Alle inzendingen over gaswinning NAM

Namen worden vergeten. Het bestaan zal vervagen als een dwalende ochtendmist. Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen zullen het zijn van ons wezen terugbrengen tot iets wat ooit was, maar nooit meer zal zijn of worden. Alles wat was en zou zijn werd ons ontnomen. Alles wat was werd tot niets gemaakt.…

vergeet je iemand als je zijn naam vervalst verzwijgt of verscheurt? denk je aan iemand als je hem verwisselt verwacht of veracht? is iemand weg als je hem verliest verlaat of vervloekt? is iemand er als je hem verbergt verdraagt of verandert?…

Je lag naast mij Ik nam jou op, In mijn droom Jij zette mij op stelten Hoog en droog Onderaan wankel Wakker werd ik Jij sliep verder…

bang voor buitelingen bang voor het niets voor kijken naar witte plekken op de muur angst voor het balanceren op een dunne draad over de leegte je nam de angst uit duizend levens…

(in het bos) iemand nam het besluit tot het optuigen van de boom in het bos... wellicht dacht hij ook een boom hecht aan het leven en uiteindelijk is kerstmis tóch een teken van leven…

de dichter heeft mijn ziel betast de schilder opende mijn ogen de componist streelde mijn oor en de beeldhouwer nam me bij de hand met de andere zwaaide ik verlegen naar de muze aan de overkant…

Ze weet nog hoe ze toen speelde drop kocht voor een halve cent ze kent namen van klasgenootjes en in het lokaal hing een prent. Maar als ik straks weer naar huis ga vraagt ze m'n naam, hoe ik heet van vroeger weet ze echt alles het nu, is wat ze vergeet.…

(voetbal is oorlog) een vreemder taaltje heeft geen mens gehoord ze springen over sloten en ze kaatsen de westerlingen zien zij als melaatsen ze hebben Bonifacius vermoord de raarste namen geven zij aan plaatsen (tenzij een naam als ‘Ljouwert’ u bekoort) ze lopen over straten op hun schaatsen en erger nog: ze planten zich ook voort o…

Miljoenen flonkerende sterretjes ze hebben allemaal hun eigen naam, Ik kan ze bij hun naam niet noemen maar bewonder ze vanuit mijn raam. Ik groet ze met een knipoog en wens ze een goede nacht, ze lachen even terug naar mij wanneer ik deze nachtgroet heb gebracht.…

Ik probeerde mijn armen maar weer om de wereld heen te gooien Het kindje dat werd gesmoord De vrachtwagen die de bocht veel te hard nam De maan die op de straten kapot kletterde De dooi die inzette En die piano, prachtig Oude man Amos die de zang op zich nam In die pijn had ik mijn doel bereikt Dan was daar de tijd Ik zei maar niks…

En in die krant stonden twee namen van hen, door jou het meest bemind de naam van je geliefde vrouw en van je lief en enigst kind.…

maatschappij die ik veracht’ en zij luisterde liet mij praten nam toen zelf het woord als een danseres over wankel koord zij leerde mij een levensles liet mij lachen in het nachtelijk licht deed mij denken dat het een wandeling was.…

ik ook weer thuis te komen in eigen land, met eigen naam.…

die onsjes op totdat je kilo’s aangekomen bent daarom voor jou wat matigheid enkel van je naam de eerste letter als je dan straks op de weegschaal staat schrik jij je misschien niet zo te pletter!…

nog was er geen fysieke dreiging van oorlog of geweld maar de tekenen logen er niet om hun gevolgen op de lange termijn deden de dagelijkse souplesse teniet door zorgen en stemming veerkracht en alert reageren namen af deuren bleven gesloten de lach gebroken door gebrek aan perspectief zacht gefluister en lichte huiver namen…

het priemen af terwijl witte doeken op de steigers het water ten afscheid deppen tot beschildering van gemis maar verdampen zodra de rook is opgetrokken neen, ik roep geen namen meer…

Eindelijk moest ook die storm overstag, ze ging kennelijk alleen ten gronde aan haar eigen onbetamelijk wangedrag, de wind nam af, de zon scheen flauw, het mozaïek werd blad na blad verslonden en ik, ik nam alles gelaten in ogenschouw.…

Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook, wordt hier gekend, genoemd bij naam en toenaam, een belofte van genezing. Kruiden gewassen tegen elk verdriet, met namen zingend van al wat ontstond in zeven scheppingsdagen.…

tong alleen de eenzame nacht die het strand overspant als een vluchtende schaduw over dit lange eiland het licht zoekt zijn weg die jij bent voorgegaan mijn fantasie wordt zwakker ik luister naar je naam Cuba,2010.…

als een koning pas na het laatst applaus en ik alleen was op de set kwam het besef ik ben de marionet het echte leven is voorbij gegaan mijn film flopte zij kenden mij niet eens bij naam…

in het leven heeft hij weinig te wensen maar soms hoor ik zijn takken zuchten om de ene naam in zijn bast gekerfd…

Jouw naam gegrafeerd je rust gevonden eeuwig op jouw laatste plek. Sierlijk gekarakteriseerd hier ik je uitzwaai vanaf jouw laatste vertrek. Een plek verplaatst niet alleen een persoon nu jouw geest in mijn hart rust. Een levendige naam in vrede om voort te leven zonder het gevoel van jouw levenslust.…

vroeg haar naam ze lachte: mijn naam is Miep ga er dan eentje halen: zei ik ze zijn gratis van de week als je zag hoe ze keek ze stond meteen te springen en te zingen en verdween naar binnen biblio, biblio, bieb, bieb, bieb biblio, biblio, bieb, bieb, bieb biblio, biblio, bieb, bieb, bieb bieb, bieb, bieb bieb, bieb, bieb…

gaan leg je fluisterdicht in de armen van mijn hoop en laat ons samen de einder van de toekomst vatten waar ik nu in stilte langs die onbegrepen letters van jouw naam nog loop -…

Een vogel nam het Mede op zijn vlucht En droeg het ver heen In de avondlucht. Een dood blad nam het Op zijn stille vaart En droeg het neder In 't stof der aard. Als vogels en blâren Gaat alle lieflijks heen - Zij laten ons peinzend Leeg en alleen.…

Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

mijn hand en fluisterde verdwaalde woorden voelde dat ik bij je hoorde maar herkende me niet meer toen je in tranen afscheid nam met dag lieve meneer…

Geen namen, ditmaal noemen ze geen namen geen woord over Hezbollah en Hamas ze knijpen hem voor grote broer VS "Het is de werkelijkheid," zegt IDF niet: Palestijnen vluchtend voor hun leven een helletocht dwars door de Gazastrook wel: "vluchtende miljoenen Israëli's in noord- en zuid- en midden- Israël"…

Ergens onder ons zit een treiteraar heel laf, vieren uit te delen nooit een naam nooit het waarom het kan mij echt niet schelen, Ik wilde het alleen met andere schrijvers delen...…

Een naieve boer nabij 't Zwicke Kreeg zetpillen tegen het hikken Hij nam z'allemaal Als gewoonlijk oraal Da's best toch wel even slikken…