Alle inzendingen over gesticht

je was er, Adrianus, zeven jaar opgenomen de rechtbank stemde in handtekeningen werden gezet een verklaring van onvermogen bracht je in het geneeskundige gesticht je praatte nooit, je antwoordde op niets soms verkeerde je in eenen toestand van razernij je stootte onaangename en akelige geluiden uit daarom moest je bijna altijd een dwangbuis…

de natuur is het grootste gedicht in de meest magnifieke beelden – in geur en kleur toont ze ons wat God om van te genieten voor ons heeft gesticht niks geen kerk niks geen regels niks geen Schriftgeleerden die nog steeds van ‘s mensens angsten en beven profiteren zij toont ons zijn meesterwerk in al haar pure glorie laat de deur…

Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Er wordt in kaarsvlammen gestaard De blik naar binnen toe gericht Men droomt dat vrede wordt gesticht En daarna liefst voorgoed bewaard Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Voor even oorlog uit het zicht Gezamenlijk op bedevaart Een schaduw…

Gevangen in de kamer van mijn hoofd Met tralies voor de ruiten Wordt het laatste licht gedoofd Kon ik maar vluchten naar buiten De ruimte geheel leeg Koude lucht omklemt mijn hart Een bloedende traan die ik wegveeg Levend in een wereld apart Opgesloten in een gesticht Want die is niet goed snik Maar de pijn wordt niet verlicht Mijn grootste…

Bedankt voor al die mooie jaren met alle momenten van licht voor de tijd dat we samen waren het gezin wat we hebben gesticht Bedankt voor je mooie ogen waarin ik heel diep mocht kijken waarna ik ben weggevlogen om m’n eigen droom te verrijken Bedankt voor je lieve woorden voor je troost en je zorgen zelfs toen we ontspoorden verheugde…

Het oude jaar zit in 't gesticht het werd van zotternij beticht wij leven in de overvloed van al wat vrolijk is en goed van wat zich op de toekomst richt Geef mij een feest..…

stond de trein uit Alphen aan de Rijn om 00.30 uur in brand de machinist constateerde op twee bankzittingen in één lege coupé uitbraak van walm en vuurzee en alarmeerde stad en ommeland spuitgasten zeiden ter plaatse dit gaat niet spontaan aan welke onverlaat heeft dit gedaan thans zoekt de politie gericht degeen die zulks heeft gesticht…

zachte glooiingen van het landschap loopt het eeuwenoude pad een natuurlijke oase van rust geflankeerd door het groenende leven van boom struik en blad generaties zijn langs gegaan met uitzicht op morgen huis en haard achtergelaten verdronken in zorgen anderen zijn gekomen hebben in het volgen van vroegere dromen dorpen en steden gesticht…

kil vernietigend door dorpen en straten waar de mensen elkaar haten En het is stil zo erg stil niemand waagt zich naar buiten geen vogel hoor je meer fluiten En als de dag geen dag meer wordt en planten uit zullen sterven de kinderen van morgen dit erven Dan kruipen ze als ratten zoekend naar warmte en wat licht opgepropt in een gesticht…

Nog voor de stem in zich wilde verheffen,werd hij door on - en overmacht gekooid, verwoei op eigen kracht een frisse wind die hij had gesticht.…

Laat mij weten als ze komen in hun heel lange witte jassen en ik dan mede word genomen om voortaan op mij te passen Laat mij weten als ze naderen met de dwangbuis in hun hand als ze stappen door de bladeren naar ’t gesticht waar ik beland Laat mij weten als ze kloppen op de deuren van ’t alleen zijn dan kan ik mij nog verstoppen in het…

Hoe hebt Ge Uw uur vooruit geweten, En dit laatste voorbeeld ons gesticht ! Waar Ge onder ons hebt aangezeten, Staat in de glans van Uw gezicht Voorgoed de tafel toegericht Om God in 't dagelijks brood te eten... Hoe hebt Ge Uw uur vooruit geweten! -------------------------------------- * bij de dood van Moeder…

geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht, met uitgestreken gezicht, en met een lastercampagne vrees en devotie gesticht…

Stemming Dit is een welgemeend gedicht heel zuiver en gezet in toon Gemaakt in waar ik woon Een schoon gesticht Daar is de werkelijkheid een droom En dromen komen en vergaan Daar vind ik inspiratie voor mijn tomeloos bestaan Daar flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld…

Hij ging veroverend, niets ontziend, Een ontzette wereld door, Heeft onbegrensde rijken gesticht – Alles gaat weer teloor. Vrouwen en vleiers zat, vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend?…

Bij God Zijn wij veilig en vertrouwd Hij die hemel en aarde heeft gesticht Houdt altijd het oog op ons gericht. Bij God zijn we altijd veilig en gerust Laten we dan maar op Hem vertrouwen Want die keus zal ons nooit berouwen.…

Heerser van sphingisch wich'lend wereldrijk, Die uit verre gebergten had gesticht Ongenaakbaarheid tot het laatst Gericht, Buiten heiligschennend mensenbereik, Diep op de bodem slaapt van de eeuwigheid Uw vrome chrysalide, en wacht, en wacht: Ik wilde, dat voleindigd was de tijd, Die verned'ring aan uw weerloosheid bracht, En opsteeg naar…

Hij ging veroverend, niets ontziend, Een ontzette wereld door, Heeft onbegrensde rijken gesticht, Alles gaat weer teloor. Vrouwen en vleiers zat; vrouw noch vriend Die hem vrijwillig verkoor; Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht Voor zichzelf, buiten elk gehoor. Waarvoor heeft dit woeste leven gediend?…

Op winterdagen na een karig maal zwoer hij de wereld af voor dure plichten dan schreef hij verzen op een wand van staal en kerfde zich een weg naar zijn gedichten waarin hij als fantoom, welhaast rectaal de klok van onlust luidde in gestichten.…

En fantaserend in het schemerlicht bedacht ik allerhande wulpse zaken die ik vooreerst wel diende mee te maken voor ‘k zeggen kon: ~ Ik ben als man gesticht.~ Maar op een dag, ik moest en zou het weten of ~het~ zo lekker was als werd beweerd en heb daarop mijn spaarpot omgekeerd . . .…

Als een kolonie werd Massilia zo'n 2600 jaar geleden gesticht door 't volk van Attische Hellenen en Zeusvereerders van Olympia Thans doet een Liga hen met ons verenen verbond van volken op het continent die strijden om de eer en elke cent waar zij zich in 't miljoenenbal voor lenen Olympiërs, gezonden door de goden bestreden…

, jij, hartverwarmend sprookjesdier, de zegetocht leek beklonken, jouw hart jubelde van plezier vol vertrouwen werd je achtergelaten maar toen kwamen de cultuurbarbaren voor wie schoonheid niet is bedoeld, ze haten wat ze niet begrijpen, ze kunnen zichzelf niet eens verklaren, hun vernielzucht is nergens op gestoeld, er bestaat een gesticht…

naar school gaan was jaren achtereen ’s morgens vroeg om half zeven begin van leven douchen kleden voor druilerige regen fietsend wind tegen door de duinen niet verzuimen hand opsteken naar de lange regenjassen de mannen van het gesticht langs de weg dicht op de halte van de busstop ogen binnen gericht roerloos in stand in hun stille…

heeft mijn goeie hersenhelft het verstaanbaar gadegeslagen, houd niet van mij ik ben ziek, het is nu op zijn toppuntpiek, ik ben zwaar gestoord, het dringt langzaam tot mij door heb het nooit eerder verwoord, willen zien, ik dieptreur en grien, ik ga me laten opbergen, niets heeft nog zin zoals het volgen van gouden bergen, ik moet naar het gesticht…

Beweend,als ze neemt, onbemind na razernij, om wat de mens haar sleet, verstenen golven in aangezicht van kunstmatige stranden, getij haar wijsheid weet gesticht in onbegrepen handen kalme berusting breekt geduld ritmisch in eigen zilte bad om de zondaars te verbergen strijkt zij haar plooien glad.…

Hier huist een uniek ontwerp, lijdend van een lang bezinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid Nog voor haar stem zich verder kon verheffen,werd zij door overmacht gekooid, verwoei haar kracht in een verfrissende wind die zijzelf had gesticht in een welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar beween, een…

Verlicht mij niet van een gedicht Langs de einder tot de nerven In de deur van het gesticht Spreekt het geheel in scherven Soms verdenk ik mij binnen Men spelt daar de tijd Tot vermaak van zinnen Vonkt extase en beurtelings spijt Een haveloos hart als hete radiator Jaagt meer dan lucht in stelling Zo ziet mijn radeloze commentator Elke…

Voorbij de Poortloze Poort gaf ik mijn spullen weg – thuisloos zwierf ik onder de Vissen aan de hemel, hun tijd is een lange tijd op de klok van de aarde De steden waren snel gesticht in het korte uur van de Ram – maar Waterman, jouw eeuwen liggen nog ver in de toekomst na de sterke mannen Jij en ik wachten niet meer we lopen voor, in…

Geen dag gevang waar G. verbleef een gesticht met open deuren brieven vrienden onderonsjes achter fraaie heg. De boer ontwaakte, kwam op dreef. Hij molk als nooit tevoren en zette zestien bussen aan de weg.…

Lang weet ik, dat mijn wereld is mijn eigen Prachtig paleis, door 't eeuwig Zelf gesticht: Kort weet 'k, dat er een schat begraven ligt, Zoals in sprookjes Zondagskind'ren krijgen.…