Alle inzendingen over blaren OR ring

De beuk in de tuin verliest zijn laatste blaren al in augustus. De zon brandt ongenadig de seizoenen overhoop.…

In dorre blaren rent een merel. Hij luistert, telkens, de blaren maken leven. De wind, een oude wind van toen de mensen die nu dood zijn leefden, spreidt breed, aanvaardt al wat hij aanraakt. Laag hangt de lucht, is overal grijs, de hemel woont bijna bij ons. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

nu tellen wij de ringen in het hart van de omgevallen boom…

Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

Afgeplat wentelt de bol om de as In een ring van puin, steen, stof Miljarden hemellijfjes Volgen de baan De kosmische wet In een samenhang tussen verte en vaart Door een massieve kluit aangezogen (Omgekeerd evenredig met het kwadraat) Zwier- en zwaartekracht houden elkaar in toom Dan scheurt een reuzekruimel los De maan die te dicht nadert…

beiden zwijgen niet meer in staat stilte toe te dekken met een glimlach noch luchtig te laten spreken verliezen ze de wil om samen te delen en vergeten taal een eigen gezicht te geven…

dagen hun bitsheid hebben afgelegd en het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit zijn hart en luit laat stromen en in alle toonaarden, na jaren van eenkennigheid kan ik mijn gekozen vrede blindelings componeren om met iedereen te kunnen musiceren, is het of de ring…

dagen hun bitsheid hebben afgelegd het duister zichzelf met zwart fluweel heeft gedrapeerd, waarin een minstreel zijn fluisterwoorden onbelemmerd uit het hart en luit laat stromen en in alle toonaarden na jaren van eenkennigheid kan ik mijn gekozen vrede blindelings componeren om met iedereen te kunnen musiceren is het of de ring…

Tijdens deze zwoele woensdag avond op onze camping, heb jij opeens een klein wit doosje, met daarin een ring. Jij zit naast mij op je knieën, op tafel staat nog een glas sangria Je vraagt “ Wil je met mij ……..”? en ik zeg “ Ja " !…

al zal dit lied niet zingen tussen ringen van schuim als een duif slurp ik het Hooglied: rondom puin staar ik vergruisd in eeuwige zonneschijn met al het wenend volk aan Zijn kant de Bruidegom grijpt ons bij de hand in binnen en buitenland…

Toen sprak hij met een dode stem, (de blaren ritselden achter hem): Ik kom u zeggen dat ik ga - Nooit keer ik weer waar ik nu sta - Hij zweeg; achter zijn duistere wil viel de wind in de blaren stil. -------------------------------- uit: Gedichten 1911 - 1976…

Eén tak van de heg wordt door een sierlijke ring omkneld: paddenstoel.…

Ondergronds botsen mijn gedachten op hem Ze scheuren vlammen uit zijn gestalte, uit zijn stem Ze blazen vuur in zijn huis leggen vuur om zijn vrouw Een keten van kraters Aswolken over de wereld En ik in het Stille Midden van de catastrofen die zijn huwelijk moeten treffen zonder hem te deren Hoeveel naschokken nog? Hoeveel hitte…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de blauwe inkt en het groene boek de zilveren lepel en de gouden kan de inkt, het boek, de lepel en de kan het blauw, het groen, het zilver en het goud de, het, de en de het, het, het en het het geel, het wit, het paars en het rood de doos, het licht, de beker en de ring de paarse beker en de rode ring de gele doos en het witte licht…

fles met vilten ring vette trage levertraan gezond en dus vies…

Twee sinaasappels van één tak met blaren. Ik zie schreiend het wonder aan: Neen: niet vergeefs zijn zóveel kwade jaren Over mij heen gegaan.…

Ik heb de blaren van herfst samengeharkt tot het boek van zomer. De vergeelde randen bonden het in met een aureool van duurzaamheid. Ik las een perkamenten tijd met gelooide ogen.…

Of is het de boom die op een dag misschien mijn kist zal vormen en nu, ring voor ring, naar ons beider einde groeit?…

Maar dit is wat er over blijft En waar een dichter over schrijft: Tussen verdorde blaren En takjes die eens twijgen waren: Een schedeltje.…

Een egel die, gestart te Smilde, naar Hindelopen lopen wilde, zeeg halverwege in elkaar met een aanmerkelijke blaar. Ach had ik, hoorde men hem snikken, maar iets om die mee door te prikken.…

Uit lege verte toegeroep men weet niet waar vandaan maar al aan blaren groen jongvochtig wat is des harten koekoekroep naar ene die begrijpt die eender is hoe is het leeg…

De ringen van Gods trouw, die jullie jaarringen omgeven vormen draagkracht voor de mooiste vruchten van het huwelijksleven.…

Laat me je vangen In een ring van liefde Waar jij met mij mag spelen Laat me je voelen In een hemels liefdesspel Waar jij met liefde mag spelen Laat me je omarmen In zuivere gevoelens Waar jij mijn gedachten weet Laat me je beminnen In het vuur van passie Waar wij samensmelten In een ring van liefde...…

Ik zal niet langer om jouw vergeving smeken Al mijn hoop is vergaan Er zal geen jij en ik meer zijn Te veel tijd is voorbij gegaan Niets zal achterblijven als herinnering aan jou Zelfs niet de ring die jij me schonk Spoedig zal alles verdwenen zijn Voor mij zal jij niet langer bestaan Stop die ring in de doos, doe de doos weg Doe het!…

Bomen wuiven met ons mede blaren dwarrelen door de lucht een tapijt voor onze voeten spreidt zich knetterend als een zucht. Laten wij nog eenmaal proeven van dit herfstig tafereel straks komt lange winter toeven koude sneeuw wordt dan ons deel.…

Hoe zere vallen ze af, de zieke zomerblâren; hoe zinken ze, altemaal, die eer zo groene waren, te grondewaard! Hoe deerlijk zijt gij ook nu, bomen al, bedegen; hoe schamel, die weleer des aardrijks, allerwegen, de schoonste waart! Daar valt er nog een blad; het wentelt, onder 't vallen, de…

De donkere verroeste blaren maken Aarde in november weder vruchtbaar. Alom gespreid liggen de plassen bloed, De ritselende bloedstroom ruist, Wanneer de wind de gele bodem veegt.…

De bomen hebben overvloed van blaren... De wind komt aan in speelse tuimeldraf En schudt het bloemblad bij miljoenen af En doet ze als scheepjes op de luchtzee varen. Uit hauw en doos van orchidee en varen Stuift wolk aan wolk van poeirig goudbruin kaf Neer op de harde klinkerweg als graf...…