Alle inzendingen over geheim

Ik legde mijn hoofd op je borst en voelde je hart kloppen voor mij dacht even dat mijn eigen hart stopte dit moment zo bijzonder voor ons allebei 'k Wil zo altijd mijn leven met je delen zonder geheimen te hebben voor elkaar jij en ik al zoveel jaren gelukkig en we zijn er nog lang niet mee klaar Wat wij hebben pakt niemand ons af het…

Geen geheimen voor elkaar na zoveel seizoenen bij elkaar. Het is bij ons net als bij de zee soms is er eb of vloed. Na een koude winter komt er steeds weer een warme zomer. Dus lopen wij hier langs de zee samen gelukkig en tevreden.…

vloeibaar koper ze stapt het huis uit wat schuchter haar vrienden zijn immers de boeken waar ze zich mee omringt maar sinds kort heeft ze een maatje Chanel een hoogblonde dame op vier voeten dus vroeg in de morgen zie je haar gaan met Chanel aan haar zijde net als in de avonduren als het licht van de straatlantaarn schaduwt en de wind geheimen…

Als de onverzadigde zomer wind herfstig de bomen kleurt, en met genadeloze zweepslagen mijn verborgen dromen van de takken slaat, dan zal ik mijn geheimen prijs geven.…

Water en wind zal uw namen uitwissen tot een geheim waar de nazaat op speurt. Wie in de straten van Rome of Londen enkel nog dwazen en spraakmakers vindt, wacht op het Hart dat, met doornen omwonden, vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…

En in het licht van de zilveren maan, voel ik hoe jouw handen gaan en met mij spelen, geheime plekjes strelen, langzaam plagend , steeds meer vragend en genietend van elkaar. Dan kus ik jou en keer terug naar de dunne lijn tussen werkelijkheid en schijn en wacht geduldig, totdat je weer bij mij zult zijn.…

* jarenlang laat mijn gelaat zien dat er karrensporen lopen waarvan het ontstaan duidelijk is duizenden jaren oud vaag ik weg het zijn er amper negenenzestig het wiel is door mij niet uitgevonden ook de genen niet waar oorsprong ligt over de ouderdom van de sporen blijft men nog steeds in het ongewisse dat is het geheim van mijn jonkheid…

waar je je diepste geheimen mee durft te delen. Iemand........ die met je huilt en met je lacht Zo iemand tegenkomen, wie had dat ooit gedacht? Iemand........ die je accepteert zoals je bent en je warme innerlijk wenst te ontdekken. Iemand........ die je de waarheid durft te zeggen en die je meestal niets hoeft uit te leggen.…

Harde winterdagen hebben het zonlicht omgebracht het oog reikt niet ver het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken ergens waaien als duistere banieren ruwe manen in de poolwind vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte alles valt stil in onontgonnen werelden dan raken de muren behaard traag bewegen ze zonder te scheuren naar de geheimen…

jouw handen mengden zich de kleuren van stemming en emotie die in een eigen timbre bewogen en samen lieftallig oogden het was een genot om jou bezig te ervaren met je lach als penseel en schattende ogen die de verhoudingen lieten harmoniëren bij jou als stralende godin pelden de mensen alles van zich af zelfs hun diepste geheimen…

Elke dag opnieuw meer mens in een wereld vol geheimen, die nog even groeien moeten, voor het ooit jouw waarheid wordt. Elke dag een kruipje meer dan een stapje en een woordje om vervolgens vlam te vatten om te reden en te praten sprankelend een eigen brabbel- waterval.…

Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn. Maar jij en ik weten allebei Wat we bedoelen, wat jij, dus Ma, ik steek weer kaarsjes bij je aan Zo dat ik je ogen weer zie glinsteren.…

dacht ik in steen een beeld te geven mijn werk brokkelt af de dagen zijn gekrompen handen in gepeins verzonken ik hakte op herinneringen in maakte een sterk begin het is bij pogingen gebleven ik liet mijn harten bloeien maar de stenen bleven koud er konden weer geen tranen vloeien ik sleep mijn puin naar de ravijnen met gedrochten geheime…

Handelingen worden trager door de echo van wild verlangen even dringt de mens door in het duister van de herfstnacht, geheimen openbaren zich in diepere dromen dan ooit denkbaar in stilte bomen maken zich klaar voor de herfst in aandacht van zintuigen om het onbekende te verkennen met gedachtetekeningen die alle verbeeldingen van liefde…

Verborgen in het diepste geheim van jouw hart speelt het kind met een groot eenvoudig verlangen het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag je kijkt naar de datum, staart naar de klok de kippen mogen eindelijk uit het hok je stuurt een vraag naar de wolken die de dagdromen speels vertolken…

Stil zijn zal ik want de dagen die komen heb ik nodig om te leren begrijpen waarom nu zoek ik nog naar antwoorden wie bent U blinden zien doven horen verlamden staan op geef me een paar dagen om te ontdekken wie U bent stil zijn wil ik maar wel voorlopig zoals een geheim dat straks onthuld wordt stil staan wil…

nachtelijk uur In het zwerk zowaar Een uil stil in zijn vlucht Zwevend boven de nevel Voor de vijand beducht In het water voor me geruis Rimpels gaan over het nat Niet door de wind Maar door eenden gespat Scherend boven het water Door de einder verlicht Ontwaar ik vleermuizen Spelend vliegend zonder zicht Meesterlijk zo de stilte Het geheim…

Ik ben zoeter dan zoet en in de geheime vakjes schuilen hapjes vol krankzinnige roesmomenten. Hoe gevoelig ik ook ben, voor snack deug ik nog altijd volmondig.…

in het onzichtbare valies draagt hij gehavend mens geheimen mee een masker bedekt in het licht van de dagen de ruïnes de duisternis vindt in het verborgene de doos van Pandora hermetisch gesloten in de doorwaakte nacht reist hij naar Emily vandaag las hij haar: 'Hoop' is het gevederd iets- Dat neerstrijkt in de ziel-…

De moderne mensen schermen zich af met allerlei soorten schermen, waarmee ze geheime communicaties plegen te doen. Schijnbaar mysterieus. Vroeger deden de ridders dat met schilden. De dwingende beeldschermen vergiftigen de vrije zielen en bijna niemand durft nog diep in de ogen van de ander te kijken.…

Is er dan geen begin of end Wie zal de ontwerper wezen Die alle geheimen van het leven kent En van de aarde uit niets verrezen.…

En dan zit het geheim ‘m natuurlijk in de frontale aanval. Z’n voordeur meteen uit de scharnieren lichten om er letterlijk mee in huis te vallen. Doe ik zeker!…

Sibillijns was zij in al haar vormen en in de wijze waarop zij vogelt Met uitgeslagen vleugels klaargemaakt Hapjespan roergebakken eieren Testosteron omgezet in zangzaad Raadselachtig geeft zij geen geheimen prijs Haar genetisch bepaalde schoonheden Zichtbaar voor mannelijk oog, mits niet bedekt Aangenaam dat wij een sauna pakken Haar lijnen in de…

Het water in de rivier neigde tot deinen merels floten er hun hoogste tierelier geheimen hulden zich in bomen wilden enkel stilte vangen als klankbord voor een bede waar ik enkel van kon dromen doch het antwoord bleef tussen wiegende takken hangen wat mij zeer verdroot een lang verdriet raakte vlot en in serene stilte trok huivering…

keer op keer mijn moeder, ik wil haar gedenken ze verdient die plaats in mijn gedachten en och, ze is er soms in slapeloze nachten dan weet een herinnering mij rust te schenken ze was zo knus, vol liefelijke zorgen een vrouw met koekjes bij de thee het neuriënde lied op een saaie morgen mijn moeder, zij leefde altijd met iedereen mee geheimen…

Een antwoord is al vaak gevonden maar ’t blijft een groot en diep geheim dat nooit ten volle kan bekoren en dat opnieuw doet zoeken naar de zin van wat hier maar te vinden is, maar enkel in gelijkenis en spiegels van de ziel. Op zondagavond weet ik plots dat soms ik even maar vol eerbied beter kniel.…

Daar achter de bergen moeten mensen wonen in fantastische steden Opgestapelde huizen torens in zevenvoud in de rivier, onwerelds rijk van het goud dat zelfs stroomopwaarts aanslibt op de stenen waar vlinders blok na blok bloempotten vinden, en blad voor de rupsen, hun kleuren een schitterend patroon een vertrouwd geheim dat het…

Papa deed het ongemerkt Ik was zijn prinses hij vervulde al mijn wensen en ik had niets door We gingen in Frankrijk wonen Ik had niet veel te doen naast mijn lessen, tijd genoeg voor Eddy, een leuke jongen Ik had de leeftijd en ineens ging het snel de verloving, het geheim van de ringen, kleermaker, kapper en dan eindelijk de bruiloft…

In het geheim werd ze van haar leven beroofd Hopelijk hadden ze haar toch goed verdoofd Ik kan het nog niet vatten Wat zijn mensen toch gemene ratten Zo onschuldig als ze was Altijd heerlijk in haar sas Dit had nooit mogen gebeuren Het is dan ook zeer te betreuren Helaas hebben mensen te veel macht Lieve Freya, rust maar zacht…

een regenplas op het voetpad vol wegzeilend herfstblad nog en snel een nauwe zeestraat gegrist uit de winterse geo-gedichten van White of Ten Berge weerspiegelt de bijtende bergkam zichzelf verwacht obscuur nog een zwachtel van verder aangroeiend sneeuwpak met meeuwen heden reik ik vervliegende vrouw wiens uniciteit in de dromen geheim…