Alle inzendingen over gelijkheid

wij zijn de mensen van het achteraf gelijk wij hebben het altijd al geweten niets gebeurt er of wij slaken kreten als: zie je wel wij staan niet meer paf wij zijn de beste stuurlui aan de wal wij hebben het altijd wel gevonden als anderen nog bij de ingang stonden voor onze achterafopinie staan we pal wij zijn de mensen met gezond verstand…

Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan - Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn - En vragen: Heb mij lief, gelijk ik ben En stel aan mij geen eisen. Zie, ik kan Niet onderhoudend praten, niet gevat Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk Vertellen van mij zelf of van mijn ziel.... Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar?…

bent Een ieder mens heeft recht om te leven Niemand is perfect Niemand is hetzelfde Maar iedereen is gelijk…

Kijk naar je, hoor de klok tikken. Denk aan het verleden, het heden, aan de toeko... Voltooid verleden tijd. De klok, ook ik, wij lopen door.…

als ik niet ben gelijk jij wilt, in jouw spiegel; een bloem die eeuwig weerkaatst, tot onophoudelijk bloeien bereid raak ik verstild, word ter plekke geplaatst achter in de rij der verscheidenheid zal je mij dan nog zien als ik verdwaal in de tuin van de verschraalde mildheid ook mijn denken wordt vertroebeld door ontkende geluiden…

In dit circuit wordt het van harte gegund, ze slaan terug, maar wel met gelijke munt. …criminele netwerken maken steeds meer gebruik van de euro als betaalmiddel……

ze zegt eenzaam te zijn maar als ze goed om zich heen zou kijken zou ze voelen dat er heel veel mensen van haar houden ze doet het zichzelf aan wil lelijk en eenzaam zijn dat is haar status haar troost is om het anderen te horen ontkennen ik vraag me af hoe zou ze zich voelen als ik zou beamen je bent lelijk je hebt groot gelijk…

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen... - Waarom uw avondlijke vreê bevuild met slijk van derf verleden, o Geheugen? Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...…

stap voor stap pas ik m’ n pas aan aan jouw tred samen houden wij de gang erin en raken elkaars spoor nooit meer bijster…

die mond van Frank de Grave praat en praat maar lijkt, nasynchroniserend, het niet met zichzelf eens te zijn en dan zie ik Jan Pronk dezelfde mimiek links, rechts kat, hond het maakt niet uit…

zijn groot gelijk dat hij er aannam maar verwarde met...…

Schoonheid en liefde zit diep in een mens Zoals een parel in een schelp... Hij moet alleen zich openen en stralen en zijn schoonheid naar mensen vertalen zo kan hij zijn warmte tonen aan ieder om hem heen En voelt niemand zich meer alleen...…

wij zijn gelijken jij en ik tastbaar, voelbaar door alles heen soms op weg dwalend in niemandsland smachtend, lonkend naar de onbereikbare overkant ik ken jouw angst voel jouw pijn het verliezende, waarin je graag een winnaar zou willen zijn de deur kan soms klemmen het is zeker, dat het hekje piept maar, de drempel is niet hoog…

Het is zaak elke stap zorgvuldig af te wegen vooraleer mij met gelijke kappen te bedekken.…

Als straks de VVV niet meer bestaat Hoe moeten we de Efteling dan vinden? Een loofrijk laantje voor de jongbeminden? Een beekje voor de dinoflagellaat? Een Marsbewoner nadert met een vaart Van wie krijgt die de juiste rode kaart?…

Als ik als nacht-receptionist ook mijn rondes loop over oerverloze uniforme gangen van mijn hotel in Rotterdam dan bekruipt mij de angst van het vergaan van de pluriformiteit van de intrinsieke eigenheid van al onze gasten achter al die gesloten deuren Angst voor het wegvallen van die veelkleurigheid van mens en samenleving vooral van…

In plaats van te vragen hoe gaat het je? Stellen- hoe staat het met je groei, veel Onkruid tegengekomen, genoeg warmte Gehad, toch geen vergif? Want, te weinig vocht en je verdroogt, teveel Water en je verdrinkt, een hittegolf en je Verschroeit Te horen krijgen dat zij op het nippertje De strenge vorst overleefde en nu in grazige Weiden…

Laat geen onkruid zich vertonen In de voegen van de stoep Van nette burgers die willen wonen Zonder hinder van deze troep Dat het zich zal voegen ten bate Van wetten en regulering Van de verdeling in gelijke mate Tussen tegels zonder speling Waterpas en keurig in de rij En haal ons niet uit goede doen Schik je naar onze maatschappij Stel…

Gelijk een vogel moede nederstrijkt Op 't nestje in loovren veilig weggeborgen, En 't kopje slapend buigt totdat de morgen Blij uit haar lichte wolkwaranden kijkt, En zachtjes zegt: ‘mijn hele hemel prijkt Alreê met rozen van mijn liefde en zorgen...’…

De Loden Leeuw viel toe aan Tim en Tom Terwijl d’r ook zo’n loden voor Hoyhoy was Maar als ie voor Chantal of Jort of Roy was Dan maalde ik er net zo weinig om De uitslag laat me kouder dan ‘n veenlijk Omdat ik dwars door íeder filmpje heen kijk…

Je optreden zal zeer onthullend zijn Met 'walk along' ga jij ons vast ontroeren En laat de mensen rustig ouwehoeren Kom op....ze krijgen die van jouw niet klein. En Trijntje echt...ik vind het niet genant Een fraaie jurk....vooral de achterkant…

waar wateren zich voegen lijken oevers op elkaar gaan tranen naar zee als vogels over dunne huizen vliegen, wuiven wolken schrilheid weg met regen en wind ruimt het vuur, rest de warmte van het tastbare woord om elke ochtend dezelfde dingen te doen, het water te koken, dagen te lengen…

zwem je stroomopwaarts zorgvuldig in het ontwijken van obstakels als 't even kan neem je de kleur aan van die kwaliteit is je op 't lijf geschreven leun je lenig als je bent met alle winden mee maar jij, geen vis noch een kameleon noch een blad aan de boom die jou dreigt te verliezen in het gouden ochtendlicht…

Vanuit ieders standpunt beschouwd, heeft ieder mens gelijk. Lang leve onze rechten en regels. Hoera voor toegegeven fouten! Eindelijk en nog steeds! Samenwerking wint het van de strijd.…

wat vandaag een waarheid lijkt blijkt gisteren een leugen het verhaal kent vele lagen vaak gekleurd door pijn voeg daarbij drie vleugjes ego die heeft iedereen morgen is er weer een dag van zoeken naar ontmoeting hoeveel schade is er door snel gesproken oordeel?…

Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan - Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn - En vragen: Heb mij lief, gelijk ik ben En stel aan mij geen eisen. Zie, ik kan Niet onderhoudend praten, niet gevat Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk Vertellen van mij zelf of van mijn ziel... Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar?…

De Bitcoin koers is laatst enorm gestegen, Maar ik vind speculeren maar zozo, Aan deze munt kleeft zeker risico, Mij niet gezien, er pleit van alles tegen. Het grootste minpunt merkte ik al vlug: Ook dìt geld groeit helaas niet op m’n rug.…

De slang in mij ontzenuwt mijn angsten en bijt tot de laatste stuiptrekking van zich af, terwijl het spiegellabyrint uit elkaar barst en de vrijheid zich verbergt achter hoge hagen van zeewier en smaragd. Ik noteerde ergens dat een mix van hasj, warme melk en suiker kan resulteren in het zien van ufo's. Dat hou ik dan maar achter de hand voor…

het liefst wil ik je geuren beeldhouwen in kleuren die ik tegenkom ik mocht je splijten langs je aders kijken polijstte een droom zonder gelijken je woorden zingen melodie in zachte tonen die alle snaren raken een symfonie die geur en kleur laat paren tot het beeld van jou ik kom in je schaduw staan we laten ons gaan op…

het liefst wil ik je geuren beeldhouwen in kleuren die ik tegenkom ik mocht je splijten langs je aders kijken polijstte een droom zonder gelijken je woorden zingen melodie in zachte tonen die alle snaren raken een symfonie die geur en kleur laat paren tot het beeld van jou ik kom in je schaduw staan we laten ons gaan op…