237 resultaten.
maankreten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 513 enkele dagen per maand
straalt haar lach op de aarde
waar in gebekte heuveltjes
het spoor te lezen valt
van de opkomst van het tij
en dan monkelt ze nog na
bleke pretlichtjes rondom rond
de sikkel harer bestaan
voor hoe lang ook
ze nog kan heersen
in haar hemel onbetwist
is er nooit sprake van
verrijzenis of teloorgang
ze bedrijft…
onderstroom
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 276 De wisselende getijdestroom loopt
niet altijd parallel met het verlangen
men lijkt stil te staan en dat kost kracht
om tegen een sterke golfslag in te zwemmen.
Drijf met de eb mee naar open zee
waar de ervaring leert in het
besef dat hart en wijsheid zich
tezamen niet gelijk kunnen openbaren
in een gewijzigd tij van inzicht zal
een mededogen…
richtkracht.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 al kuierend langs het strand
en je eigen getij waar plotsklaps
een kwal je in de teen bijt.
geef dat beestje een pot
voor zijn etter in te uiten.
binnen hem groeit een kuuroord
waar een smeuïg, hete zonnebrij
dat je voorzichtig voorleest
als zoete koek zwelgt hij erin.
alweer een mens gered.…
DRUK LEVEN IN STILLE OMGEVING
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 Oma en peuter
huppen gearmd voort, zingen
wulps en veerkrachtig.
Winterse dorheid
omringt een bloeiend veldje
paarse krokussen.
De verse mesthoop
op natte bouwgrond verdrijft
zilte regengeur.
Ijskoud holt het kind
door de tentoonstellingzaal,
staat bij één schets stil.
Spelend rent een kind
het politiebureau in:
Pa's tas is terecht…
de Val; (Trollenhoeden II)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Soms sneller
net als destijds
onze woorden, tekens van
ware liefde zonder eind
De kracht van die stroom
met soms getij
De beklimming, met die val
leek toen wel vooropgezet
Trouw onzer harten
maakt liefde vrij…
Sterre der Zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 223 Gesneden boegbeeld van een trots
galjoen, de borsten monter vooruit
klapperende zeilen als de jurken
van de hoeren aan de Taag
hun keurs omhooggeduwd
met buigzame walvis baleinen
Zij stoppen zilvergeld
in de spleet van een offerkist
dankbaar buigt het negerbeeld
met tekst voor behouden vaart
smeken de zegen af van Isis
beschermvrouwe…
kribbig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 blokken neer langs
de spleten van mijn ziel
vlucht een glooiing op
gras onder mijn voeten
vecht voor veiligheid
m’n levenslijn loopt
grenzeloos grillig
langs randen van basalt
de dijk draagt m’n pad
klimmend naar zijn kruin
kijk hoopvol omhoog
de zon en het water
kleuren m’n weg groen
glibberig en oneffen
voel steeds gevaar
het getij…
zee
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 839 mocht ik jouw zeemeermin ooit zijn
louter verlangen
uit zout en zand gekneed
gekleed door vloed
en
naakt bij eb
wentelend getij
trotserend…
Herfst alweer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 september drijft
in regenbuien naar oktober
de wilde eenden zijn er nog
alsook wat schokkend nieuws
als vals getij
licht en donkervallen argeloos
in stervend gebladerte
en wij maar belachelijk doen
in een mengeling van eigenheid
realiteit en dromen…
In vloed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 dit karkas, verdronken in de
maalstroom van mijn tranen
m’n wil verzonken in die vloed
je trok mij aan zoals de maan
trekt aan het getij. zie mij hier
staan tussen de scherven van geluk
van jouw gebroken beloften
en mijn verscheurde hart…
kom mee!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.038 laten we naar de maan zwemmen
laten we door het getij heen klimmen
de avond doorbreken
die de stad probeert te verstoppen
laten we vanavond uit zwemmen gaan lieveling
het is onze beurt het te proberen
geparkeerd aan de rand van de oceaan
op onze rit door het maanlicht
laten we naar de maan zwemmen
laten we door het getij heen klimmen
ons…
Op een mooie lentedag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 279 Geniet van het leven
Geniet van de dag
Geniet van de bloemen
Geniet want het mag
Geniet van de liefde
Geniet van de dans
Geniet van de kleuren
Van iedere kans
Geniet van de twijfel
Geniet van het getij
Geniet van de storm
Van de zonnen in mij…
Uitwaaien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 daar waar de wind
een spelletje speelt
met vergeten zinnen
ontstaan opgeworpen heuvels
waarover vogelvoetjes tippelen
stappers dagen het getij uit
meeuwen schommelen op
aanspoelende golven
zachtjes kleurt de hemel grijs…
Het grote
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.641 Het grote nabij,
voor het getij.
Keert weer weder,
knielt zich neder.
Inzicht in het niet,
het grote in 't verschiet.
Eenzame loop,
het grote kroop.
Het sluipt erin,
zonder enig beding.…
Witte en gele kransen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 995 O dat lichte dansen,
meisjes, blond en blij,
’t leeft in al mijn dromen,
vreugd is mij gekomen
in het onbekende
mooie mei-
getij.…
Drijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Besef zinkt in
dat armslagen van mij
niets veranderen
aan het kalme getij.…
Bijna
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 115 Ik was er even heel kort bij,
tot aan mijn knieën in het getij.
Tussen eb en vloed,
verliet me de moed.
Je te troosten in mijn armen,
of met een goed bedoelde kus.
Ik liep terug,
langs de uitgestoken brug.
Liet ik je staan,
met in je oog een traan.
Voor mij!…
Natuur in beweging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 135 Passie en liefde
Bitterheid en tranen
Milde geuren achter de wind
Zonneschijn versus regen
Een bewogen hemeldek
Gevormd door wolkenpartijen
Gelijkend op een olievlek
Een warm gevoel
Ontwaakt in mij
In de schaduw van de nacht
Wachtend op een ander getij.…
Stromen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 505 Een wilde wingerd
omarmt lieflijk
de grote den
voor mijn huis
Haar takken wiegen
zacht heen en weer
op het ritme
van een warme bries
Kon ik zijn als die boom
mijn gevoelens laten stromen
op het getij van het bestaan
en me laten omarmen
door 's levens ranken…
Zomerdijk
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.434 Voor hem begint de laatste keer
tranen worden gekeerd, hij heeft
zijn best gedaan en dat was niet genoeg
Zoals de zon en de maan
niet dat hij zich vergelijkt
hij verliest zich in wat
had kunnen zijn als blijven
wat is en het knagen groeit
Daar is de nieuwe maan, de aarde
zit vaak in de weg, toch berekende zij
het getij, vervolgens zwaartekracht…
vandaag
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 197 maagdelijk
ongeschonden nog
de onbetreden dag
aarzelend
met ingehouden adem
de eerste stap
scheurt
perfectie in flarden
schuimende ochtend
ik claim de dag
geef hem mijn kleur
verleg mijn grens
tot het getij
mijn hoogmoed wist
een korrel zand
van dit strand…
Ruggensteun
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 321 tussen mensen die razen
stormen en dazen
wacht een schouder
een wereld vol geduld
het is thuiskomen
langs het kleurenpad
in een warm bad
vol confettidromen
duizendvoudig jij
toewijding door elk getij
mijn delende kracht
beminnelijk gebracht…
ebbe en vloed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 301 Een vogel klapwiekt hoog boven de bomen
die nu nog zonder groene blad'ren zijn -
hij vliegt zo vrij en blij en zonder pijn
alsof het leven enkel hoeft te dromen -
maar plots komt er een donk're wolk voorbij
en fluistert over 't wisselend getij.…
laveren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 (een versje op de deining
van eb en vloed)
het geeft eigenlijk geen pas
een dichter zonder woorden
laten declameren over de
zin van het bestaan
beter is 't het bestaan
zonder woorden te accepteren
je laten meedrijven door
de kracht van het getij
en wat laveren tussen
alle vormen van averij…
bescheten hoofd
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 276 eb en vloed in wording van kunst
begroeiing, vergroeiing, kleur en verkleuring
schade, verwoesting, verandering werden
aangebracht door het constante ritme van het getij
verfrist en verandert door kunstenaar, natuur en wind
gewond van buiten beleeft hij zijn dagen
foto Paul Visser…
Kerend tij....
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 448 Een zee zal altijd stromen,
met wisselend getij
een vuur zal altijd branden,
de wind maakt het zo vrij!
Maar winden kunnen keren,
en vuur geblust door water.
en daarom blijf ik hopen,
voor nu en ook voor later.
dat het zal overwinnen,
respect weer hoogtij viert
wanneer de mens een mens,
met naastenliefde siert!…
vreemd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 108 gronden te diep
onmogelijk te peilen
en als ik dan sliep
droomde ik bijwijlen
de donkere diepten naar boven
in angst en in zweet kwam ik dan bij
verwonderd, 't is niet te geloven
hoe wijds is mijn ziel
hoe stroomt haar getij
de verre verten
maar ook dichterbij
de sluimerende kusten
te diep zijn de gronden
van het onderbewuste…
LAIS CCLVII
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 58 De zee is weg, het woord is leeg getij.…
Herfst in het Haagse bos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 248 hoe het bruine blad met zicht kan vertakken
als makke nerven mijn ziel raken dat ook ik
met kunde en kennis achter de kleuren
bij deze aanblik geuren acht als uit één foto
wellicht een hartkreet wil slaken
van de pracht van het herfst getij
herfst is even de omgekeerde mei
(c) 2005…
martha
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 275 zoetelieve knul van mij
zij aan zij in mijn getij
schreef ze van haar eiland
ik had mijn puch nog
buddysit hoog stuur
mijn grote beurt
zou gaan komen
zij wond mij op
haar gebriefde lippen
schreven boekdelen
onder olijfbomen
wilde bloemgeuren
hoge bergen diepe valleien
haar palet de regenboog
ik huilde - heel droog…