Alle inzendingen over bedrog

En ik kijk naar de hemel en vloek op het eigenwijze tijdsverloop maak voor mezelf een wereld van bedrog en schijn maar het zal daarom geen andere zijn. Wanneer komt de vloed over mij heen die me raakt en me meeneemt in een ander groot leven ergens...…

Ze trekt mij aan met lieve woorden Ik kom dicht bij haar en onthul Iets persoonlijks wat intiem Ze kruist haar armen voor zich Ze houdt het voorlopig voor gezien Ze stoot mij af door kilte in te bouwen Zo vaak is zij bedrogen uitgekomen Als ze iets meer dan buitenkant liet zien Aantrekken en afstoten lijkt een spel Maar is doodserieuze…

deze droom mag niet voorbij gaan je verwent me van top tot teen bindt m'n handen vast en laat me rillen van genot ik wil meer, maar vraag het niet mijn reactie zegt genoeg je gaat maar door en ik kom keer op keer klaar mijn droom is nog niet voorbij Ik wil jou zien genieten jou horen vragen om meer tot ongekende hoogte dromen zijn bedrog…

voel me soms heel erg bedrogen, is dit hetgeen wat ik verdien? Hou mijn handen voor mijn oren, wil niet horen wat men zegt... was beter blind en doof geboren, zijn veel woorden onterecht... breng mijn handen voor mijn mond, voorkom daarmee veel scherpe zinnen...…

Gevuld met paardenhaar of stro heerlijk ruikend krakend leer omgeven zo maken ze niet meer Links links rechts oneindig landend heel soms ontvangend vaseline boven de ogen zwetend spoor bedrogen snotslieren mijdend bijtend zout dat ziedend…

volledig te pruimen voor gelovigen en zwevers is hij een onbeschreven blad de volkse analfabeet één van de barbaren een man zonder schaduw de onervaren rukker misschien te verleiden met teddybeertjes zoete drankjes verloren schapen of reclamekreten maar altijd vlinderloos tot op het gekraakte bot en het achterste kustlijntje van het bedrogen…

Bang te blikken als een weekling Naar de wenken heurer ogen, Of te dwalen, droef te peinzen: Word, ach, word ik niet bedrogen? Is het waken, is het dromen, In de roes der vlammenkussen, ’t Manlijk handlen, ’t krachtig denken Neer te drukken, uit te blussen?…

ritme Dwars door meerdaags spinnenrag Straalt je afgestofte lach Je kwam, je zag Je zit in me In meer dan al m’n lagen Na al het bungelen aan je touw Van onrendabele trouw Was ’t aantrekkingskracht Zwaartekracht in kwadraat Mislukte pogingen tot elkaars ontwenning Chemie van universele elementen Die ons bracht daar Tot meer dan een zelf bedrogen…

van de tuin een ring van schijnbare nevel draagt het weerkaatsend licht tot aan flarden van pluizige wolken de slaap wil niet vlotten en zie in het hoge gewelf een engel van vreugde dansen ik lijk de vrijheid te vieren aan geketende gedachten en in mijn rieten stoel een sigaret voortdurend vragen stelt; heeft het leven mij bedrogen…

De dag ijsbeert in kille regen, marcheert over druilerige perrons op een vroege, bleke zon gericht, gedachten boemelen naar lege horizons, passagiers tot niets verplicht, lange stramme ijzers en gevoelens smelten samen in een optisch bedrog, uit synergie een eigen doel beramen met de losse eindjes in hun zog, strakke teugels in luie…

elke ademtocht glijdt onverbiddelijk langs grof schuurpapieren longen geperforeerde levenslucht vult levenloos mijn lege hart nu elke droom in duigen is gevallen wat verwacht ik nog van het leven - vraag ik mij niets - antwoordt de dromer - en alles want uit niets worden dromen geboren dromen zijn bedrog - zeg ik dromen zijn pijn…

Een wapenschild voor leugen en bedrog, Een krijgsbanier beklad met adderspog, Een droom, die spreekt door valse visioenen, Een struik, die wel verbruint, maar niet kan groenen.…

Keurige lijstjes, stonden hemelhoog onzekerder miskenden beeldjes van mij, als torens van eenzaam bedrog, loog ik tegen werkelijkheid elke nieuwe dag, vreemd genoeg lieg ik nog, als het mag.…

Vermageren ‘t kon haast niet meer stukken bot restten van haar benen ‘t Ging al lang niet meer om de eer meer echter om lichamelijk wenen Energie, bezat zij al lang niet meer; toch kon ze haar strijd niet opgeven Heel haar arme lichaam deed zeer het had ‘t erg moeilijk te overleven Leven deed ze al zo lang niet meer ze zag de spiegel die haar bedroog…

, in het oude spoor waarmee hij de horizon bestreek hij vertrouwde de boodschap en de richting niet, alleen de liefde en de zon bleken onafhankelijk en echt, al werden hun velden kort geschoren, deze twijfelaar zaait en maalt de sterren die voortijdig doofden in het stof wat aan de hel en hemel is gehecht, die van hem bleken vaak bedrogen…

Jammer dat je zo goed liegen kon, en me al die tijd hebt bedrogen. Me zeggend "jij bent mijn zon", heb je dus steeds gelogen. Ik houd toch wel van je.…

De engel is gedaald met ‘n schitterend fluisterend geruis zijn stem galmt als een zoet gezang niet huilen mama, ik ben niet bang eigenlijk verlang ik wel naar huis Och lieve kind, mijn hart pompt pijn het leven heeft jou en mij bedrogen rust zacht mijn dappere kleine meid je bent uit je lange lijdensweg bevrijd mijn beverige hand sluit nu…

Tekenende dromers komen bedrogen uit. Desillusies vormen het aperitief, koersplannen verdwijnende regenbogen. Energiekosten compliceren bij verhuizing, nota’s van water door vocht onleesbaar. Vloeken kerkverschillend verdraagbaar, overlast van buren bij kleine behuizing.…

niet in basis monogaam kijk eens rond in de natuur en loop niet achter feiten aan’ ‘ik doe het echt met regelmaat het zit vast in mijn systeem niet dat ik hier dan over praat want dan heb ik een probleem’ ‘voor mij blijft het fantasie vind het moeilijk om te kiezen want ben bang bij jaloezie mijn partner te verliezen’ ‘ik ben al vaak bedrogen…

De sterren dwaalden langs de hemelbogen en droomden in hun beeld een nieuw bestaan wetend dat onze wegen nimmer samen bogen Ik zocht de tekenen, maar zij hebben mij bedrogen zij wezen mij voortdurend valse beelden aan.…

snaren tot weerklinkend leven komt, ontwaakt wat was verstomd, dat wat gewist werd geacht in beweging wordt gebracht als parels bedekken gestolde tranen zinnebeelden in diepe timpanen tussen de vele pilaren is een heuvel te ontwaren vanwaar het stroomgebied ontspringt van leegte en verdriet tot in de brede delta nog teleurstelling om bedrog…

of heeft liefde mij bedrogen Zing ik schaduw ‘s heldendom?…

Mensen zijn egoïstisch en blind, sluiten hun ogen Voor de wereld die ze zojuist hebben bedrogen. De schoonheid en puurheid van de natuur vergeten, Het negeren van de doordringende kreten. Het verbergen van pijn en leed, De ondergang van deze planeet. Keer op keer door de mensen verkloot, Het leven gedood.…

oorlog meer is klimkt het vreemd dat ik liefde mis in harten van mensen in ongewis kon ik er maar iets aan doen het voelt zo ongewoon te moeten leven in een droom die je niet opnieuw beleeft omdat je tekort leeft misschien dat er morgen weer vrede is een kind verliest van de nostalgie omdat het niet kan besturen en dan kom het zo gemeen bedrogen…

Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid wezen Ben je niet een klein beetje wat je droomt - bij reuzen gelezen -. Zo, erg blij opgetogen door de modder en kleddernatte boel dansen Gewoon wollen sokken, ouderwetse brede laarzen, sjansen geblazen!…

In het Vestdijkmuseum zocht ik naar geuren van vroeger, maar ik kwam bedrogen thuis, want Simon en Jan hebben Harlingen verlaten.…

Almaar uitstellen blijkt bedrog. Beschikkingen ineens weer intrekken een nare kant van ambtenaren. Waar komt die mentaliteit toch vandaan? Het debat moet meer to the point. Landelijke sturing steviger. Stille verstandigen, grijp het voortouw: Holland wordt een bang, slap oord... Regering, treed op! Treed op!…

we lazen niet alleen maar zagen ook de complotkleuren van liefhebben naar dwang van pressie naar bang de kleuren van de diverse media die ons hebben bedrogen slinks hebben belogen om steeds meer info over ons te verzamelen in de persoonlijke dossiers voor een goed werkend persoonlijk algoritme meedoen en meegaan op straffe van…

Ik zie mijn leven voor mij staan, voel de leugen van mijn existentie en het bedrog van het daag’lijks verdergaan. Hijgend had ik alles willen bekennen: hoe de dagen in elkaar vervloeiden, hoe pijn mij soms verteerde, hoe diep ik ben gezonken en ten slotte aan alles ben gaan wennen.…

Ik voelde me weer achttien, dit gevoel was geen bedrog! Ik was de kluts kwijt, wat de kluts ook moge zijn. Genoot volop van jouw aanwezigheid, alles voelde zo goed en zo fijn. Je was zo betrouwbaar, een man om op te bouwen. Gevat en onweerstaanbaar, ja ik ben van je gaan houden.…