Alle inzendingen over eenvoud

Zo eenvoudig als een waterdruppel, zo helder als een splinter berkenhout, Omdat het veulen geduldig en voorzichtig uit het paard valt en kan staan, De vis als een metalen traan ontluikt en kan vliegen, de mens after all Moeizaam leert zwijgen en wegzijn tussen zijn gewapend steenslag, Zo eenvoudig, zo helder is het niet wat ik overhoud…

Zachtjes speelde zij met het vuur de vlammende warmte steeg steeds iets hoger op het danste in de volle lucht. De wind gaf voedzaam weer, dat zij toch weer, opnieuw haar hand zou branden aan de verandering van vormen van het lichtende geheel. "Zie je wel", sprak zij vol vreugd, "mijn handen zijn nog steeds".…

Kan het zo eenvoudig als twee stemmen die zingen waarvan de klanken zich om elkander winden tot één liefdeslied...tot beminnen.…

was bij de eenvoudigen thuis en vond de mensen belangrijk. Eenvoud was Zijn kenmerk, maar toch almachtig groot. Hij deed Zijn verlossend werk en redde mensen uit de dood. Nu, hoog verheven in de hemel, wil God eenvoudigen gadeslaan. Tussen al het sterren gewemel ziet Hij ieder mens in zijn bestaan.…

was bij de eenvoudigen thuis en vond de mensen belangrijk. Eenvoud was Zijn kenmerk, maar toch almachtig groot. Hij deed Zijn verlossend werk en redde mensen uit de dood. Nu, hoog verheven in de hemel, wil God eenvoudigen gadeslaan. Tussen al het sterren gewemel ziet Hij ieder mens in zijn bestaan.…

Soms word ik na een nacht lang stoeien met woorden en opgerakelde emoties zo rond vier uur 's middags wakker en moet ik mij haasten om nog wat daglicht te vergaren. Je wilt niet weten wat voor handelingen er allemaal nodig zijn voordat ik mijn voordeur op slot kan draaien. Bovendien pieker ik nadien nog lang over de handelingen die ik…

Vraag me niet meer af Hoever de horizon is verwijderd Hoe hoog bergen zijn Die ik van verre zie Hoever zal wind de wolken dragen Hoever reikt kinderlijke fantasie Wanneer stoppen eens de idealen Waarop alle dromen stranden Zal ’t leven liefde en eenvoud zijn Zullen roem en eerzucht Als op wind en wolken gedragen Verdwijnen over de verre…

Had ze gezegd wees boom ik ware boom geweest Had ze gezegd wees braaf ik ware braaf geweest Ze vroeg wees trouw maar ik ben nooit trouw geweest nu is ze weg en vraagt niets meer ik ben nog nooit zo trouw geweest…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

voor een witgekalkte muur het vogeltje van verf een kettinkje aan zijn pootje de witte muur leidt onze ogen naar het puttertje vogeltje op de voorgrond distelvinkje in losse zichtbare penseelstreken vastgelegd vogeltje met een verhaal het put zowat zijn eigen water bijna kwetterend tinkelend ook in vlucht…

Een kribbe was Zijn “huis” Maar toch was Hij God gelijk Was bij de eenvoudigen thuis En vond de mensen belangrijk. Eenvoud was Zijn kenmerk Maar toch almachtig groot Hij deed Zijn verlossend werk En redde mensen uit de dood.…

verwoord de waarheid middels de complexiteit van eenvoud…

Die nimmer naar zijn materie gemeten de eenvoud van de menselijke tongval overwon. Eenvoud kan soms sprakeloos zijn; maar tegelijkertijd effectief. Het heeft niet nodig wat aan grootspraak lijdt. Het heeft woordeloos het leven lief.…

Meisje in al Je eenvoud Zorgvuldig door De Eeuwige uitverkoren Krijgt een boodschap Die te groot is Om in een keer Te bevatten - Je buigt je hoofd Voor het grote licht Dat komen zal, en Stemt in al Je eenvoud in Met woorden die Groter zijn dan jezelf…

om het meisje te laten spelen met de zon op het water zo eenvoudig, zelfs 's nachts…

Je spreekt met minder woorden onduidelijk en verward Toch kan ik je begrijpen want jij spreekt met je hart Vol vuur maar ook in eenvoud geloof je ‘t als een kind Je luistert naar je Redder je zoekt niet maar je vindt Geloven lijkt zo simpel indrukwekkend, vol van hoop En ieder mag het horen van je redding, van je doop Je schreeuwt…

In alle eenvoud zet ik hier mijn woorden die samen vormen een verhaal niet één woord is verzonnen ze zijn waar, allemaal. Het is geen poëzie wat ik schrijf maar dingen uit mijn leven gedachten wil ik met jullie delen een stukje daarvan prijs gaan geven.…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

Met of zonder vlag en wimpel zonder kapsones eenvoudig heel simpel.…

Het is allemaal eenvoudig als de lucht in september die niet goed weet wat ze wil: regen of zon doorlaten en straks alweer het tegendeel.…

Zoek ik te ver en mis ik zo wat onder handbereik lang voor het grijpen ligt Kijk ik er over heen omdat het beter kan nog mooier moet Ben ik eenvoudig niet gauw tevreden of doe ik veelvuldig toch te moeilijk…

tijd Zorgen en angsten raak ik kwijt Woorden die de stilte hard ontvallen Waar de scherven van mijn leven achterblijven Alleen, met in mijn hoofd de metgezellen Die in mijn leven waren en mij op het pad vergezellen Probeer ik het leven op de rails te krijgen Probeer te leren van elke menselijke fout Weg van de materie, lopend naar de eenvoud…

"Eenvoud, neem de zon, desnoods de maan" zeg je maar je zwerfoog kijkt in leegte van een afstandelijk hart beweegt de stilte, sober in zichzelf gekeerd ziet hij de weemoed van de nog onbesproken zomer.…

Een huisje, zo eenvoudig en mooi door grote bomen omgeven daar hebben we vijf dagen vertoefd en genoten van een heel ander leven En elke morgen werden we gewekt door een concert wat recht uit de hemel kwam vogels die zongen met allerlei klanken en ieder van ons even apart nam Het was alsof ze ons wilden vertellen dat er in hun leven geen…

Een maandje van stilte, tot eind januari, een maandje van eenvoud; en wat ik voorspel: het draagt zeker bij aan een spoedig herstel!…

Mensen hebben in zich de drang en de lust naar het grote. Hun wens is: weg met wat in zwang is. Ja, het markante, het grote buitennissige, daarheen gaan toch zoveler gedachten. Wat is toch oorzaak van vele tegenslagen en ook vele teleurstellingen? Hoe aangenaam is het leven wanneer men echter kan geven zoveel om het plezier van het alledaagse…

Abraham betrad nooit een bedehuis, las evenmin aan God gewijde boeken. Zijn hart minde het ongedwongen zoeken, verder dan schrijfstift of vertrouwde kluis. Hij trok door weiden, over hard steengruis, zag de sterren der vage hemelhoeken, zou dikwijls vreemde volken bezoeken, wist zich overal bij de Schepper thuis. In onze dagen brengt de…

Verhaalt tot op het heden braaf vanuit het gekuiste dicht, blijft ik slaaf van literaire daad, wars van moraal en plagiaat, zich op het hele scala van de negen muzen verlaat, de mythe van de eenvoud in de overdaad, waarin ik hopeloos verdwaal, meer was niet te geven, ik vond het gewoon op straat maar daar is mee te leven.…

Canard Suprême en een glas met dure wijn proost op de eenvoud…

laat me zwemmen in mijn taal want daar ligt mijn deemoed uitgerekt als een elastisch verhaal zonder een iets van dynamiek of een clausule van iets wat altijd tot niets zal leiden mijn taal, mijn eigengereide persoonlijkheid heeft het zich als een autodidact eigen gemaakt en met metselen en voegen tot een stenen obelisk gebalsemd om de…