Alle inzendingen over gerucht

Toen roodde de zon even door sneeuwen voorhangen, Gespannen windezeil streek langs ons wangen, Een jong gerucht stond naast ons, zei een woord Zacht in ons oren en ging toen voort. --------------------------------------- uit: Gegeven Keur (1924)…

Het kansspel van de trapeze Een dwarslat als een strohalm Slingerend aan strengen Of het grofmazig vangnet Daartussen de salto mortale De berekende zweefsprong Zwierend om het middelpunt In het veld van de zwaartekracht Het lichaam dat juicht Hoont om de absurde klucht Van streven en beven Voor de worm die kronkelt Zonder het minste gerucht…

een woord smachtend zonder ademende paringsdrift heeft mij nimmer bekoord een zachte zucht slechts kreunend in een flauwe blaas blijkt een schaars gerucht met vage klanken een letterloos geraas "ja" het woord dat zich in eenvoud vermenigvuldigt schept echte vreugde "neen" is het woord dat menig mens waarlijk heeft berouwd…

een deken van mist spreiden over pleinen van lawaai, een cirkel om verwaaide tonen trekken bladeren doen luisteren graven in ondergrond en nevel met sneeuw bevlokken we zullen nog water prevelen afstanden verwerpen tijd laten gaan om te rekken in gerucht zonder gezicht aan ons onttrekken in niets dan lucht zonder gewicht…

Vandaag is de vogellucht een loos gerucht Hun gekrijs om spijs verbluft Zij hebben voornamen Zij onthouden gezichten Hun lawaai is vervormd tot lied Zij weten immers niet dat een immens netwerk de planeet omspant om mensen en vogels te vangen en splinters meteoriet Men herkent in de zwerm de raaf Hij verft zijn haar met bloed…

zilver na zilver vindt het pad hellen zeilen liggen vast op zonlicht van de dag vlak op vlak water lucht rusten op een klein gerucht een golf spoelt aan de kust vlag na vlag zeilen aan de mast bewegen stil naar de einder groot gestaag één volmaakt.…

Mijn ruwe huid, die kwetsbaarheid verhult, zegt mij dat het bos nog vrij is van geruchten, het vredig ritselen van mijn buren, rust en stilte, doen mij genietend zuchten.…

het uur tikt tak hij zit daar maar hij luistert geboeid de seconden weg stilte prevelt iets hij luistert niet hij is geluid waarom ook niet zijn canon ongehoord een gebroken gerucht in een meer van stilte deze wereld herkent hem niet hij grijnst - en doe het goed want morgen ben ik daar ik mijn grijns, jij jouw hoed wij samen, de…

gehoorschade, geen oren na elk gerucht of rumoer erbij een bedreiging voor levenskwaliteit. Laat als een warme gids zijn sporen na, het aantal klachten komen uit de complexe feestzalen.…

vandaag draaien boomtoppen met hun wolken mee het gebergte aan de einder blijkt een ruwe hemelschets ontwaken is nog gaande daglicht is voor vogels afloop is in hanepoten geschreven, zelden aangenaam de woorden tuin of straat in de zin zonder punt overal eenrichtingsverkeer het gerucht gaat als de ochtend breekt zonder slaap te vatten…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…

Een grauw gerucht. Zij zucht gekluisterd aan het malen fluistert zonder zin of doel. En dan: haar droom, een boude mag de Dood haar eind'lijk komen halen? Loom zweeft de oude van haar stoel gaat op de wieken nooit meer dalen louter pieken geen wolkje verder aan haar vogelvlucht enkel vrijheid. Hemelsblauw de lucht.…

. -------------------------------------------------------- ...volgens Balkenende kloppen de geruchten in de Telegraaf niet dat de gevangenis Esserheem in Veenhuizen een lustoord is...…

de vingers knoestig zij schreeuwen naar de lucht spieren als gedraaide ijzeren balken hij roept met brakende mond het onwezenlijk gerucht terwijl gewone lieden rondom hem hene zwalken gepoot op het altaar van stenen blokken blijkt zijn hart al vroeg er uitgeschoten doorzeefd met kogels en licht hij staat verstijfd doch zie…

Hij probeert de bloedzuigers op een dwaalspoor te brengen geruchten over zijn leven doen er eigenlijk niets toe hij ademt zilveren sprookjes in de achtertuin van zijn geweten roostert er koperen visjes en knoopt zijn veters stevig hier moet ergens het kikkerpad zijn in naakt gevulde droomwindkussen hervindt hij zijn verhaal, tot morgen…

zeilen gaven een hemel aan het podium in een ruimte van lucht waar stoelen leegte kenden daarboven vaak de ouden van de dag die nu en dan de ogen naar de aarde wendden beneden zat toekomst geringd met gerucht in het gras lyrische zielen afzonderlijk bij elkaar bij het buffet leek het even een gemengd ras…

AMSTERDAM - Apple heeft dinsdagavond de maandenlange geruchten over de komst van de iPad 2 bevestigd. Het apparaat is nu officieel aangekondigd.…

het water tussen bomen ligt zo helder in het vergezicht der zaterdaagse kade, dat ik niet weet - niet weten wil - van schade de lucht drinkt vogels in hun vlucht en wolken in hun zwijgzaam drijven - het najaar nadert met niet meer gerucht, maar het zal langer blijven....…

Met gerucht dat mij wil straffen zodat geluid van kleur verschiet, ook al weet ik beter in het water van rimpelloze nachten groeien wortels die tot mijn lippen reiken geruisloos in plooien van kerende gedachten die onder gewicht van duister bezwijken Ook al weet ik beter…

Geen ene plaats is nog te bereiken want het zicht is van mijn stilstand vlucht en klank versmelt tot onleesbaar gerucht. Jij, trilling in mijn vingers, maakt je haar los en schittering daalt neer, godsgebaar. Ik was er niet, weigerde, was niet klaar. Ik ben er nu, solitair en ik staar naar sterren van jouw beeld, voorbeeldig daar.…

Dat wat zich op het eerst gezicht aanbiedt doet wat waarde heeft, tot slot te niet wanneer het van de wereld en haar god wil zijn en niet 't-leven wil of verder gaan dan schijn want het gaat ten onder in willekeur en zucht en krijgt wat zeker is uit faam en vals gerucht En toch, gaat zij eindeloos op haar pad daar braakt zij gelijkheid voor…

Het gerucht deed de ronde dat hij was overleden. Hij had zich in Cuba laten behandelen tegen kanker. “Dat ik u hier nu bel, dat heeft een reden: U overtuigt u zelf in korte tijd Van een vooral voor mij verheugend feit: Ik ben op dit moment niet overleden. De wens is vaak de vader der gedachten, Men zal dus nog heel even moeten wachten.”…

De nacht is stille, geen gerucht Verneemt mijn luistrend hart; Het lover hangt, de staande lucht Is als bevrucht met smarte. De bloemen dromen, fluisteren niet; Ze schijnen lang gestorven. Gene starre door het duister schiet: Ach, zijn ze ook gestorven? Mijn hart verstijft, mijn geest wordt loom Zou niets in mij meer blaken?...…

In het huis met duizend kamers hoort men alleen de doffe blaf van de zwarte hond de zangeres verloor haar stem en zwijgt in alle talen de poëet vangt tevergeefs de vervlogen woorden de beeldenstormer zit onthand vastgenageld aan de grond de gekooide vogel zwijgt gelaten en kijkt niet meer naar boven alles is een gerucht…

een oud hemelsprookje een snipper van geruchten nooit ergens aangetroffen gewoon een concept ze staat los van ons wil je haar doorgronden dan laat ze zich niet vinden laten we het er maar niet over hebben en dan toch die heimwee naar een plek waar ze zou huizen ergens tussen het sacrale en het leven het verlangen naar een ruimte…

'n Wekt ze niet, 'n laat heur geen geruchte dwingen, om, al te schier ontwekt, uit heure slaap te springen! Daar ligt ze nu en rust: heur zwijgend beddelaken, de wintermuggen spree'n 't, die geen geruchte en maken. Ze draaien op en af en af en op en omme, zo wit als melk, als meel, als molke en runselblomme. 1896…

Het gerucht gaat dat onder deze huizen nooit is geheid. Wind als fundament - vlagen uit een tijdstroom neergehaald, de grond in gevouwen, vast veen geworden onder vederlicht beton.…

de olijke kapster schaart met ogen wandelt tussen takken rozenolie fleurt het zwerk rillende kraaien op de grassen de dood is opgeruimd netjes in de pul op het dressoir de dag zit in de knip fladdergons verlaten de geruchten appeltaart staat op de stoep thuisloos woont de witte waterroos het marmert aders blauwglans de tondeuze slikt eiderdons…

er waart een sterk gerucht door de immer groene tuin over een groot, ros konijn dat met hondsdolheid is besmet het dier eet liefst vers vlees in plaats van blad of gras sluipt langs struik en plas waanzin huist in het beest in de tuin schuilt pijn en leed een merel breekt laf met een doodskreet zijn laatste liedje af…

Zij zwieren rond, omhoog, omlaag, Zij rusten en zij vluchten, Wild voortgedreven door een vlaag De laan is vol geruchten. De blaren goud, de blaren geel, De herfstwind doet ze vallen, Zij zinken na wat wild gespeel, Zij zinken, zinken, allen.…