inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.744):

witte droom

ik word op een
wit gespreid vlies
voortbewogen door
zes maagdelijke engelen
langs azuur blauwe luchten

zij spannen een doorzichtig veld
van geluk met een uitgestrekte
gracieuze geste
genade schenkend
met verleidelijke ogen
die mij onderwijl bedwelmende
bloemengeuren toe zuchten
waarop geen enkel
aards genot kan bogen


uit hun frêle goddelijke flanken
klinkt een kwetsbare
Mahler symfonie
mij zuigend naar
opperste verukking,
het hart doorzeeft
met bevrijdende klanken

in dit verblijf van eeuwige
symbiose
wuiven de hemelse
vleugelschepsels
al het zoets rond mijn lijf
zij beminnen mij
met gedurige passie
koesteren, beschermen mij
opdat ik immer
in deze schone droom gedij

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 10 november 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 619

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)