12817 resultaten.
Een voorkombare dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 Kijk terug op
Leegte die mijn
Leven heet
En ontwaar louter
Rotspunten en
Onmeetbaar diepe
Spleten waarin al
Dat leefde moeiteloos
Verdween
En constateer
Dat ik nooit
Bestaan heb…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Uit toeval bedoeling
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 263 In de leegte,
tussen oude sterren,
worden nieuwe sterren geboren.
Zo ook ontstaan planeten,
uit onzichtbaar sterrenstof.
Zo ook trekken oude gedachten,
die geen mens kan zien,
nieuwe gedachten aan.
Zo ook trekken gestorven mensen,
nog ongeboren kinderen aan.
Zo ook ontstaan gedichten,
die nog niet bestaan,
uit het bijna niets.…
Atlas
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.427 De taal een Atlas, die verklarend fluisterend
per ademtocht de werkelijkheid verduistert
die hij nochtans ten einde toe moet dragen.…
Gesloten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.001 Ons verhaal,
Dat tussen ons…
Stond zo vast als staal,
Jouw blik, zo zacht als dons…
Maar alles heeft een einde,
Dit één met een strop…
Ons boek werd toen gesloten,
En ik kwam er niet meer bovenop…
Einde van alles dat we hadden,
Voor altijd dicht, echt afgelopen…
Alleen, koud en gevuld met leegte,
Voelde ik mij vanbinnen hopen…
Maar…
Het Station
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Leven groeit tot leegte,
Einde halte, dood…
LAIS CCXXIX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 47 Het hoort de stilte toeslaan op zijn lied
met leed dat het verweesd toen achterliet.
’t Wordt ook omstandigheid van zijn bestaan.
Het ziet zijn schaduw in de volle maan:
leegte loopt leeg in wat al leegte was.
Zij had voor het haar kleed pas uitgedaan,
en ’t danste alsof het levend was. ’t Was.…
Het zwijgen van de schepen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 465 Twee schepen in de nacht,
ze weten van elkaars bestaan
en varen zij aan zij.
Zij raken elkaar bijna,
maar zwijgen over God,
de leegte van het zwijgen,
de liefde en hun vracht.
Twee kleine schepen
in de donkerblauwe nacht.…
Een prachtig beeld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 136 op weg naar
een leefbaar bestaan.…
Zelfdruk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Aan moeten komt nooit een einde.
Aan de druk die van buiten komt.
Zelden is wat we doen ook echt gedaan.
Aan het moeten komt helaas geen einde.
Aan de zelfdruk die van binnen komt.
De verborgen dictator van ons bestaan.…
Zo ik
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 198 Zo ik sta
Ben ik geboren
Ga ik dood
Ergens tussen in
Ben ik mij geweest
Heb ik geboet
Vlak na het begin
Was ik kind
Hulpeloos en zonder verlangen
Aan het eind
Ben ik oud
Hulpeloos en zonder verlangen
Kortom, laaft het leven zienderogen
Aan de leegte en ben ik niet
Beperkt tot deze vorm…
het losse zand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 de leegte huist in mij
doch mijn onbewoonbaar bestaan
is het middenrif waardoor ik adem
- lucht is de zekerheid die ik aanbid
ruimer dan de leegte kan mijn kamer
niet zijn, het meubilair misstaat wanneer
de zon als een nimf haar schaduw werpt
tegen het fors beslagen plafond
ook de vloer die los van vast mij
laat bewegen in de koers die…
Kleurt het leven fel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 ik heb met kleuren getracht
de kracht van leegte te breken
het is me niet gelukt
wel heb ik ruimte geschapen
door grenzen te verleggen
maar het onpeilbare bleef bestaan
die ruimte hebben wij gevuld
met een levenslange competentiestrijd
en het ontwikkelen van engelengeduld
ik zie de vuren doven
uit naamloos diepe kloven
sluipt langzaam…
zelf-moord
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.909 In deze nacht
meedogenloos diep en zwart
en zonder troost
in deze leegte
waarin noch vraag noch antwoord
maar kilte heerst en dood
in deze ondergang
moederloos en krachtenloos
zonder iemand zonder iets
daar stolt mijn bloed
en sterf ik eindeloos
naar geen bestaan... naar niets…
Reizen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 158 Herinneringen aan
wat nooit heeft bestaan:
opgravingen in archeologische leegten.
Jij steunt er mijn heelal.…
Spelen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 173 Het spelletje dat je speelde
kende geen begin
en had nauwelijks een einde
het voelde voort uit tijd
en bestond uit ingewijden
soms in die droom
als de duisternis draaide
was je nog dat eenzaam kind
verslagen, onbemind
in de liedjes die je zong
voordat je in de leegte sprong.…
Het betrekkelijke
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 301 Het Betrekkelijke van het bestaan
En wandelend over die weg
In een afgebakende visuele cirkel
Ziet men dat alle begin het einde is
En haalt het voorbije uitzicht u in
Met moeizame schreden koud en schraal
Komt de mens steeds dichter bij begin
Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd
Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan
Dan ziet…
maanzee
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 1.304 nu haar handen niet meer strelend
langs zijn ongeschoren wangen gaan
en de randen van zijn nagels
rouwen om een kommervol bestaan
leegt hij flessen, vult hij glazen
drinkt hij kringen op het hout
zoekt hij in het net naar mazen
in een zee van vochtig zout
drijft hij kansloos met de stroom mee
naar de rand van zijn bestaan
waar zijn grenzeloze…
stukje iemandsland
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.619 Aan het eind
van ons bestaan
maken we de
overgang
van het aardse
naar het
eeuwige
en komen we
in een
niemandsland
maar toch
is er voor
iedereen
een stukje
iemandsland…
Gaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 Gaan waar het niet kan zal ik gaan
Daar is mijn doel – daar zal ik bestaan
Vrijheid is er pas aan het eind
Waar niks meer te verliezen is
Daar aan het eind zal ik gelukkig zijn
Want spijt is voor hen die nog moeten gaan…
Ode aan de Leegte I - Visioen in kristal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 In lang vergeten kamer wacht
een sombere eikenhouten kast
heur arabesken nervenpracht
door diepe tijd onaangetast
Verborgen glazen ingewanden
roemers, kruiken van kristal
die in vergetelheid belandden
en allen zwemen naar verval
Kelken eeuwenlang gevuld
met sanguinolente wijnen
thans in dwarrelend stof gehuld
aldus gedoemd om te verkwijnen…
Ik wil je vinden.
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 1.900 Deze weg zal dus geen einde hebben,
En een ‘wij’ zal nooit bestaan.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 580 ik dacht
er moeten woorden
voor bestaan
dus zocht ik
in mijn diepste diep
naar woorden
voor een zin
maar hoe ik zocht
en wat ik vond...
een einde noch begin…
Soefi
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 Spinrag lijkt het wel
dansende derwisjen
in de vervoering van geloof
draaien en draaien
naar waar begin en einde
ophouden te bestaan…
waag het eens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Waag het eens waag het eens God
om niet te bestaan
waag het eens om een mens een dier
of wat voor ander wezen dan ook
naar een grote leegte te laten gaan
waag het eens - nee uitdagen doe ik niet
Ieder weldenkend mens immers ziet
dat er geen leegte kan bestaan
maar waag het niet
- Grapje!…
De vriend van een depressieve
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 319 droge ogen tranen niet zo snel
je vlucht, maar weet niet waarheen
de leegte in je angst in hard
het gevoel is zo ontzettend kaal
die pukkel op je arm vreet aan je
de zelfverzekerheid is pleite
je valt in het gat van je eigen bestaan
terwijl er toch mensen om je geven…
Leegte
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 825 Verloren in de radeloze blik van de oceaan
laat ik de leegte zonder ophouden bestaan.
Aan de rand van de duinen,
voorbij het eeuwige water,
keten ik mijn handen aan de horizon,
verbonden met een uitgeputte achtergrond.
Het zand blijft aan mijn tranen kleven,
ik wil de afstand niet weten
tussen de leegte en het leven.…
Het zogenaamde niets
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Het zogenaamde niets
kennen we als leegte.
Leegte als onmogelijkheid
waaruit wat mogelijk is ontstaat.
Zoals onbewuste dromen komen,
in het holst van de nacht,
en als sterrenlichtjes verder gaan.
Zoals mensen die plannen maken
en plannen in vonken op zien gaan
in het zogenaamde niets.
Het niets dat bron van leven is.…