Alle inzendingen over armoe

Wat is dan leven: duisternis en dood of ooit tenvolle verbonden zijn met allen, ja, juist met hen die kansloos zijn en niet geteld, behalve in de armoe-statistieken? Kyrie eleison.…

De sociale armoe van mensen zonder vrinden Is op een chatbox dagelijks te vinden Uren brengen ze door Met onbekende namen Het agenda-loze internet brengt hen daar snel samen Een praatje vinden ze er 24 uur per dag Ze *luisteren* naar elkaar en tikken er hun *lach* Is dit een nieuwe vorm van sociaal leven Om elkaar via een pc- scherm…

terecht in weggekwijnde harten waar de bodem dor en droog hem en haar toch doet stranden als volleerde schipbreukelingen die ondanks eindeloze wandelingen maar geen haven kunnen vinden dan een verlaten vissersdorp met alle huizen in de as gelegd zonder water, zonder voedsel waar ze dan toch samen slechts elkaar kunnen beamen in de armoe…

waarin heel gevat zelfs zijn armoe naar waarde wordt geschat als een negatieve bankmutatie binnen de strenge BKR-registratie.…

De zwachtels van de dood omsluiten vaak het leven: de tranen om de moederschoot onvruchtbaar steeds gebleven; de armoe van de woorden die het diepste niet ontsluiten, de vriendschap die niet bloeien kan want tederheid blijft buiten.…

Als ik dan toch de bodem moet bereiken van die eindeloze put in armoe en ellende dan is het omdat ik in jouw hart woon met alle vage woordenwisselingen die mijn humeur hebben beïnvloed er zal ook geen brief komen die zal getuigen van mijn verdriet want jij kan niet meer lezen in het zwijgen van jouw graf misschien een gedicht een poging…

Is de computer bezet kijk ik uit armoe teevee vragen ze "vindt je dát leuk"? zeg ik heel gedwee "nee". Ben te toegeeflijk, te slap kom niet op voor mezelf ga nu gillen en staak voor ik het onderspit delf.…

Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen.…

Van een berooid hart wil geen mens meer weten. ’t Verhaal van armoe heeft nog nooit geboeid. Wie wandelt door een leeggewaaide hof? Wie plukt zich een boeket van dode rozen? Trots dorens wordt een jonge knop gekozen. Men waagt zijn bloed niet voor dor hout en lof.…

Dit is de weg naar de hel Op jouw reis door dorre armoe van de woestijn naar de bron ben je verdwaald, je sloeg af naar de hel'…

Vlieland kende gure tijden Die van wind, water en vuur Die van drenckeldood, natuur Die van pure armoe lijden Die van schuimbekkende baren Die een kwetsbaar dorp verslonden Likkebaardend naar de blonde Duinen loerden, een strak staren Als een roofdier naar zijn prooi Naaldbos, helmgras en fazanten Meeuwen, ganzen, vis en vee Maken Vlie…

Hoe blij en kinderrijk dit land, dit volk, al is er armoe troef en zijn de dagen kort; er groeit zoveel, de palmen wuiven en in de oceaan blinken de eilanden als parels... Vreugde groeit er als de orchideeën: heel zeldzaam, mooi en altijd anders; er is de fierheid om de eigen klank en kleur al is het verleden ook nog overal aanwezig.…

onder hele dure stenen heel de kerkvloer bedekt lagen vele rijke doden stijf en rottend uitgestrekt arme doden lagen buiten slechts bedekt met zand en gras net zoals hun hele leven zonder enige luxe was wat de rijken niet beseften 't was wel deftig onder steen doch de armoe, het geteisem liep er altijd overheen maar de sloeber op…

Het geweld ontvlucht; alle ellende en armoe, familie en vaderland moeten verlaten, alleen de angst reisde mee over een zee vol lijken. Hier, in het land van hoop en glorie, na ellenlange juridische procedures wèèr afgewezen, uitgekotst, wèèr statenloos, rechteloos, uitzichtloos.…

Ziekste en schoonste; - neen: zelfs niet de armoe van te weten dat u niemand lijden ziet, en de schoonheid u verliet waar gij roerloos in uw Niet waart gezeten.…

Als we niets meer om elkaar geven en leed en armoe ons ontgaan, als ons hart niet meer kan spreken en we enkel voor onszelf leven, als liefde en meelij niet meer bestaan, dan..., pas dan zal de wereld vergaan!…

Vervul dan met Uw zegen onze armoe, rijke Heer, en zend op onze wegen Uw kracht en goedheid neer! Neem Gij ons in Uw hoede, onoverwonnen Held; beteugel satans woede en 's werelds boos geweld!…

Moet ik, zoals Christus, niet nederig afdalen en naast de hulpelozen knielen op de aarde, dezelfde bittere armoe dragen? Hielpen zij, die mij gaven aan deze kerk van Sint-Maarten, in glas gebrand, in hout gebeiteld, ook de naakten in de straten, de hongerigen op de pleinen?…

't Was tegen armoe, dat-ie streed. Hij had een safe gekraakt. Hij zat, terwijl z'n boevenkleed van celstof was gemaakt. De straf werd voor de brave ziel verminderd met een kwart. Hij hoorde 't in z'n cel. Er viel een baksteen van z'n hart. Wat niet in zijn vermogen lag, was vreugd na jaren lik.…

stegen met mos waarin karrensporen gesleten in stenen stegen stijl tussen oude muren waar eens het leven drentelde en het kind de klank van zijn lied ontdekte in de armoe verscholen onder een deken van grauwe schaduwen waar de zon niet kwam Licht op kronen van de kathedraal waar de zon speelde en rijk geklede heren geen stegen kenden…

piano schept een duivels genoegen in haar duivels ritme the man i love is daar o man o porgy porgy and bess de pianist is plots zijn handen kwijt daarom speelt hij met zijn tong op het klavier van zijn tanden rhapsody so blue inderdaad zo angstig blauw als de dauw aan de wimpers van george gershwin hij warmt in armoe…

Van armoe zoekt de stakker buitengaats de warmte die z’n lijf en ziel ontberen. De klaagmuur voor z’n opgekropt verdriet. Daar wordt hij niet bestempeld als ‘melaats’ en zullen kou en scepsis hem niet deren. Hij lucht z’n hart: “m’n vrouw begrijpt me niet”.…

kwaad bij wat de kroon der schepping heet verdeeld er wordt wat op de wereld afgeleden de een crepeert de ander vreet zich vol voortdurend is er oorlog op die bol verneem nu hoe die bol kan staan van vrede belasting wordt van iedereen geheven de wereldfiscus int het ganse loon en geeft aan elk een eerlijk deel gewoon zodat geen mens in armoe…

Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden, maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden: een hond brengt mijn moeder weer in die grauwe steeg waar zij karig eten en een hond schoppen kreeg. Mijn hondenwens zal nooit worden vervuld door moe, maar zijn andere dieren voor haar ook taboe?…

Geleerde vrienden die het kunnen weten hebben eerst de armoe van uw mond geteld maar geen heeft mij dan tot nog tot vermeld hoe gij met twintig woorden mild gemeten mij meer met wijsheid en geluk vervult dan mijn orkesttaal zwoegend mij onthult. ------------------------------- uit: De hondenwacht (1951)…

Foto in huis-aan-huisblad Forse hond getuigd voor kar Spaakwielen groot, velg in ijzerband gekrompen Het baasje staat ernaast, hij doet blijkbaar in lompen Sjofel, werkmanspet Armoe, 100 jaar geleden Zwartwit voor ons vastgezet Het hondenleven van toen heeft een ommekeer gemaakt Baasje heeft de viervoeter aan zijn e-bike gehaakt De…

Straks is het armoe lijden Maar, geenszinds bij het koningshuis die strooien grif met geld En ik, ik denk op mijn manier er is hier iets niet pluis...…

Is of ik proeven kan de kale rijst met zout en suiker op het droge brood Voel de armoe-spanning sfeer de tocht, de kille koude moordenaar van het kind. Hoor ik de overslaande vaderstem dat ik moet kiezen tussen haar en hem. Ik blijf bij haar, zij huilt, zij wint. Een rilling door mijn vlinderlijf doet mijn vleugels sneller gaan.…

uit een trance ontwaakt, verlangend naar een volgende zwoele nacht om oude leugens lievend te genezen maar als j’ er bent weet ik met mij geen raad al is het zonder jou alsof de wereld dood; het vuur dat mij van jou laat houden wil ik ontkomen voor dat ‘k mij branden kan zo weifel ik al blijf ik willig lachen in ‘t morgenuur dat mij in armoe…

De warme smid, de onverdachte drager van licht en warmte in mijn winterschuur, versmoort de kilte van dit rillend uur en maakt de armoe voelbaar minder mager.…