106 resultaten.
Stormenderhand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 De wind beukt huizen in de golven
breekt koppen schuim in grijs
striemt geselend langs de bomen
mijn onrust lijkt zijn ereprijs
Hij braakt op mijn angstgevoelens
parafraseert zijn eigen elegie
raakt mijn wezen tot in iedere vezel
verpulvert mijn kracht en strategie
De wind puurt mijn bedwongen tranen
rooft de kommer die ik niet tonen wil…
het grootse moet nog komen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 248 onder een moedeloze hemel
vallen bladerloze bloemen
koude ijswinden geselen
het land
de despoot met zwarte zweep
vaart met duistere lading
op het troebele vlot
van ongeschreven wetten
het kind wrijft onschuld
uit zijn ogen
harde lijnen kruipen over
de aarde en stoppen
om graflijnen te trekken
rondom de man
die denkt dat…
Met water vol vuur
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 266 ik breek
stukjes ijs
bouw als vorst
met water vol vuur
mijn doorzichtig paleis
wind vlaagt met
sneeuw hoge muren
rondt torens
als pegels met
noordooster gesels
bij licht
van de maan
vriest mijn paleis
naar kou van de
sterren wachtend op jou
jij bent de vrouw
die het hart van de
vorst zal ontdooien
jij bloeit als lente
met…
Niet wachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Ik wil niet onder de
bomen wachten totdat
de bui is overgewaaid
Niet schuilen in het portiek
totdat de storm is gaan liggen
Of haasten om voor het
aanstormend gedonder
thuis te zijn
Raas over mij heen
Verdrijf dreigend onheil
met krachtige hand
Gesel mijn huid met
striemend geweld
Ruk met gretige handen
aan kleren en haar
Laat het…
Nacht op het strand
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 465 Tijd tikt het laatste zonlicht weg
de warme hand op 't koele zand
verandert wat veranderen kan
op mijn stille eenmansstrand
De branding niet meer zo gerust
deze wind blaast steeds kouder
zwarte angst neemt zijn bezit
met'n klauw op mijn schouder
Nacht treedt in zijn macht begint
een geseling die zal duren
de kille hand op 't koude zand…
Hellegrond
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.505 jaren kropen vreemd
langs naakte takken
over diep zwart
stukgewoeld land
een maskerade van
donkere bladeren
bedekte mijn snikken
met honend gelach
te zwaar voor ogen
droeg een schuldeloze
de nacht op grauwe
gekromde schouders
grijpend grillig
striemde de gesel
ontloken vruchtig
in verduisterde oorden
eeuwig en eeuwig
veroordeel…
te weinig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 389 droge mond gestorven
geen woorden meer uit kan kramen
daar zal ik op je wachten
nog enkele jaren van hier
een jong leven nog te vormen
voorbereiding op een levensslot
dat je dan tranen zal huilen
uitgekristaliseerde hoopjes zout
en vergiffenis zoeken, eindelijk
op dan toch kapotgesteunde knieën
voorspel ik nietsontziende doofheid
geselende…
In hogere sferen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 De woorden striemen mijn rug
een eindeloze geseling
het bloed is volmaakt
en niet de woorden
Sla!
nooit zal ik breken - sla!
nooit zal ik weten
wie mij slaat
mijn wezen drijft
in eeuwig water
onaantastbaar
lijfelijk en geestelijk
niet aanwezig.…
In elementen verzonken
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 402 Aanrollend, donderwolkend
grijsgifgroen,
smijtend met vuurlansen,
aarde geselend.
Beneveld bos,
kletterend, klaterend
zingt de zilveren beek
zich een weg door mos.
Aardkorst splijtend, lavavuur,
kolkt en wolkt alles mee,
natuur, heel puur,
ziedt stomend de wachtende zee.…
de regenmerel
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 383 populieren al kalend in top
staan dominant in de polders
wuiven naar de aardappelen
en bietenvelden, krommen zich
regen striemt het oude blad
ratelen en roestig worden
gaat steeds moeizamer, er zijn
al stroken waar het land geel
kleurt en de merel nog zingt
in de licht parfumerende bomen
strofes klinken korter en zijn
zachter, de gesel…
Avondland
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.420 krijgt samenhang ten langen leste
in het zicht de overhand
als goudgerande cumuli
waar het late licht op brandt
wordt het oude zeer vergeten
van opgekropte vrijheidsdrift
waaruit bitse schichten schoten
toorn gericht gehoor bestookte
geselend met woedevlagen
plots gebraakte donderslagen
klarend is de wolkenlucht
vergeven van doorbroken…
verboden vrucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 545 de zinnige lusten
smeulend eerst
maar snel al
met vuur en vlam
wakkeren zij de passie
tastend verleiden zij
in gedane beloften
geen rede te vinden
die weerhouden wil
wat lokkend aandrift
tot zinderend geluk
wee maken zij
de reine gedachten
met zwoele fantasie
die in kolkend bloed
gekmakend raast
door lijf en leden
woekerend geselen…
Woest en ledig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 In stilte legt een haas zijn oren in zijn nek
vangt de buizerd de veldmuis
zoekt een grutto een uitkijkpunt
Gula waant zich de zon om wie
de aarde draait haar klauwen
geselen de uitgewrongen aarde
De maan lichtend hemellichaam
gedeeld ver landschap van verwondering
van melancholie onwetend nog van de
verwondingen die haar wachten…
Dreigbrief
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.319 een eerste traan
druppels in de oceaan van kilte
Gestadig groeit het grauwe grijs
over het afkalvend ijzig blauw
als bliksemschichten zoeken scheuren
wegen naar een versteende vrouw
verwarde keizers zinderen in hun paleis
De machteloosheid van de beweging
dwingt alle machten in een rust
sinds de avond waarop hij heenging
buldert de gesel…
rijp van daad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 kleine waarheid en
verwenst de oerknal tot een evangelie
het reële is mijn hand die beschutting zoekt
tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt
maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat
de dood meer leeft dan een droom zonder doel is
het antwoord op al mijn lucide vragen
het verkrijgen van verlangens dient de horige
te geselen…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 665 Regen en wind geselen de ruiten, ik ben blij
dat wij hier binnen zijn en niet daar buiten.
Met jou samen op de bank, zachte muziek een boek
en een warme drank.
Dat is pas een heerlijk leven en zo vergeet je
deze koude herfstdag even.…
mijn wederkerigheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 lees mij nu mijn haven
de kade kruist en schepen onbemand
de zee gadeslaan die hun dood heeft
voorbereid, geen stelsel dat weent
geen gesel die stopt, het is de martelaar
in mij die in zijn deemoed
de paden kiest die nog nimmer
zijn gegaan
wie vlagt mijn finish nu de streep
is weggekrijt door rijm en tijm, de geur
van applaus heeft de straat…
Giezelbaarg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Die berg is slecht
heren van het kasteel
in Wedde stelden
er mensen terecht
geselen, martelen
er af die kop
aan de galg
hingen ze hen op
heksenverbrandingen
noem maar op.
Swarts zei
het valt wel mee
ik heb het idee
afgegraven en vlak gefreesd
is die berg
zijn al die verhalen
er nooit geweest.…
Lancelot
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.580 Hoor
De ruige ridder nadert
Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad
Ik wil ook zo worden
Ik doe alsof
Wijdbeens zit ik
Strak en statig in het fietszadel
Ik smeer de ratelende ketting
Voor een dolle galop
Naar de herberg, de hooizolder
Waar een blonde boeredochter popelt
Hoor
De wolken barsten
Druppels geselen het koren
Hoefgetrappel…
Storm aan het strand
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 971 ‘’Wees hen een gesel! Verzuip hen
die fatsoenlijk als mannen behoren
te sterven, hun vrouwen en kinderen
beschermend, oude steden verdedigend,
hen die in plaats daarvan hun zondagen
luizig in plastieken kuipjes verklitten,
blikken uilenzijk zuipend, onmachtig lallend:
‘’Aanvalluh !!’’ ‘’…
huwelijksrequiem
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 751 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
in memoriam
van verlichtende zon en verzengende vuurbal tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee en verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind en geselende stormen tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur en uitslaande branden tot smeulend koudvuur…
Herfstachtig land
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 230 Ontelbare druppels geselen het gelaat
over de rug van de dijk van dit klimaat
Langgerekt asfalt schuift streep voor streep
onverschillig onder mij door. De lucht is zwaar,
links en rechts trappen trouw de cirkels rond,
een kleurloze tijdlijn van een verwaterend spoor.…
Misleiding
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 375 Vleiende woorden
indrukwekkend verhaal
in vol van beloften omfloerste taal
Een gouden troon
rozen en gedichten
vereerd, geliefd, gedoemd te zwichten
Ik hou van jou
zo makkelijk en los
gezegd, gefluisterd, als door een vos
Vol verleiding
nemende handen
de vrije wil, voorgoed aan banden
Geworden tot
iemands eigendom
de gesel van…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen 15.906 Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.…
Sanctus
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.608 Gij hebt de geselende regen
Gedreven door het dorrend lof.
Tot vaste vloet ligt 't mulle stof
Gebonden langs de hete wegen.
Een vogel, uit zijn vleugelveren
Klappert een kleine zilverbui,
Verschikt zijn natte halskraag lui,
En fluit verwonderd een paar keren.
Gij hebt de wereld rein gewassen.…
springen vóór het vliegen. voor D.R.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 857 transformatie van vlucht in landing
kranige confrontatie met de branding
vastberaden de vleugels ver uitgeslagen
geselende storm en soms de wind die jou wil dragen
onder die vluchtige, vermakelijke veren
woon jij die het springen niet kon leren
geen gefladder, springen en weer opstaan
vloog je alsof je niet anders had gedaan
onder die veelkleurige…
Droomvrouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 Wil mij geselen met de
verachting van je schoonheid,
de loensende, uitpuilende
ogen op je mijnenveldboezem.
Toch zal ik hoe dan ook
bergopwaarts de Parnassus
bereiken. Freud indachtig.
Ik ga wel alleen in bad,
beeldhouwen met schuim.…
Strand nu
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.308 strand:
een withete woestijn aan een walgelijk water
een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht
van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek
vol vadsige buiken en verlepte borsten
van geroosterde rimpels en ranzig rood vel
en
het zout en de zon en het zand: alles brandt
sinds gisteren weet ik
kan het ook anders
de zee geen geselend…
MET TWEE PENNEN GESCHREVEN
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.545 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
MORELE GEOGRAFIE
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 523 Tijdens de Gouden Eeuw der Lage landen
Kon je de dieven, klaplopers en hoeren
Tegen betaling treiteren en beloeren
Naar hartelust, dat gold voor alle standen
In ‘t Rasphuis zocht de leiding naar verbanden
Tussen heropvoeding en het beroeren
Van zielen door die stevig in te snoeren
Door geseling, of door een merk te branden
In huid.…