voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.724):

aan het einde van mijn droom

grootmoeder rende
met de poppenwagen
rond de tafel

het kind uit het gehavend huis
kraaide ogen vol licht

het was zo eenvoudig

's avonds kropen ze in het hooi
en zij gaf antwoorden, de ene wereld los
van de andere

ze sliepen tussen de bladeren
't geblaat van schapen en alles wat op dat moment
vergeten werd

het was zo eenvoudig
om het meisje te laten spelen
met de zon op het water

zo eenvoudig, zelfs 's nachts

... voor ingesproken versie, zie link ...

Zie ook: https://youtu.be/UajvZDCol3Q

Schrijver: kerima ellouise, 24 mei 2015

Geplaatst in de categorie: psychologie

aan het einde van mi

1
2
3
4
5

4.1 met 10 stemmen

404

Er zijn 11 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Warme flashback. Schitterende bucolische ingetogen schets. Zo'n mooi gedicht, Kerima!

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Die blijdschap van die momenten voelbaar door jouw woorden, heel mooi geschreven Kerima.

Alexander Peters, 10 jaar geleden

Van mij een dikke vijf sterren.
Een geweldig meeslepend gedicht.

Inte feelders, 10 jaar geleden

De eenvoud spreekt, erg mooi gedicht Kerima!

ww, 10 jaar geleden

jeugd, maar zie ik een tikkel gehavend in de haven?

leonardo, 10 jaar geleden

Heerlijk! Pure nostalgie dit dichtwerk.

geeraardt , 10 jaar geleden

In dromen is het vaak eenvoudig. Fijn beeldend geschreven, je ziet het voor je

Louis Klaassen, 10 jaar geleden

Stil, en zo onroerend blij bij het lezen van deze veelzeggende zin...

'het kind uit het gehavend huis
kraaide ogen vol licht'

Jeroen Splinterman, 10 jaar geleden

Gevoelig mooi!

Bert Weggemans, 10 jaar geleden

Mooi gedicht, vredig en in alle eenvoud fijn om op deze Pinkstermorgen te lezen.

hans_, 10 jaar geleden

Ontroerend mooi Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: