4676 resultaten.
't is altijd daar
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 261 een lippenpaar
dit brengt mij bij haar kleine wil
die door de ether ruist
(wat was, wat is,
wat komt)
juist dààrom
van mij tot jou, ik ademzucht
achter raadselige rozen
die hebben meer kracht dan elders
dit is geen einde nog
vergeet dat niet op onze mond
't is altijd daar
zal altijd in mij zijn
die ik kúste
jij ademt en ik adem…
Weelderigheid
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 114 als ik in het
tintelmaanlicht luister
hoe de adem gonzend
langs je lippen verdwijnt
dan wil ik alleen maar
bijna in je kruipen
in je armen
zoveel zachter nog
dan de plukjes dons
in een hulsel van linnen
als een kat liggen spinnen
op je hartenkloppen
wat sluimerend vertoeven
tussen waken en dromen
als in een onsterfelijke zomer…
waar de wind gaat
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 204 er is weinig dat werkelijk meewaait
als bladeren in je ogen dansen,
met gras dat buigt
door stormkracht
verder likt de regen oude ramen, zichtloos
veel vertekenend
sta maar op en wacht
tot liefde warme woorden brengt
tranen plengen reeds zichzelf, de wederhelft
van ongedwongen vreugde
kun je immer voelen
in de adem die je lacht…
Met gillende sirenes
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 304 Opgelucht haal ik adem:
het gaat om niemand die ik ken
Het antwoord lezen we
vol erbarmen in de ochtendkrant...…
Huizen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 357 Huizen ademen begrip,
koesteren geheimen en
dragen vrede en rust
of worden wild van verlangen:
woon in me, wees geborgen,
ik draag je, voed je tot morgen.…
Het stille puur
netgedicht
3.1 met 13 stemmen 231 de stille woorden
drijven met de wind
als de adem rond vogels
strelen zacht het water
vloeien samen als kringen
onwrikbare glanzende ringen
als een liefdeblijk
ontwaakt een lelie, zo puur
in het vroegste morgenuur
lichtstreepjes dromen zich
zullen ver van het lommer vandaan
als een boog aan de hemel staan
* Voor Kerima
bij…
liever niet windstil
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 226 sommige gedichten zijn windstil
ze ademen een sfeer van luie dagen
van weinig dynamiek en niet veel speels
ze missen in de eerste zin al dat
wat wakker schudt, een frisse wind
van reuring of vernieuwend vragen
of, hoe toepasselijk,
het dapper wapperen van vlaggen
tijdens hoogtijdagen
ze zijn er ook die zelfs de spanning
vóór de storm…
Uitgesproken
gedicht
3.1 met 33 stemmen 6.594 praat met mij en doe dat
honderduit, vertel me zwijgend
waarover een leven gaat
hoeveel tederheid er nodig is
en adem gulzig tot het eind
spreek dit lichaam zonder
een spoor van schroom, spreek
het, spel het volledig uit
laat me duizelen breng me
in totale ademnood geef je
eindelijk helemaal bloot
----------------------------------…
de laatste tijd
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 224 rond haar oude hoofd kleurt licht in witte aureolen
ze strijdt en houdt haar tere handen op
er loopt wat hoop in zwakke levenslijnen
maar de dood verschijnt al, onder lakens
de dekens ademen slechts kou
“ik hou van jou”
zegt mijn gevoel
zij beeft en laat heel stil
haar tranen naar mijn hart verdwijnen…
Ceremonie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik voelde mij als een maan
die zichtbaar werd door het
beschijnen van de zon mijn
ware leven ontwaakte sereen
waar zoete melodieën weerklinken
vervlogen op de adem van de wind
jij hebt de fundamenten weggeslagen
het zwarte tot puin geslagen
voel mij gelukkig gegijzeld door
hartstocht een versmelting van
ons beiden en ben blij…
Een winterslaap verder
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 177 het was jouw adem
tegen de ruit
warmte van binnenuit
die tot kleine druppels bevroor
het uitzicht
onmogelijk maakte
door een kou
die ons beiden diep raakte
in confronteren
wist de vorst
ons buiten te sluiten
door het ijs op de ruiten
wij kenden onze plaats
maakten het warm
in huis en met haard
glimlachten een winterslaap verder…
De kaars van jouw
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 485 Ik zie niet wat je bedoelt, de eindeloze vraag
die je van mij verlangt, de brandende kaars
op tafel, het gezicht dat niet oplicht
de twijfels die rond mij verschijnen,
de geur van jou liegt niet, het is een mist
het is een deken over me heen
wees niet de verstikking die mijn adem
wegneemt, blijf me zien, blijf praten
ik wil je net als toen,…
Lentekriebels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Zo vaak heb je al gezegd
Dat onze liefde mateloos is -
Adem van vurige hartstocht
Waar geen maat op staat,
Onuitblusbaar - vandaag lijkt
Het wel alsof de maat van alle
Dingen ook onze eeuwig lijkende
Liefde in zijn greep gekregen heeft
Zou het dan zo zijn dat de
Lentekriebels die al menigeen
Parten hebben gespeeld onze liefde
Met…
Lezen uit de bron
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 101 Ik geniet van je woorden,
je lijvige bestaan
mijn vingers betreden
je broze huid
mijn aandacht
kriebelt je wezen
mijn adem blaast
als de wind
ik voel haast
je knisperend blad
zuchten
oude tijden herleven
de regen tikt een oerdans
de aarde omarmt onze voeten
ik voel me even verbonden
met de wijzen van de wereld.…
De Reis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 153 De sterren en de maan, het heelal adem ik in.
De planeten, de rivieren intrigeren mij diep.
Dromend met idealen door het donker heen.
Bestemming onbekend, gevoel is het kompas.
Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin.
Dolend door het leven...
een reis van binnenin.…
tien in de hand
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 73 er stond een vogel op een paal
één vogel maar
en verder was er niets; ik telde
overkanten langs de lijn- geen één hetzelfde
slechts het zijn der bloemen
kleurde vaag
mijn tas verdroeg gestaag de zwaarte van
een lome dag: haar buitenkant verstoft
van binnen lag een oud gebaar
zwaar ademend benam ik haar
gewichtig wat er lag…
het geluid van glas
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 96 in de stil gebleven lucht bewoog iets
niet vanzelf, niet zonder kleine voortgezette
trillingen door tijd
en de glans van weergaloze weerschijn
uit kortstondig licht gevangen,
kleurrijk
tussen bladeren en een oud gebaar
aangeraakt door zachte adem gleed
een klein kristal tot aan een ander, tikte
tinkelend
en daar
opende geluid een…
Ontwaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 594 Nog voel ik
je eerste adem
op mijn buik,
mijn huid nog druipend
van verse liefde.
Nu jouw woede
mes op mijn keel,
geen geruststellende gedachte.
Of toch?
Kijk, je kinderfoto:
stralende ogen.…
niets duurt voor eeuwig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 269 ( en uiteindelijk vond )
verdriet benam hem de adem
realiseerde zich dat hij had verloren
een spel waarvan hij niet wist dat hij
er aan had meegedaan.
pijn zou hem vergezellen voortaan…
Negeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 261 Waar je achtergebleven geur nog iets belooft
zie ik je weer zoeken,
naar woorden die je gedachten weer
laten
spreken
en niet
verdwalen in de stilte
die bijna niet durft
te ademen.…
Dromen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 267 Met ingehouden adem lag je op me,
plank die uit bot.
Toevallig uit de hand gelopen passeerde ik.
Je pakte mijn hand.
Deed me handpalmen aan
vingertoppen liepen melodieën die ik niet kende.
Iets werd ik van je, gek, voor eventjes,
misschien een eeuwigheid, vijf seconden,
van je haperen van je volmaakte toon.…
Dag lieverd, heb je alles?
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 188 Ik hoor in zijn afscheid
de adem van de Heer,
Ik ben verrast!…
Drukval
gedicht
3.3 met 6 stemmen 2.513 Mijn moeder wil niet meer
ze wil zichzelf niet meer
ze wil de dag niet meer
beginnen maar eindigen
evenmin en daartussenin
is er enkel tegenzin
om te ademen en te kijken
te praten en te blijven
het gebeurde op een dag
er was die plotse drukval
door een windvlaag klapte
een deur dicht en daar
achter zit sindsdien haar
leven: door het…
Verzwegen
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 101 het lichaam was gebalsemd
voorzien van een afscheidswoord
ik vergat de morgen
hoorde de adem van een kind
we brachten haar naar de stenen
waar ze speelde bij wat wind
het gezicht plooide
voor een vreemdeling
van bloemen hield ze
en het huis
dat voorzien was
van haar handtekening
ik las een roman
kende de reuk en vertwijfeling
rood…
De zee
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 113 Maar in mijn binnendijkse land
moet ik als het gierend stormt
Verdronken liefde adem geven
Het leven zien puur, onvervormd…
Haar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 128 Wanneer lippen elkaar
vinden en bijna raken,
haar adem voelbaar
hunkert, en het zachtste
kussen, ooit denkbaar.…
Mensen zoals wij
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 106 Met adem in leven,
in nemen en geven.
In zorg en in angst
voor verlies en om vangst.
In dat besef,
niet meer op mijn bangst
door al dat te zien
wat wij delen:
Een klontje ik,
een wolkje jij,
het kopje erbij.
Gezelliger dan toch,
om hier te zijn
met zó vele
Mensen zoals wij.
Of nie dan?…
Bloedvullend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Alleen nu niet, mijn lief
moet slapen, droomde hij
maar bloedvullend van mij
dan kwam ik
heel voorzichtig over hem heen
ik voel hem in me
en houd mijn adem in
o o nog even
onmerkbaar
tot ik er ben…
Het jaar 2020
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 183 Mijn heup is van titanium
Mijn knie van roestvrij staal
Ik adem met een donorlong
Mijn kop is al jaren kaal.
Mijn hart klopt met een kunststof klep
In mijn kransader zit een stent
Mijn kunstgebit zit met drukkers vast
Ach ja alles went.…
Liefde in tijden van C.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Want deze dag heeft morsige poten,
hij gromt een beetje, zijn adem is bedorven.
Geef deze jongen nu eindelijk wat hij wil,
zijn honingpot is al weken leeg
en zie daar drijft hij af naar dwaze lethargie.…