Alle inzendingen over bergen

In mijn eidetische droom bezocht ik mijn gestorven kroegvrienden die hemelden op de eeuwige drankvelden Hemel zonder drank betreden ze niet Uit de wolken regent het jenever en uit de bergen stromen jenever rivieren alcohol nevels hangen boven de velden Een echt walhalla voor zatterikken Mijn oude vrienden herkennen me niet ze zingen het…

Langs bergen, dalen, stoffige zandwegen overal kom ik God in mijn leven tegen. Hij wijst mij elke dag weer de weg verdwalen doe ik nooit met Hem. Zijn hand leidt mij langs ravijnen met Hem zal het leven verfijnen. Elke dag is een nieuwe uitdaging Ik ben blij dat ik met Hem meeging.…

Verlaten oude bergen de zon heeft weinig nodig om dood te bloeden. In het oeverlicht ligt een riethalm te rusten, de zon maakt haar bed op.…

hoe vaak moet je doodgaan om zeker te weten dat de liefde blijft hoe vaak door verdriet gaan opnieuw weer verliezen je goede geloof afleggen je kind-zijn je bewust zijn het missen van zovele kansen je bergen ambitie je belangrijkheid laten gaan van je kinderen warheen ze ook willen minder deel van hun leven kunnen zijn hoe vaak…

Mijn gedachten begonnen klein Mijn plannen liepen op de trap Mijn voeten stonden in de lift omhoog Wat begon als een klein pitje Begon te groeien tot een boom Waar vele ideeën ontkiemden tot een plan De bergen waren te groot om te kiezen, Maar mijn stappen werden groter En mijn lach steeds feller dan de zon Het vertrouwen in mijzelf…

Vandaag is zuiderwind ontwaakt zijn lange lokken doorwaait, Golven tussen berg en dal. We weten dat noorderwind weer op zal staan, Magistaal hard als staal.…

Het was nog drukkend warm en de gloeiende zon had zich al even terug getrokken achter de bergen. Terwijl ik wandelde in het maanlicht maakte donkere silhouetten nog puffende geluiden. Plotseling sloot de maan zijn ogen.…

Haar hoge C verweeft orkest en viool golft mee op de wind over bergen, door de dalen, streelt ze kussend het ruisende lover in de wolken onder de zon stralend zuiver, geeft ze de lucht een hemels gehoor, zo harmonieus het is alsof ze betovert. Haar hoge C streelt zacht het diepst van de ziel van oor tot oor.…

daar klapwiekt een kind het kan kijken met ogen groot als van een jonge nestvogel het kind houdt iets in de holte van zijn smalle vuist een onzichtbaar insect met stippen en een breekbaar schild schoksgewijs beweegt het kind zijn hoofd verscholen in de capuchon van een gele regenjas het klapwiekt boven bergen versgemaaid gras…

Een fluit speelt over het morgenrood een hymne voor Meiko voorbij de hemel zweeft haar stem een zwaai een dans een droom haar echo groeit tussen de bergen verzamelt klanken uit de snaren van de wind rozen dansen in de sneeuw de bloesem in haar hart wijst de weg naar huis de bomen buigen een nederige groet de lotusbloem opent haar…

Ik teken de wereld op je buik en jouw navel is de zon kus jouw borsten, zijn nu bergen weet nog hoe het ooit begon ogen die elkaar ontmoetten daar op dat zonnige terras bestelde jij een cola ik 'n koffie weet nog precies hoe dat was tot we niet meer konden ontkennen schoten we gezamenlijk in de lach spontaan begin wat zich liefdevol ontwikkelt…

het sneeuwklokje dat zich een weg weet te banen door de ondoordringbare aarde als de merel, de klanken, de reikwijdte van haar toverfluit verstaanbaar, vol van waarde de sierlijke schelp een symbool van vertrouwen voor wie haar treft als de rietkragen wuivend in vrijheid verbonden met de wal de weerklank over de indrukwekkende bergen…

Omdat je pas mist met je lief in zicht en droomt van zaken die levenloos en zonder ziel zijn gebleven -een donderwolk boven berg nog daargelaten- daarom is het op dagen als deze eigenlijk altijd makkelijk praten.…

zag het landschap in vaste lijnen bergen in hun vaag verschijnen beliep de paden diep in dalen beklom hun steile eindigheid verloor de horizon verdwaalde snel in onherbergzaamheid was mijn oriëntatie kwijt in een wereld die niet aan mijn voeten lag probeerde op mijn schreden terug te keren accepteerde de vertrouwensbreuk…

ik sprak een boom over mijn zorgen het ritselen van bladeren zei me niets ik omarmde een eenzame rozenstruik haar doornen voegden pijn bij boze bergen en watervallen van verdriet ik kuste de grond waar jij ooit liep onder het gras, pissig groen van jaloezie, siste de slang: deze appel is nooit gegeten door een eva, een helena van…

gezicht, volkomend overweldigend ogen te kort om je ten volle te zien je charme achter de sluiers, bedwelmend door jou zoet geurende adem, als de ochtendwind die over mijn stille tuin neerdaalt mijn ziel jubelt van extase, zintuigen slaan op hol in de schaduw van de hartstocht smacht de liefde, het laat me mezelf verliezen in de echo, tussen bergen…

De stad wordt omgeven door spitse bergen, en de zee van Willem Barentsz. Wie Spitsbergen heeft bezocht krijgt heimwee. Wie er verwonderd rondliep raakt besmet. Het virus nam ik met me mee. Naar dichtbevolkte landen. Naar de Lage Landen bij de Zee.…

onlangs onverwachts zag ik magere hein die iets te zeggen had zo zei hij tegen mij een paar dingen eerst om te beginnen zei ik ik ga niet met jou mee er is te veel nog te doen zoveel nog heb ik hier waarvan ik houden mag wat nog lang niet klaar is voor mijn afscheid nu berg de zeis maar weg reis naar nergens verder maar kom…

In rode wijn droomt zon haar bergen wolktlucht omhoog langs hellingen om op de top het zicht te tergen van verleidelijk groen naar donker dreigend de witte kam met sneeuw lijkt blijvend een markeringspunt als het zicht ons wordt gegund de zomer zindert in het warme dal van geel en witte huizen de straten zijn er smal in…

schuiven hangt de wereld voor zolang het duren kan van reislust aan elkaar geef mij een atlas ik draag hem op mijn rug over de aarde ik loop de barre sneeuwnacht in zoek verglaasde kiezels in woestijnen in mijn geest verborgen de reiskracht zoveel groter dan ik mijn vingers klimmen met sprongetjes over onbegaanbare bergen…

Ver voorbij de horizon Is waar mijn leven begon De op een na de jongste van zeven Dat is een beschermd leven Op de berg vulden de wolken zich met regen Daarna ontstond een hemel van witte vegen Altijd zijn de wolken op jacht Zowel overdag als in de nacht Voortgestuwd door regen en wind Belagen zij op aarde de volwassene en het kind Eenmaal…

Bomen bergen nesten, ze zijn heerlijk serviel, uit het oosten en het westen vinden vogels er asiel. Bomen dragen vruchten ze zuiveren de lucht, een boom zorgt voor de luwte waarin ik zo graag vlucht.…

witte sneeuw hard glinsterend onder de stekende zon al wat zolang al treurt en kermt knarst onder Goliaths voet in nederlagen in de donkerste dagen een brug over het ravijn de ster het lied van leven een kerstgeschenk aan jou gegeven het paradijs herschiep berg en dal weer juichen liet rondom de zon…

het leven is zo bijzonder alledaags - een simpel gegeven of je wil of niet ieder gaat het op zijn manier beleven de een beklimt bergen de ander loopt er om heen de een neemt anderen bij de hand en de ander loopt liever alleen voor elk komt het ongelegen een overschot aan verdriet de ander komt amper ellende tegen huppelt door het leven…

Immense bergen , diepe meren en Mystiek bereiken hier haar limiet. Elk ding is hier fascinerend, Niets is hier ontberend De stilte zetelt hier het meest van allemaal, De natuur geeft je hier een warm onthaal. Glinsterende druppels in de zon, Zijn hier als onbetaalbare diamanten, Ontkropen uit hun cocon.…

ver verbindt dichtbij spant de ruimte breeduit de zee blaast tot wolken de bergen breken tot gruis de zon schilt zich in partjes de maan peilt 't diepste lood het worden is wat blijft een massa van gewicht…

Het kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin Daarachter ligt een verlaten haven altijd dieper naar de bron toe In de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte Een wemeling van plankton en anemonen Haaien…

Ik wil alle bergen van de aarde beklimmen, waar ik kan stilstaan bij het bewegen van de zon Ik wil de wereld warm gaan bezingen, waar de lucht roze is en de wolken lichtpaars Ik wil me met de zeeën omringen, waar de horizon een lijn is tussen rust en vree Ik wil mijn dagdromen niet verdringen, waar tranen zich mengen met een…

ach wat je neemt een stuk land rotzooit wat met schep en vork je krijgt bergen effen wat sneeuw er op er tegenaan geprakt een meertje een reddingsboot uit de ark van Noach met Dr.…

kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin daar ligt de verlaten haven altijd dieper naar de bron toe in de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte een wemeling van plankton en anemonen haaien die…