Alle inzendingen over Vlaggen

En om mij heen rende mensen met vlaggen in hun hand te zwaaien, heftig de stokken heen en weer. Met de an- dere hand maakten we knijp- bewegingen richting de aarde, zo van: 'wij zijn lekker hier en jullie zijn lekker daar!'…

Wapperende vlaggen aan de gebouwen… Alles wat ons nu nog rest is rouwen.…

teruggaan naar het punt waarna ik dwaalde kan niet meer, die dag is verstreken en nieuw zaad schiet in de nacht ik loop langs oude bomen met gedachten als slingers verstrikt in takken na een feest dat anders uitpakt dan verwacht trek de lijnen mee naar morgen steek mijn pen in de vervaalde vlaggen waarop gisteren zijn kleuren bracht…

een vliegtuig cirkelt letters in de lucht, de vlaggen klappen van plezier, hoog in hun masten. het volk dat lang boog onder oorlogslasten, viert dat de vijand vijf jaar later is gevlucht. dan dwalen mijn gedachten naar Irak..…

Witte lijnen venijn in vlaggen vlagend, werpen terpen op, brokken butskoppen. IJsnaalden stikken samen tot vorstkorsten verzwart. De sloten snoeren dicht het geschotste dodenkleed. Een stervende stilte dempt ieder doen.…

't Water dreigt, maar krijgt ons niet Achter onze dijken, En de verste zeeplas ziet Onze vlaggen prijken. Dankbaar dienen we onze God, Eren onze koning; Slechts op trouw aan 't hoogst gebod Wachten wij beloning, Helden zijn wij voor het recht; Niet in 't oproer schreeuwen; Aan de Oranjevaan gehecht, Nederlandse leeuwen.…

Zie mij als galjoen, zeewaardig Varend onder vele vlaggen, zwarte Met een wit skelet of kruis, rode Hemelsblauwe, transparante of Metalen Zie uzelf als water rondom mij U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt Daalt, duwt, dobbert en schuimt Ik heb mij waterdicht gemaakt Na vele sessies bij scheepswerf En droogdok, na dolen en zwerven U…

het laatste journaal op vakantie aan zee met een boek dat ik in mijn jeugd gelezen had We spraken over wat ons het diepste beroerde in de helden van de roman hun diepste smarten, hoogste geluk onze gezichten dichter bij elkaar Jij begon met de eerste kus en meer jouw hand op mijn hand, zo bouwden wij luchtkastelen, vlaggen…

Er zijn veel te veel jonge doden Om rustig rond te kunnen lopen, Overal weer kom je ze tegen, Bleekjes, glimlachend en verlegen; Bij vlaggen, halfstok in plantsoenen, Hoor je jezelf hun namen noemen. Zij willen zich ons niet opdringen, Maar vullen je herinneringen.…

Voor mij blijft 30 april altijd Koninginnedag ik bedoel KONINGINNEN-DAG een dag om te gedenken een dag om te genieten een dag om te vlaggen een dag om oranje te dragen wellicht wat ingetogener maar toch uit respect voor die vrouwen die daartoe geboren werden daartoe geroepen werden om uiteindelijk Koningsdag na zo'n 125 jaar weer mogelijk…

Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam: halfvergane rode vlaggen, strijdliederen, Internationale broederschappen en solidariteit, AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken door P. Quack (antiquarisch).…

Zie vlaggen slingers wapperen in oranje van straten huizen daken gehangen in trance door volwassenen die dof ogend elk ongeloof laken Dagen vol éénrichtingsverkeer voerden ieder voor zich gewillig tot passie kuddes klinkklaar blerrend achter 't kassie Kom jongens maak ze gewoon weer Maar je ziet nu dat Duitsers Denen zich er, beter ook…

Hetzij in blokken, hetzij in jaren van geen Oorlog En mast én stok vlaggen vrede Is ons landje bodemloos in- en weggeslagen door aangekondigde onredelijkheid door tandenborstelsnorretje geleid Gedestructureerd lag toen de tijd voor jaren stil Vereende kracht heeft tóen al laten zien hoe wij nu leven…

Quam tijdens het ochtendgloren, met de vlaggen halfstok in het gemenebest, op het idee om een blik te werpen op een veelbezocht lemma. Niet op prins-gemalin, maar op queen-consort, Charles' eega Camilla en consorten. Er hangt om deze Britse royalsetiquette een mysterieuze sluier, een waas van geheimzinnigheid, iets cryptisch als het ware.…

Waar vlaggen hier tussen bergen wolken kietelen taal aan vogels bomen en gras behoort leef ik me in, hier bekoort iedere zin. Bekoort als beeld, de nerf uit een oudere schrijn wellen opnieuw dromen van een serafijn uit deze frêle aardkleuren waar Alpen geuren zie ik opeens alles, 't ooit hernieuwd gebeuren.…

“nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw” ergens loopt er nog dat kind in een oude jas ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand verstopt een ster zijn punten de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die jarenlang van binnen bleef maar juist vandaag…

De kleurenzee van vlaggen. Koperblazers vullen hun wangen. De spits legt aan, een gekrulde wreef schilfert de bal, een kwartdraai van de heup, een ingetogen dans. De doelman zweeft naar de lat en schat de afstand, de snelheid van het bananeschot. Hij vergist zich. De fout kost een fluitconcert. Ai oei! gedeukte eer!…

een smalle gang geschaafd uit wilgen vlucht in beeldspraak als een impasse waarin spiegels zich laven aan illusies over stilte heersen, onafgerond om verder te golven, tot daar waar stromen spelen in daggezichten met wilde vruchten van hoop. wuivend naar onderweg, naar jonge en oude bomen, naar vlaggen in de verte en heerlijk…

III In grandioos gracelijk evenwicht Zwenkt de aarde om 't eindpunt van haar winterbaan; En, blauwgroen-fosferende karavaan, Trekt voort de Golfstroom, naar de pool gericht; En de optocht van zijn golven zie ik gaan Diep onder vlaggen van koralig licht; 'K zie hoe, rechtlijn'ge zomerdag, hij ligt Op grensloos vlak van nachtlijke oceaan.…

Het zou op zijn tenen uit zijn uitersten glijden en het zou je inpakken in een kudde vlaggen, fietsen en melkflessen, mooi zou het praten zodanig dat je alles vergat, aan je zitten zoveel het zou en je zou het laten.…

alles alles wat ik nodig heb is vrije adem om te leven te spreken ook mijn longen willen wel de tralies echter van verstikkend geweld dat zich vlaggen laat als vrijheid van mening korten mijn adem knutselen ademloos mij puilend de ogen uit huiverig siddert mij sprakeloos de kou een traan denk ik heeft geen zuurstof nodig een bloedend…

Laten we massaal gaan vlaggen vlagdagen genoeg welke komen 27 april de verjaardag van de Koning 4 mei, half stok voor het verleden verdriet 5 mei, onze nationale Bevrijdingsdag oproep aan de fabrikanten van de vlag, de stok en de houder fabriceer er honderdduizenden en verkoop met Corona-korting ze vliegen dan de winkels uit en wapperen…

Nu strijkt de wind in vrijheid over velden In wolken van vreugde verspreidt zich ’t licht Een leven dat wij danken aan de helden Die strijdend d’ overwinning hebben verricht Nu wappert de driekleur fier van de toren In ied’re stad en dorp wordt het nu gevierd Met spel of muziek en in blijde koren En elke straat is rijk met vlaggen versierd…

Ballonnen, vlaggen en taart! Het leven is een belevenis, meer selfies in de badkamer. Duckface au-naturale, swipe nog maar een keertje naar rechts hier. Compleet geslaagd als het gaat om deze kwestie. Like dit, en ik vraag een offerte aan voor een neuscorrectie!…

Een mythisch figuur zit op een levensgevaarlijke troon Een zijden draad knapt soms gewoon Een leven lang achter de feiten aan rennen Bij confrontatie de andere kant op sjezen De waarheid die men zoekt en waar men nooit aan zal wennen Soms hebben mensen gewoon te veel gelezen De toekomst drukt op je denkrimpels Je was toch geslaagd met vlaggen…

Pieeeep zoemmmm Pieeeep Je borst gaat op en neer Even een trilling door het zakje water Ik weet dat je vecht, alsmaar weer Pieeeep zoemmmm Pieeeep Maar ook dat het stopt… eens… ooit Je broosheid, je dunne vel met rimpels Je witte haar dat je voorhoofd tooit Pieeeep zoemmmm Pieeeep Ga maar heen, je hebt je best gedaan Je leven was vol liefd’ en vlaggen…

dichtersinkt had neergestreken maar nu weerloos was gebleken ín de waarde die het had evenals die ene lach die er in bitter was bezweken evenals die ene dag die alles meenam in het zwart De bloedoranje zon viel neer voor hen die waren uitgeweken voor de vrijheid die hen lief was voor het leven dat men had De bloedoranje zon viel neer met zeven vlaggen…

Het koninginnevuur werd gedoofd De vlaggen halfstok, van feestvreugde beroofd Geëindigd door een zwart gevaarte als een raket Door de hekken heen gedrongen In een grote vaart Gestopt, door de naald.…

(voor Ides Krill) De vlaggen staan halfstok en ik fiets langs de stek van Anne Frank's boom, die aardig begint te groeien. Gouda ligt bezaaid met de Stolpersteine van Gunter Demnig en de meesten heb ik wel gelezen.…

Maar vlaggen zijn weerloos en mijn lichaam bewijst hier niets. Al schrijft het ik en stelt het zich voor.…