inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.095):

Spelen

Het spelletje dat je speelde
kende geen begin
en had nauwelijks een einde

het voelde voort uit tijd
en bestond uit ingewijden

soms in die droom
als de duisternis draaide

was je nog dat eenzaam kind
verslagen, onbemind
in de liedjes die je zong

voordat je in de leegte sprong.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 29 juli 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 173

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
31 juli 2011
Email:
maryama37hotmail.com
Heel mooi dit droomtere vers dat zo op vroeger leunt.
Naam:
geeraardt
Datum:
30 juli 2011
het spel dat je nu nog speelt in dromen...
mooi gedicht...
Naam:
elze
Datum:
30 juli 2011
Email:
lia_elzehotmail.com
schitterend, de leegte als ultieme poging om te ontsnappen
Naam:
J.de Groot
Datum:
30 juli 2011
Email:
joke190411telfort.nl
Heel gevoelig deze tekst.
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
30 juli 2011
Email:
irmart140xs4all.nl
Bijzonder mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)