijken, drijvend op
een laatste strohalm
en je te zwemmend te
bereiken, verwaaid
onder wolken waaruit
druppels zich aan regen
hechten, in de spiegels
van de tijd verlost,
komen we onszelf weer
tegen, opkomende dorst
verlegen lessend van
haar borst, rimpels
fronsen in het water,
oprijzend worden over…
Duister december
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 350 Is die hartsvriend;
die laatste strohalm om iets goed
te maken van wat zo moeilijk slijt.
Duister december is dat kloppend
hart. Een ritme stoornis voor een
nieuwe start. Dat goede voornemen
na een jaarlang van koude drukte.
Een apotheose van een hartverwarmend.
optimisme na al hetgeen nog niet lukte.…
Ondergroei
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 154 hemeltergend, zo angstig vaag
sluiert het licht in mijn handpalm
geborgen in de schelpenkraag
van het duin zonder strohalm
dat als zachte aarde begon
maar in schaduw vlucht
voor de adem van uw zon
vanwege ontederheid berucht
zie de wolken buiten bereik
ik adem in, ik adem uit
vraag me af waar ik naar kijk
naar windstilte zonder geluid…
Café in Buitenpost
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 108 Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer,
een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen,
de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer,
wat wulpse grieten waren hun enige strohalmen.…
Heropbloei
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 89 Wij schreeuwen moedeloos
en trachten ons aan een strohalm
vast te klampen.
Het is net of we verdwalen in het donker,
waar het licht niet meer zal opkomen.…
Heropbloei
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Wij schreeuwen moedeloos
en trachten ons aan een strohalm
vast te klampen.
Het is net of we verdwalen in het donker,
waar het licht niet meer zal opkomen.…
Een nieuwe mond om te spreken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 ( Opgedragen aan de tweede generatie Oost-Indische Nederlanders )
Kaarsvet druipt op een gebroken sokkel
waar een laatste strohalm gestalte krijgt
Dan keert de dag naar binnen
Er kraait geen haan naar
gezonder of beter
Gezocht heb je
naar dat ene puzzelstuk
naar de naam
van voor je geboorte
naar een nieuwe mond om te spreken…
hamers
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 495 ik droom een strohalm
of een rietkraag aan de vijver
en daarbij de wind
de zachte trilling van leven
de maan is bleek vanavond
je geur hangt nog boven tegels
of zijn het de narcissen
ik droom je lichaam hier
de vogels roepen om duisternis
de deur werd dichtgeslagen
wolken lijken op hamers
ruzie is een aanslag
bomen lijken stronken…