Alle inzendingen over bloemengeur

ik zag je gaan je plooide heuvels rond je heupen, het korengeel was rijpend in je warme schoot de oogst was voor mij eeuwigblijvend we lentten samen naar een zomer vol met kleur roken de wilde bloemengeur en groeiden met elkaar tot in het diepe blauw waar bomen reikten we hadden niets om op te lijken het was ontdekken en herkennen…

ik zag je gaan je plooide heuvels rond je heupen, het korengeel was rijpend in je warme schoot de oogst was voor mij eeuwigblijvend we lentten samen naar een zomer vol met kleur roken de wilde bloemengeur en groeiden met elkaar tot in het diepe blauw waar bomen reikten we hadden niets om op te lijken het was ontdekken en herkennen…

Er is een schaduwspel van twijgen en knoppen over 't zonnig grind, en bloemengeur en licht en wind verzaligen het grote zwijgen. Het is zo stil, dat het bewegen van 't licht wordt of een ver geruis van vleugelen ging door het huis en of zich engelen om u negen. Het is zo stil en wit dit rusten.…

Ik voelde de kus van haar vochtige mond, rook haar huid die op de frisse lente leek de bloemengeur die uit haar lange haar kwam en verloor mij in de diepte van grote pupillen toen ik nu zo dichtbij in haar ogen keek.…

De mensen van voorbij ze zijn met ons verweven in liefde, in verhalen, die wij zo graag herhalen, in bloemengeuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet. De mensen van voorbij zij worden niet vergeten. De mensen van voorbij zijn in een ander weten. Bij God mogen ze wonen, daar waar geen pijn kan komen.…

en geef mijn gedachten vorm die concepten een kleur een naam aan bloemengeur Ook zonder groen boekje heeft zij 'n norm Ben ik er niet meer, gaat zij gulzig verder verovert zij tongen wordt zij bezongen Kreten zijn schapen en zij is hun herder…

Ik schrijf nu over bloemengeuren, regenbogen met schitterende kleuren. Laat mijn gedachten alsmaar weer verder drijven, want ik zal toch altijd een dromer blijven.…

de lente scherpt haar profiel steeds dieper behaaglijke schoonheid in kwetsbaar zoet waterhoentjes zoekend hun heil in groen en riet meeuwen die daken bedekken met stront vlinders die hiphoppen van struik naar struik net als vroeger zoals de lente kleurt mijn geheugen zigzag fladderende bijen door bloemengeuren gelokt een dijk…

Bekleed met somasappen het behang en wilde bloemengeuren, willen mijn wanden veilig je omringen en het een paleis vol zingen zijn.…

Het windje, zoel van bloemengeuren, streek Mij langs de warme wangen, zwaar en loom, De bijen gonsden om de lindeboom, Vlak bij mijn open venster, en ik keek   Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg Aan de andere zijde van de eikenlaan, Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan, En toeven zag en uitzien langs de weg.…

Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken.…

De man aanschouwt het dal beneden hem; diens reuk wordt door stijgende bloemengeur verblijd. Over het diepe gras, varens en brem ligt verkruimelde zilversmeedkunst verspreid. Daar klinkt een lang verwachte dierenstem: al het schoons verdwijnt. 't Geweer! Hij schiet een geit.…

In mijn gedachten Zijn dagen en nachten Met bloemengeur Van zoete rozen In mijn gedachten Waar wij samen wachten Waar liefde woont Met licht verpozen In mijn gedachten Met hemelse krachten Die ons verbinden In liefde vinden In mijn gedachten Waar wij samen lachten Ja samen Samen Thans gaat de zomer Voorbij als…

. - Eerbiedig denk ik aan het jong voorleden: Ik hoor heur stem, ik hoor haar zachte schreden, Op bloemengeuren stijgt haar naam omhoog. Wat zou dat zilver op de bergtop wezen?... Daar is de maan in al haar glans verrezen: Zo rijst Mathilde voor het dromend oog!…

De herboren, onnozele dichter drinkt fris kelkvocht uit bloeiende berenklauwen, waar vrije wind huist, tot bloemengeur verwerkt.…

Reine adem daalt blij zuchtend uit een sneeuwhoofd van hoge Alpen neer over hun borstkas vol bloemengeur en harde buik met sparrenschaduw glijdt zacht langs een bewoonde voet geeft het ingetogen dorpsleven zingende herboren arbeidslust danst blozend door het ruime bergmeer vergezelt het vaartuig der Zwitserse weermacht dat ronddraait gelijk…

Met vochtige lippen, kuste zij zijn mond intens gedegen maar zeker oprecht zegen haar handen, terwijl hij stond ter hoogte van omringende bloemengeur Die kleur toen op zijn wangen trok alle kleuren samen in een waar gevecht…

Dit schilderij brengt Limburgs aard tot leven: bij zware arbeid en daags gebeuren zich aan luchtige stemming overgeven; aanpak en gemoed mogen elkaar keuren, samen broederlijk eensgezind zweven, omringd door lovende bloemengeuren.…

gedachten langs stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van mijn geloof dankend voor alle schoons op aarde voor de bloemengeur…

Ik ren vlug terug naar de veilige achterdeur, ten afscheid ruik ik gelukkig wel al wat bloemengeur.…

ik word op een wit gespreid vlies voortbewogen door zes maagdelijke engelen langs azuur blauwe luchten zij spannen een doorzichtig veld van geluk met een uitgestrekte gracieuze geste genade schenkend met verleidelijke ogen die mij onderwijl bedwelmende bloemengeuren toe zuchten waarop geen enkel aards genot kan bogen…

Och, zinderende Hollandse zomerdagen van rond de vijfendertig graden zon op tuin en het balkon zoele bloemengeur alom en ach, geen zuchtje wind beweegt de zonnebloemen met het dorstig hart naar de hemel gericht, en o zo tevreden met het blijde verloop van de dag waar de lang verwachte stortbui tussen lag dat het hete stof van de bladeren…

voeten het satijn aan doe het dwalen langs distelhellingen moe naar ‘t vredige landschap room van de koe haar zwervende naam in de bries van een bruid ‘t land intens en zacht als ‘t licht binnenvalt tijdloos hemelblauw boven de rots en ‘t kruid waar ontheemde kinderen rusten bij de rivier onder de groene zon en zilveren maan de bloemengeur…

Als een eerlijk woord op eigen kracht een stenen hart geheel doorboort of blijvend zich als bloemengeur manifesteert ik ben teleurgesteld door de vergeten wet de meeste woorden stuiten op een groot verzet omdat betekenis meteen wordt omgekeerd…

In een tuin vol bloemen in allerlei kleuren En heerlijk zachte zoete bloemengeuren Liep ik in gedachten over een eenzaam pad, Tot ik in ene een mooi droombeeld had. Ik liep daar op het pad niet meer alleen En had oog voor alles om mij heen. Met volle bewondering zag ik al die prachtige kleuren en ik begon weer helemaal op te fleuren.…

dat de mannen in hun wereld als de kinderen die zij ooit waren zo innig verliefd op hen blijven omdat zij heel bijzonder zijn bij wat voor hen vanzelf spreekt de zakdoek bij het verdriet van verloren wedstrijd of liefde die eerlijke oprechte blijdschap als er successen te vieren zijn elke dag opnieuw niet omwille van de traditie met bloemengeur…

En was het sluik van beschimpingen nu met bloemengeur uit mijn gewaden. Ik ben het waard om te dansen met de elfen op de wind want werd gekroond met de kus van de muzen. Mijn wereld is veel groter dan de cellen, die jij stenenwerpend schiep waar in de krochten deze martelaar voor eeuwig sliep.…

En bij de dicht begraasde zoom Men plante een schaduwrijke boom, En bloemen, bont van kleuren; Ik heb de bloemen steeds bemind; En in de zoele avondwind Hoe zoet zijn bloemengeuren! En in der bomen kruin, hoe zacht, Geheimvol klinkt de liefdeklacht, De zang der nachtegalen!…

Hij hoort de merel fluiten, ruikt nog de warmte van de dag, vermengd met bloemengeuren van een zonovergoten prachtige dag. En is blij dat hij daar kijken mag. Hij koestert zijn geliefde, die hij ooit eens had. Voelt nog haar huid, zo zacht. Hij ziet haar zo weer voor zich, mooier dan hij had gedacht.…

De landingsbaan is vrijgemaakt, lieve Godin, je kunt kalm en ongehinderd landen, er zijn geen wraakzuchtige draken met dodelijke intenties meer in de struiken verborgen, mijn tovenaarstalenten garanderen je optimale veiligheid, ik heb de champagne koel staan, weelderige bloemengeuren zullen je bedwelmen, doodse elementen zijn voorgoed uitgeroeid…