Alle inzendingen over des arcades

al vroeg aan't werk de tand des tijds vreet alles zelfs buitenkanten…

elegie des doods mijn treurzang beklijft jouw nood het lichaam huivert…

WEL zalig is de man die niet de baan des bozen Betreedt, hij, die niet volgt de raad van goddelozen, Noch in de stoel van spotters zit. Maar vreugde vindt des herten in de wet des Heeren, En dag en nacht, daarin de wijsheid zoekt te leren, Terwijl zijn geest aandachtig bidt.…

Na één termijn verschijnt al zijn vervanger Dat spijt mij voor het vaderland, meneer! Keert nu nog wel een nieuwe lente weer? Of worden slechts de schaduwen steeds langer? Of je ze zomaar leest of echt een freak bent: Hier is 't zon- en zaterdag steeds Driekend…

De danser onthult verbaasd geheime deuren -- die niemand kan zien.…

Niet naar veel te jagen, Stil zijn kruis te dragen In des Heren kracht: Dát doet starren stralen In de zwartste nacht, Dát een hemel dalen, Waar de vrede lacht! Vader van genade! Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

Van het concert des levens, krijgt niemand een program, een al te waar spreekwoord, waar niemand omheen kan. Zelfs trachten erachter te komen wat je weg is, heeft geen zin, wat er voor je weggelegd is, komt toch wel, dus ga er maar niet tegenin. Want van het concert des levens krijgt niemand het program.…

Zo ge uw zaak en die des Heeren Liefhebt, die ten strijde u opriep, Maakt het onrecht u geruster En ootmoediger en trouwer.…

Bij het scheppen van beperkt vermogen is des dichters ego arrogant verlangen sterk meegewogen…

binnen en buiten in evenwicht die balans een dagtaak des nachts ben ik vrij ik meld me bij het ochtendgloren…

De arme stakker, hij ging te rade bij Jan Des Bouvries Maar eindigde bij Leen Bakker…

Nadat de zonne slapen ging, Zien wij uit hare sluimering Des morgens haar ontwaken: Legt ons ook de Engel van de dood Te slapen in des aardrijks schoot, God zal ons wakker maken. Dan staan wij voor des Heeren troon Tot onze straf of tot ons loon, Voor al ons goede of kwade.…

Smaak, o mijn hart, meld, o mijn pen, de waarheid en de trouw des Heilands, Wiens ik ben!…

Slim is ook sterk En zwart blijkt Een kleur, Die Om winst Roept en een Feest: bal des voets.…

niets is voor niets in alle mystiek om ons heen waarin wij broeien groeien en bloeien in de kunst des levens…

Als onze aarbol meer land, minder water had, dan zou de wereld nóg ingewikkelder zijn, des te heviger twisten.…

Mooie plaatjes van een mooie man Ahmet Polat Fotograaf des Vaderlands 2015/2016!…

Le temps me semble ouvert et bleu, ce temps trop tôt et chaud au cours d'une promenade au bord de la mer pendant mes réflections de velours du matin. Je vous rencontre à ce moment: dans vos yeux je trouve le tonnerre d'un ton brûlant, vos yeux sont riches d'un gris illuminé et d'un azur en fleur qui me monte à la tête. Est-ce que j'…

Als ik des zomers, duffe stadswal, u ontweken, Mijn jonge jeugd geniet in zachte hemelstreken, En baad in morgenkoelte en dweep in maneschijn Aan ’t blauwe Sparen of de dichterlijke Rijn, Waar lieve mensen langs de groene heuvlen wonen, Waar ’t hoge woud weerklinkt van blijde hemeltonen, Waar ik de bloempjes ken!…

reizen onder een halve maan dacht aan doorgaan onder een andere naam een naam die met mij mee vaart alleen met vleugels en zonder staart reizen geeft u vleugels en stilstaan een staart ik hoop dat men inmiddels wijs is een gids in de nacht een lichtje met de kracht om door te varen onder de sterren door het gaat over de liefde de reis des…

En ook des morgens in het nieuwe licht Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht.…

En ook des morgens in het nieuwe licht Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht. Als ik dan zie, dat gij er nergens zijt, Maar met een snelle vleugelslag ontkomen Uit de bosschages van mijn nachtlijk dromen, Dan stroomt mijn lichaam vol van lege spijt.…

De Eerste Kamer stemde voor een wet Waarmee – let op - een rechtsgrond is verkregen Om Grondwetswijziging te overwegen Die referendumdeuren openzet U snapt: er is een lange weg te gaan Voordat wij correctief ter stembus gaan…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

Ik mis je nu en dan, je strakke lijn en je fluwelen banken Dan droom ik hoe ik je bevingerde met graagte, je vitessen en je eigenzinnig stuur Hoe nauwelijks ik je rempedaal beroerde, want stilstaan wou je niet: je was gemaakt om hoog te vliegen Je stuwde mij hydraulisch op en neer je zweefvlucht hield nooit op Toen brak mijn…

Mijn hert gelijkt het jeugdig groen, dat asemt in de dauw des morgens; maar zwakt, des avonds, moe geleefd, vol stof, vol weemoeds en vol zorgens! Mijn hert is als een vrucht, die wast en rijp wordt, in de schauw verholen, aleer de hand des najaars heeft, te vroeg eilaas, de boom bestolen!…

Nu heb ik de bane des hemels ontdekt, De bane der zoetste vermaken; Nu heeft ze de vlamme des levens gewekt, Die jeugdig en vreugdig zal blaken. De sluier der kindsheid van ziel en van zin Is thans in die vlamme verslonden. — O, zalige nachten van huwelijksmin, Wie kan uwe weelde verkonden?…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

Het zal altijd doorgaan het zal altijd blijven bestaan wij twee, wat tussen ons is, was wat tussen ons bestaat niet meer voorbijgaand maar aanwezig, voelbaar jij, met jouw mooie haar. Bij jou was ik altijd klaar, volledig af.…

Een Fries, vers paard voor volk en moederland! Tsead haalt de teugels aan, spuugt in zijn handen En roept: hier heerst bekrompenheid, een schande De maatschappij lijdt aan een achterstand Zo toont die dichter ons een van zijn gaven: De vaardigheid om lekker door te draven…