13874 resultaten.
Een levenspalet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Stelt ook een graf ons nadien nog vragen,
die voelbaar zwaardere om soms te verdragen.
Woont hier bij de steen slechts rust na ijver en vlijt
zien zij bedolven nu zwijgend dat 't goed mag zijn
het was hun tijd en een leven samen zonder spijt .
Geeft een gegraveerde steen ons beelden,
iets van vrede 'n geboetseerd herinneringslied,
er zingt…
zusje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 ze is de schaduw die
langer langer wordt
uit haar kleine grafsteen
bouw ik bloemrijke wolken
van woorden in het hart
van haar dood
asgrijze takken buigen
over het kindergraf…
tussen de grafstenen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 265 wanneer gelatenen
met langgerekte schaduwen
de dood met een vleugje tederheid
lijken aan te raken
hun spraak tussen
de oude grafstenen verwaait
draagt heersende stilte
de tranen van herinneringen…
Spinalonga
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 2.720 De boten doorklieven het mediterrane water
Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven
Verbannen naar het eiland van grafstenen
Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven…
Als vee worden zij bij elkaar gedreven
door de poort van verlatenheid
In een eenzaam lijden zullen zij sterven
Tranen schreiend in bitterheid…
Langzaam wandel ik…
WAAR NIEMAND JE KENT
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 227 ik heb gehuild
ik heb gejankt
ik heb je alleen
eigenhandig in de tuin begraven
ik heb je voor je liefde en trouw
op m’n knieën bedankt
een zwerfkei vormt
jouw grafsteen
en ja dat kan want
je was mijn hond
jij hoort en blijft bij mij
maar een mens moet
als hij is ontzield terstond
worden weggedragen
naar een plek waar het
voor jou en…
De dood begraven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.136 Het neer strijken van de raven
Een leven voorbij
Geleefd naar de maatstaven
Letters geslagen in klei
Verlost en vrij
Het tellen van de dagen
Over gebleven vragen
Zie de gedachten
waarin ik voorbij schrij
Achtergelaten
Achtervolgd
Stemmig als verlaten straten
Door gevogelte gevolgd,
samen met de dood begraven…
Dood en begraven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 992 te snel en als altoos
ontmoet een mens de dood
die zet het sein op rood
breekt alle botten broos
het eindelijk gelaat
dat schedelt scherp en strak
de levenswil nog zwak
bij laatste ademstaat
onzichtbaar voor de rest
begint finaal de reis
bij't snijden van de zeis
wordt doodman’s dorst gelest
wat achter blijft is leed
soms ironie in…
TOT UND MIT
snelsonnet
4.0 met 27 stemmen 1.303 Een geldprobleem, dat kan behoorlijk nijpen,
en dan je vader dood, da’s ook heel zuur.
Begraven of cremeren is vrij duur
dus deze noodsprong kan ik wel begrijpen.
Alleen die vuilcontainer vind ik zwak.
Waarom niet netjes in de gróene bak ?…
Grafschrift
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 282 Voordat je op mijn grafsteen
pist, ik denk dat jij je hebt vergist.
Iets verderop ligt nog een Rob.
Voordat je op zijn grafsteen
schijt, alvast bedankt!
Uiteindelijk gerechtigheid.…
Tijdlijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 gisteren
= dood &
begraven
morgen
sterft
vandaag
de dag…
Geluid van vogels
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 205 De taal der vogels
in urgentie van jouw dromen
merels, zwarte kraaien
duistere vleugels naar de dood
soms ontwaakt er een zombie
op zijn grafsteen beitelt hij
woorden over liefde
er is geen onverschilligheid hoorbaar
in het geluid van vogels
komt het voorjaar nooit te vroeg.…
Grafstenen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 410 wij zijn de levende stenen
die zich spiegelen in
de duizenden doden
uit het verleden…
grafstenen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.624 onder hele dure stenen
heel de kerkvloer bedekt
lagen vele rijke doden
stijf en rottend uitgestrekt
arme doden lagen buiten
slechts bedekt met zand en gras
net zoals hun hele leven
zonder enige luxe was
wat de rijken niet beseften
't was wel deftig onder steen
doch de armoe, het geteisem
liep er altijd overheen
maar de sloeber op…
grafsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 609 Gij die mijn grafsteen leze
kome gerust wat naderbij
Gedenke mij
en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard
en 't U ook niet blijft bespaard
Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…
Dood in de ogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 863 Toch bleek hij het echt te zijn
en zo kwam ik voor het eerst
oog in oog met de dood te staan.
Ik vroeg me af
of ik ook dood kon gaan.
Toen ik begreep
dat ook ik ooit sterven zou
voelde ik mij zeer alleen
En om deze schok te verwerken,
bezoek ik elke week zijn grafsteen.…
Broze vreugde
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 195 Grafstenen, rechtop
vervreemding van de doden,
geschreven in de zon.
Slagboom van de geest,
houden dromen niet tegen,
in een vloek of zucht.
Groetings aan schoonheid
broze momenten van vreugd,
ontvreemd aan de dood.…
Waardeloosheid
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 104 wij dierenvrienden
in Nederland
treuren alleen
over gekwelde
dode stieren
geenszins aangaande
dit einde
levenspad/matador
deze wreedaard
interesseert ons
geen lor
dit enge
mensenleven had
zeer nuttig
kunnen zijn/
helpende handen
DIEREN IN
NOOD
stoer stierf
jij zeker
niet op
jouw grafsteen
de zwarte
letters domme
dood…
In rust
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 368 Achter deze groot openstaande
hekken
geflankeerd door hoge coniferen
loopt een schelpenpad
staan zerken
liggen grafstenen
doden
beenderen van mensen
voor doden zijn geen geboden
hun zielen vieren vrij
hier staan namen van doden
lopen de levenden
lezen namen
zien de duur van leven
te jong dankbaar oud
nutteloos ziek
maar hun zielen…
Ander
poëzie
2.0 met 5 stemmen 738 .
-------------------------------------
ander - nl. een ander grafschrift
hok - ruimte
rift - lijk
koorsteen - grafsteen in het koor van de kerk
besje - grootmoeder
ook - dan ook
parkement - tabaksblad…
Weer voorbij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 864 Wacht in gebeden zonder
geluk
en de koude hoop
weer tot leven wekt
met de verloren waanzin
en de vertrouwde dood
die weer een stenen
stilte
van grafstenen
achterlaat…
Pasen - De opstanding
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 230 Hoewel de aarde mij bedekt
is er geen graf dat mij kan begraven
Ik ben vrijheid
En er is geen graf dat mij kan begraven
Ik ben liefde in de meest pure vorm
Geen graf kan mij begraven
Ik ben leven over de dood heen.
Ik ben het leven zelf.
Voor mij is er geen graf.
Ik breng je thuis.
Ik kom je tegemoet.…
Gewichtig
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.343 omzwachtel dan mijn lichaam
met herinneringen en begraaf me
in het vluchtige van je gedachten
beitel mijn naam
in de tijd die we samen
liefhadden
lachten en waren
mocht dat niet gaan
delf dan een slaapplaats in de aarde
waarin ik dromen kan
maar alsjeblieft…
plaats geen kruis op mijn graf
of een dekplaat met ‘zij rust in vrede’
de dood…
De jongste, de oudste en ons zelf
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 489 toeverlaat na de dood
van onze jongste
we zien hen vaak met onze oudste
onze oudste zo verbonden
met ons zelf
We gaan dus door met ons leven
met hem die nog is en die was
onze jongste
verbonden met de oudste,
onze dierbaren
en met ons zelf
Als we de grafsteen gaan bekijken
zien, voelen wij onze zoon en broer
onze jongste
we staan…
Gods Engel komt
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.268 De grafsteen wijkt voor Hemelkracht;
De bleke wachters vliên.
Daar rijst hij, uit der doden nacht,
Die geen verderf zou' zien!
Triomf! hij won de zegekroon;
Hij heeft de Dood vermand !
Haast praalt, in 't eeuwig licht, de ZOON,
Aan 's VADERS rechterhand !…
De grafsteen
poëzie
2.0 met 16 stemmen 2.714 Wrede Dood: wel hebt gij zijn jeugd gebroken,
Maar zijt gij sterker dan mijn hartelied?
Zolang de Taal van Holland wordt gesproken
Vergeten vromen* onze Vriendschap niet.
Nu bouwt zijn grafsteen tussen zoveel stenen,
Terwijl de winter weer zijn tocht begint.
Nog weinig tijd: de letters zijn verdwenen,
Geslagen door regen en wrede wind.…
Grafsteen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.874 Door herfstlicht gefilterd,
langzaam dwarrelende
blaadjes; geel, rood en bruin,
vormen een zacht tapijt.
Grijs vrouwensilhouet,
sluierende voile,
tranen over wangen,
lippen rood verbeten.
Wachtend op eeuwigheid
ongekend verlangen
in kiem gesmoorde kreet.
Steeds minder komt ze hier,
kan de pijn niet meer aan,
nu alleen door 't leven…
grafsteen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 403 in weemoed van het late licht
bloeiden rozen langs de steen
waar je nu samen ligt
ik kwam hier even in eenzaamheid
het is geen triest gebeuren
de rozen geuren mild
en ik spel de verweerde steen
mijn hart in innigheid
gevangen in loom bewegen
luister ik in de luwte
van fluistering van de wind
ik hoor jullie stemmen ijl en puur…
rustplaats
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 284 tussen grafstenen
zingt een hemelsblauwe klok
het eeuwig leven…
[ Terug in de Tuin ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Terug in de Tuin
van de Liefde, loop ik rond --
tussen grafstenen.…
nooit sterven
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.489 al is mijn pa begraven,
wij zwijgen hem niet dood.
we praten, nu nog, alle dagen
met hem.
zo sterft hij
voor ons
nooit!…