Alle inzendingen over ademzucht

er is geen taal om uit te drukken wat naar het ontastbare tast alleen het zoekend hart dooraderd met ademzucht dat nooit vindt wat er altijd was dat naar heimwee neigt zonder het land te kennen of zelfs maar de naam te weten…

niets is blijvend alles gaat voorbij in een ademzucht zijn verdwenen de woorden en gedachten tussen jou en mij verworden tot een spoor in het geheugen niet meer dan een leugen in de tijd de herinnering verkleurd alsof er niets is gebeurd alles gaat voorbij…

sommige liefdes, verloren, sterven niet blijven tot de dood je zoekt, eindeloos, rusteloos, smachtend in je aderen, je hart en elke ademzucht voedt zuurstof, vuurstof brandend tot het laatste uur tot zelfs ná…

Gedragen door de vleugels van haar dromenvlucht slaakt ze haar laatste ademzucht. De wereld mag verder verstillen insluimerend onder het deken van zwart satijn...…

Een steeds weer overrompelend besef dat je slechts in dit huidig, vluchtig moment, die ene ademzucht voelt, doet, denkt - je leven leeft. Al het andere is toekomst - nabij of ver, en herkauwen op kort of lang geheugen. Is het nu een grote leugen?…

Elke kier of spleet wordt in een ademzucht bezocht en ontpelt de pijn en het leed aan een anders lot verknocht. Och zwaarte van ver-ge-leden tijd, pak maar je biezen want het kind staat op om wervelend te dansen in haar volwassenheid!…

wat je ziet is niet alles, wat ik ben en niet alles is wat het lijkt jij wikt en weegt woorden met één ademzucht, één polsslag maar bij alles weet ik als jij naar mij lacht schijnt waarheid in mijn ogen want jij bent zo dichtbij open je ogen en oren maar houvast-laatlos ik geef jouw groen licht...…

ik heb jou lief je sterrenogen vroeg in de morgen laat in de nacht ik volg je naar binnen om de dag te vergroten in zoete drang en alles om me heen laat me jou strelen het zicht van je dromen een enkel woord tussen de zinnen waar alleen ik languit mag liggen in één ademzucht van bewegend beminnen…

rechts van de zeeschelp troost een lippenpaar dit brengt mij bij haar kleine wil die door de ether ruist (wat was, wat is, wat komt) juist dààrom van mij tot jou, ik ademzucht achter raadselige rozen die hebben meer kracht dan elders dit is geen einde nog vergeet dat niet op onze mond 't is altijd daar zal altijd in mij zijn die…

Nevelsterretje, groot van hart ademzucht der goden hunkert naar wat is verboden hopeloos verwart. Nevelsterretje, zielsverwant kind van zon en maan 'k moet je laten gaan naar de overkant.…

oorverdovende vormen aanneemt hoe ruwe wind schuurt langs schelpen ik krimp ineen fluitende, snerpende tonen dringen dieper in mij dan ikzelf ben ik zoek in de leegte van mijn ziel hoor verre klanken van jouw stem beelden van jouw ogen zweven rondom mijn zijn is zonder houvast ik besta en toch ook niet wie stopt mijn ademzucht…

Aan leegte en zichzelf verslaafd, helaas, begrijpt het zich alleen nog stil bij haar, wanneer het streling is en ademzucht.…

Overdadige gedachten de weg van een te lang gerijpte vrucht, ontstaan in de conceptie, geuit in een impulsieve daad, in onderhuidse maat gelucht uit fantasieën van een kind, ontstaan de bellen die ze blaast, en bekwaam haar weg in vindt, wijzigt de kleur niet in ademzucht kaast de beelden af op dikke huid, onttovert haar wereld in…

Wat vroeger onze wildernis was de ruigte rond het rondje een oude kasseien weg met breed brakende bermen en aangrenzend moeras is nu een keurig landschapspark met grazende Hooglanders en wildroosters over gecultiveerde fietspaden door de onzinnige ruigte naar het zigeunerland van ademzucht tussen heksen en dwergen speelt de muziek van…

Kom een stapje dichterbij En sla je armen om m’n lichaam Breng je hoofd naderbij En leg je wang tegen de mijne aan Af en toe stevig aandrukken En een diepe ademzucht Voel de warmte om ons heen Voel de liefde in de lucht Zachtjes je nek strelen Met een kus bij je oor Dat zal je nooit vervelen Daar doe ik het dan ook voor Vergeet even…

Waar ik zwerf langs keien gelegen in afstand houdt mijn gestalte voorsprong op de duistere silhouet die telkens een ademzucht aan mijn hakken kleeft hij reikt zijn wonderen voor me uit, doch mijn ogen zijn winters en mijn slaap streelt de nacht Soms trekt mijn mond vreemde banen en een diep gebrom zinkt dan weg in de asfalt van mijn zolen ergens…

Ik mag dan veel hebben gelezen, veel meegemaakt en uitgeschakeld, als een engel in de zee gezwommen, de duisterste uithoeken van de hel hebben gezien, de zon ingeslikt, er nu uit zien als een dikke beer, die met een ademzucht kan weren, met een grijze haardos, die bol staat van de vlooien en het roet, ik zal hem nooit van mij afslaan het…

Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht.…

Piet Paaltjens is er niets bij en zijn destructieve poëem over Rika is slechts één ademzucht van mij. Dat deze jeneververslaafde dominee zichzelf met een beddekoord heeft opgehangen, is een druppel van mijn leed. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, amen. Hoe krankzinnig kun je zijn!…

Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht.…

In een Amsterdamse hotelbed heeft de zoete stilte heimwee leren kennen als een oude handelsvracht hier ruik je de ademzucht van de liefde nogmaals ouder geworden zoals de kromme bomen langs de grachten soms voel je het diepe slapen van de noordenwind de houten schepen uit een ver verleden halen de zeilen in matrozen hangen haring…

verlangen Laat kleine kuiltjes zien in haar rozige wangen Kleine heupschokjes verraden haar plannen Langzaam verliezen we de kracht ons te vermannen Gezamenlijk glijden we weg uit de realiteit Blijven hangen in een wereld van sexualiteit Niks bestaat meer, behalve het betasten van elkaar Zoenen in elkaars nek, handen in elkaars haar Gespannen ademzuchten…

De tijd, het is zo'n raar ding de tijd van toen, de tijd van nu de tijd van morgen de tijd van bij geboorte, de eerste ademzucht waarmee ik het leven in ging.. De tijd, soms lijkt die zo traag soms lijkt die ook zo heel vaag. De tijd met mooie beelden sla ik wel op in mijn herinnering. Waar is de tijd?…