7967 resultaten.
Als het winters warm en koud wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Kom, welke hand wordt gevat weer een werkende
welke traan herbergt gedroogd toekomstmuziek,
wat kan en mag echt in geen leven ontbreken,
als vat kracht, moed, geloof dit gedroomde teken.…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 353 hulpeloos in mijn badjas
bleef ik steken in het
onvoltooide onbenoemde
stil stokkend in mijn poëzie
gestoord gedroogd vanuit het bad
trok ik woorden door
het schuim – in wording
mijn naakte huid opgeschoond
woorden gedragen in nevel
vederlicht stollend
in een nieuwe inspiratie…
Tranen als kiezels (II)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Versteende tranen als kiezels
vonden hun weg
Langs nooit en te nimmer uitgelegd'
paden
Op weg naar hun bestemming
Hoewel onbekend, plukken zij
de bergbloemen
Uitzonderlijk gewicht schuurt en schraapt
enorm
Zoekend naar uiteind'lijk lot
Hun reisdoelen zijn het dal en
nog veel verder
Opgelopen schade leek onher-
stelbaar
Straks weer…
noodkreet van een hond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 100 nooit geen wandeling
meer voor mij.
aan een ketting...
in een kooi.
wat heb ik nu
verkeerd gedaan.
ik krijg veel schoppen
en veel slaag.
help...
mijn baasje
houdt niet meer
van mij!…
Suites voor Annemieke XXXVII
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 oh taaie tante
je shampoo verspreidt de geur
van herinnering
gelukkig alleen
gassen onder de dekens
ondertemperatuur
om vier uur wakker
ik steek mijn nek uit naar haar
onwillekeurig
ejaculatie
kus van het pruimenmondje
hogere chemie
ze heeft altijd nog
haar zacht gedroogde pruimen
wachten in de koelkast…
je wordt er beroerd van
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 153 politiek
je zit erover na te denken
maar het glas is niet helder
en het water smaakt gedroogd
wat moet je met bedorven waarheid
het voelt als een steek in de rug
met het mes van de leugen
in handen van de tuinman
die de kleine planten snoeit
maar de grote laat woekeren
je denkt en denkt erover na
maar komt er niet uit…
Met warm gedoekt
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 420 je regende
en ik schoot foto's
van een zon die
steeds wilde verdwijnen
verfijnde instelling
veranderde het plot
vergat de paraplu kou en
regen maakten zo het beeld kapot
zacht heb ik je haar
gedroogd je natte huid
met warm gedoekt je zont nu
stralend in een nieuwe lentegloed…
Schreeuw de muziek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 333 het genie
is niet gek
bouwt kastelen
van stenen die
ooit zijn gelegd
gebakken van lucht
in de heersende wind
gedroogd in het sterven
van testamenten die
censuur nooit zijn ontvlucht
kom maar mijn deeltjes
zo breekbaar en fotogeniek
ik golf weer de pijn
schreeuw de muziek van nog
steeds niet begrepen te zijn…
lente
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 442 anders dan men had verwacht
ligt iedereen door elkaar
achter de mouw
van een kleine groep voorname mensen
wordt kunstmatig gekiemd graan weer gedroogd
en op de schouder van een bisschop gelegd…
Afgeven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Twaalf gedroogde rozen
Voor elke maand in het jaar
Voor alle verschillende kleuren
Voor die weinige woorden
Nu leg ik ze hier
Als eeuwige stille getuigen
Laat ze verbranden en vervliegen
Laat ze naar jou gaan
Om weer plezier te hebben
Hier op aard
Maar nooit om te vergeten
Die twaalf rode rozen…
Theeedoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Theedoeken van tante Henriette hangen aan de lijn
de wind blaast ze op tot ballonnen
maar tante kan ze niet meer er vanaf halen
de diepste slaap is komen neerdalen
dus blijft de heleboel maar hangen
geen kopje meer gedroogd door die frêle handen
geen stukje cake meer bij de koffie
de wind blaast herinneringen weg.…
Magische nadagen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 456 't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest
Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt
Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt
Maar dat het geen persóón is, maar een feest
Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken
Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…
Ravenvriend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 209 Na jouw dood
is de danszaal verkocht
er dansen nu geen schimmen meer
maar in de schaduw ligt de nacht
de struiken zijn verwijderd
verloren zaden gedroogd
bij een houtvuur
jouw geest is bijna verdwenen
de vogels wachten op het dak
totdat de herinnering is gestorven
en er niemand ooit meer nadenkt
over hoe het bedrog nooit heeft geleefd…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Als ik de natuur zou kunnen vangen
In haar ware kleurenpracht
Maakte ik een schilderij
Met verf van bloemblaadjes
Na afloop van hun dracht
Met ijs uit de Himalaya
Smeltend zich een weg banend
Door bijna ondoorlatend gesteente
Mineralen toevoegend
Uiteindelijk stromend
Hierin week ik mijn
Gedroogde blaadjes
Koester hun kleuren
En geef…
Mooie zomer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 157 Ik ruik het pas gedroogde hooi
dat gespreid ligt over het land.
Bloemenvelden rijgen zich aaneen.
De schaapherder dwaalt met zijn kudde
over de heide.
De zon kust het kimmenrood van de avond
en begroet de nacht.
En na de ochtendschemer
gloort weer een nieuwe zomerdag.…
Mijn traan voor jou
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 79 Als een dauwdruppel in de vroege morgen
valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou
Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke
parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen.…
Brief uit 1982
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 690 De weg was leidend,
verbrijzel(en)d de muze
en hoe ik vaak en vaker leed,
niet iemand heeft mijn toegegroeide ogen
van een dichter dood gedroogd.…
vreemde stromen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 363 als ik mijn gedachten verlaat
de weg naar jou verlies
verslikt mijn schorre keel zich
aan gedroogde woorden
gespijkerd aan een mateloze haat
jij kijkt voorbij mijn liefde
omrand door verlichte zomen
ziet slechts het altaar van jouw zinnen
gepaard aan vreemde stromen
en ontkent het roepen van mijn vleugels
die de tederheid willen beminnen…
Slijpers wiel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 150 Slijpt de nachten en
de pennen van ieder
uur, onthult de tijd op
slijpers steen, omvat
het drijvend vuur op
verguld papier, omkrult
de verzonnen dag en
lijkt het gesluierd
licht te zijn gedroogd,
waarin de inkt in as
gedoopt, als schrijvers
stem en avontuur worden
gedoogd in ongeduld,
en in de heldere bron
van de morgen nog…
gedroogde standen en stranden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 Geen netwerken zijn er die het verschil kunnen maken.
Armoedebegrippen in een businessmodel
Berichten die in de mist verdwalen
Om snel te vergeten
Alsof het contraproductief eindigt
In een Rein-schaalmodel
Brabançonne en dochters
Verdroogde wol-Ven-vacht
Glasnost
Ruiten ingeslagen
Verdrukte veelkleurige garnalen
Kok-ket in garnaal kroketten…
Gekwetstheid existentiëler, grondeloos de haat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Ze hadden ons een verhaal te vertellen,
Maar niemand die het hoorde,
Niemand die ze zag,
Niemand die ze kende
Tot de dag dat ze zich wreken wilden
Op het leven dat hen onthouden was;
Gekwetstheid die voor hen
Niet meer, niet minder was dan
Het bestaan dat ze hadden geleid,
Haat die broeide, en geen kant op kon,
Tot de dag dat ze…
Landen, Sikkel, Maan
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.857 Samen verliefd en samen gekomen
Enkel verdrietig, de passie is vrij
Samen geslapen en samen de dromen
Tranen gedroogd voor 'k weer iets zeg
Gelukkig zijn zij, zei de één tot de ander
Verdriet in de kiem toen gesmoord
Denk nou maar niet dat ik dus verander
Wijzig verandering, heb ik dus gehoord
Hoewel dus sterren ineens kunnen vallen
Belanden…
Napraat
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.464 Vreemd laat zich de liefde lezen
door alle staten van jouw lust
krachtpatserig bestaan
van transparante fluister
met gedroogde intentie
hang je mijn vanzelfsprekendheid
aan randen van de nacht
de meest fervente aanhanger
slaat zijn tijd kapot
om niet te hoeven voelen
samen gebald overruled jouw
vurigste wens mijn niet te stillen
mijn nauwelijks…
Doorgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 481 mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft lang geleefd
broos van geest
dat is niet overdreven
geaard in schraal zand
en gelovige angst
met strenge kapiteins
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd
wakker gelegen
bang voor woorden van buiten
en al lang voor het einde
zich in eenzaamheid
moeten bewegen
ook nog van…
Geluk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 Daar lag het
voor het oprapen
gedroogd en ongeschonden
bij toeval gevonden
op bladzijde vijftien
zomaar uit het niets
een meeval
niet tussen grazende koeien
na uren op de knieën
omringd door melodieën
van de honingbij
nee hier
gewoon bij mij
het brengt geluk
al eeuwenlang
wat niemand zegt te geloven
maar eenmaal gevonden
dan…
Vrij concentratie-kamp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 Auschwitz treinsporen
Rookgordijnen asgrauwe lichaamsgeuren
Jodensterren niet-genomineerden
De aangegeven sterren die plaatselijk zich niet waterdicht weten
Klaarlichte dag die nachtparels verwacht
Maanlicht in zonne-kracht
Schouwen gesloten poorten
Gebroken woorden herboren
Bevrijdingsdag op sporen
Uittocht gelukkig vol-bekomen
tranende gedroogde…
Boerenzomer
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.337 Niemand die zich kan herinneren
wat nog opgeraapt kan worden
en met zorg gedroogd.
-----------------------------
uit: Tirade 394, 2002.…
KLEM
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 hij z’n vallen
in het opgeworpen zand
op zoek naar de dood
het moet blijkbaar gebeuren
en zonder zeuren laat
de vijand van menig boer
ze niets vermoedend knallen
hij heeft nog enkele
vallen te gaan en daarna
moeten ze hun zwartfluwelen
jasjes zonder meer afstaan*
*vroeger werden de gevangen mollen gestroopt en de vellen gedroogd…
Een ledenpop en harlekijn
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 237 een ledenpop en harlekijn
nog kraakt de speeldoos
het refrein uit vroeger jaren
dagen op de zolder
van de tijd gedroogde appels
verse melk bij het ontbijt
een moestuin waar de
struiken afgedekt met net
hun vruchten toonden aan de zon
wij de rechte regels
opgebonden bonen zagen
en niet snapten wie dat kon
het paard en koeien in de…
Voortgang
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 254 mijn moeder is niet meer
dat is al even
ze heeft lang geleefd
was broos van geest,
doch in overleven bedreven
geaard in schraal zand
met gelovige angst
onder een streng regiem
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd,
wakker gelegen
was bang voor woorden van buiten
al lang voor het einde
heeft…