6660 resultaten.
ONSCHULDIGE ARMOE
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.202 De mens komt in gebrek buiten of met zijn schuld,
Onschuldig wordt er veel gebrekkig geboren,
Onschuldig hebben veel hun have verloren,
Wel hem, die zulks gedoogt met Job's loflijk geduld.…
onschuld
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 12.229 niets kon zijn
dan viel je in zijn armen
je zag hem niet eens staan
een spel werd al je struikelen
alsof je danste op de maan
de nacht was van flanel
waarin je schommelde tussen de dagen
alsof je resten avondrose
naar zonsopgang hielp dragen
hoezeer de nacht ook leek
op dromen tussen de dagen
het werd onzichtbaar zwart gemaakt
je onschuld…
Onschuld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 385 Mijn oren verstaan slechts woorden
Dus vertel me van wie je bent,
en zeg me welk licht te fel straalt
zonder sluier dat verhult, of
van onwetendheid misschien
onbeschermd voor de schuld
zuiver in haar handelingen
oordelend met zienend oog
Vertel me toch, over de blinden
gezien door de ogen, maar
onbekend voor zichzelf
schreeuwend van…
onschuld
netgedicht
3.0 met 438 stemmen 103.030 niets kon zijn
dan viel je in zijn armen
je zag hem niet eens staan
een spel werd al je struikelen
alsof je danste op de maan
de nacht was van flanel
waarin je schommelde tussen de dagen
alsof je resten avondrose
naar zonsopgang hielp dragen
hoezeer de nacht ook leek
op dromen tussen de dagen
het werd onzichtbaar zwart gemaakt
je onschuld…
onschuld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 840 niets kon zijn
dan viel je in zijn armen
je zag hem niet eens staan
een spel werd al je struikelen
alsof je danste op de maan
de nacht was van flanel
waarin je schommelde tussen de dagen
alsof je resten avondrose
naar zonsopgang hielp dragen
hoezeer de nacht ook leek
op dromen tussen de dagen
het werd onzichtbaar zwart gemaakt
je onschuld…
onschuld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 496 noem mijn liefdesdebuut openbaring
kan ik als leugentest mee prijken
wij bleven van jongs af gedresseerd
elkaar recht in de ogen kijken
om goudeerlijk alle gevoel samen te delen
niet knipperbliks kunnende verhelen
puur vleselijk te zijn geïnvolveerd
wie schetst dan ook beider verbazing
tredend uit het woud onzer afspraken
dat wij met een…
onschuld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 256 blauwe rok
met verkeerde schoenen
daarin jij
van geen kwaad bewust
prachtig wit
onder donkerblauw
meisje blijf kind
zolang je kan…
te onschuldig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 273 de wereld is mij wat te wit
verdoezeld zijn de harde tonen
gedempt in alles dat bedekt
kan het rauwe niet naar buiten komen
ik mis de ruwe bomenbast
de wilde takken en de stekels
het grauwe drenzen van de regen
zelfs het verbruinde eikenblad
het is met toch te argeloos
natuurlijk, euforie van zacht
maar het maagdelijke kan er nu
zo langzamerhand…
In onschuld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 zij schreven
in onschuld hun namen
op ijs van de ramen
keken door mist
die bomen berijpte
met ijzige hand
voelden de kou
in het sombere grijs
van daarbuiten
moment van besef
zonder een woord
werd het feest voorgezet
hun wereld was fijn
maar werd te klein
om het groot te negeren…
Ingewikkeld,
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 379 haar zakdoek doordrenkt
de uren glijden voorbij
de dag is zoetjes aan
overgegaan in de avond
alwaar zij haar onschuld
al even is verloren
ligt ze hulpeloos gewikkeld
in wit gekreukelde lakens
haar ogen koud starend in
het lege niets dat haar
omarmt en troost biedt
in de kille schemer…
Het Bestand van Water
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 595 Het water was van iedereen
al proefde men pas na jaren
de ingedikte bitterheid
van verloren angst
de betekenis van buitensporigheid
waarin onschuldigen bestonden
keer op keer
Verlies U zelf niet
in de verontwaardiging
om een paar omgevallen stenen
als uw huis te branden staat
Wees niet blind
maar doof !…
Vlucht zonder retour
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.750 verloren…
Het meisje zweeg
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.058 ogen en lippen
vol gekrast met verraad
van een verleden ver gezicht
waar maagdelijk kleine vingers
werden gefluisterd
in een tierlantijnen ledikant
toen zijn mond daalde
naar het poppenspel van
zweterige handen
en de geur vond
van een onbetreden
onschuld
nam ze afscheid
om wat ze verloor
er was geen sprake meer
van porseleinen…
Niemandsland
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 260 Een klein stukje land
waar het veilig is
Na een avond Halloween
besef je wat dollen is
En wat de werkelijkheid is
wat hier geschreven staat
Daar laat ik veel Halloween achter
maar ook van heel veel waarde
Ik hoef geen wedstrijd te winnen
geen gat te overspringen
mezelf hoef ik niet te bewijzen
En daarom zeg ik genoeg geouwehoer
in niemandsland…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 988 Verloren
Dwaal ik
Door de tijd
Ben ik
Ingekapseld
Door intens verdriet
Woordeloos
Omhels ik droefheid
Laat zakken
De moed
Om verder te gaan
Ik weet niet hoe
Of waarom ik leef
Weet niet als anderen
De onbevangenheid
Om open te staan
Onschuldig te zijn
Alleen maar te zijn
In mijn dromen
Zoek ik
Tastend in beelden
Naar antwoorden…
Amsterdam
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 905 Partnerruil en vreemd-gaan
als ik Simon en Garfunkel hoor
denk, aan wat we hebben gedaan
mijn onschuld daar verloor.
De herinnering
aan die mooie stad
wekt geen verbittering
ik heb hem lief gehad.…
SMAAKMAKER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 438 Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
verloren in diep droomprieel –
tot ik veel vreemde steden zag,
en nam van ‘t grote leed mijn deel.
Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
geheim van diepe stonden weet…
Was dit wellicht mijn laatste lied
van eigen lief en eigen leed?……
Geduld.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 405 Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
een lijden met U groeiend door de tijden,
en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht
rondom uw huivre leden, tot het mocht
als dolken-kroon u door de slapen snijden:
‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…
mijmering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 516 tussen bloesem en vallend blad
verwaaid, schijnbaar verloren
schuilen nog tastbare sporen
van vroege kinderjaren
vol onschuldig verlangen
nog heimelijk geloven
in oude verhalen en prille dromen
hunkerend naar geborgenheid
tussen bloesem en vallend blad
in het snel vervlogen leven
is het broze kind…
Nooit meer dezelfde
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 389 De slag komt uit het niets naar voren
een mes dwingt mij,
ik weet mij verloren
Ruwe handen trekken,
naaktheid wordt onthuld
Dan dringt het diep in mij
vermoordt het wreed mijn onschuld
Het flonkeren der sterren zie ik met mij sterven
maanlicht dooft
zwart wordt mij de nacht
Door afgrijzen pijn angst
bezwijk ik dankbaar
Stinkend grauw…
Geboden
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.480 Communiekantje
Blank en rein
Kaars in handje
Onschuldig klein.
Vormsel Doopbeloften
Beschermende deken
Kerk en ouders
Eerste streken
Deuken Scheuren
Ongeluk en pijn
Gesloten deuren
Verloren samenzijn
Geloof Hoop
Liefde en berouw
Verwarde knoop
Waardeloze trouw.…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
lichtjes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 785 Blaadjes die vallen.
Bomen worden kaal.
Straten worden donker.
Laatste granen gaan door het gemaal.
Het gras wordt bruin en rot.
Donkere dagen komen eraan.
Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan.
Samen voor nog heel even...
lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
WE VRAGEN VREDE
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 147 Vrede, hoop, verlangen en dromen…
Aan de andere kant van de wereld;
oorlog, wanhoop, en levens verloren
we zien het aan, in stilte verbijsterd
hoe kinderen en moeders geteisterd
hoelang vallen nog bommen in de Gazastrook
worden onschuldige burgers gedood
sommigen hun huis en inboedel verloren
en jongeren hun idealen en dromen
laat onze…
Zomerroes
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 742 De hemel draait bedwelmend rond
terwijl ik me vergaap aan stralend blauw
en zomerroes verpakt in blond
al fietsend door de morgendauw
Haar lokken zweven in de wind
overspoelt het landschap met een lach
zo speels onschuldig als een kind
tegelijkertijd betoverend compleet van slag
Al slippend, verloren in een laatste bocht
onbewust van noodlot…
Zangeres van het duisterbiotoop
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 266 onschuldig bloed zich verdikt
en alles dat gewonnen is blijft niet bestendig
neemt in haar vergankelijkheid het bloemenrijk mee.…
De prins bij de vijver
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 1.544 Ze had haar onschuld verloren,
juist aan de andere kant van de vijver.
Met een zachte plons was het gezonken.
Daar lag het, onbereikbaar, onzichtbaar.
De kikker hoorde haar verhaal aan.
Hij kwaakte voortdurend instemmend
een ouverture van liefde en verdriet.
Hij wist van de prins geen kwaad.…
Geheimzinnig
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 Glansrijk voor passie uitverkoren
heeft zij haar onschuld verloren.…
Van voor ik moeder werd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 375 Toen ik jou die onschuldig was
Aan het redeloos verkeer
Verloren had - jij die
Deel van mij was en altijd
Zijn zal, was er in mijn
Hart een gat geslagen zo
Groot en wijd en diep
Als nooit meer zijn zal,
Een krater die niet meer
Met heelwording kan worden
Opgevuld, tot een zee van tranen
Geworden vol leegte, kilte en verdriet -…
Na duisternis komt licht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 238 Onze reis begint onschuldig in het heldere licht. Het leven begint puur zonder duisternis. Onschuldig geboren geen stress, geen zorgen. Hoe langer we leven hoe meer we beleven. Hoe ouder we worden hoe meer stress en zorgen. Hoe meer problemen hoe meer duisternis. Het begint rustig met een duistere mist.…