Alle inzendingen over gordijn

De één als mooie herinnering, de ander met een giftig venijn, ik mag het nog even aanschouwen, doorheen het dikke mist gordijn. Als dan alles in mij stil wordt, energieloos, zacht en vredig, geef ik mij nederig over, de winter, 'n periode heel ledig.…

Om hen heen, geen muren meer maar enkel nog soepele, licht doorlatende, gordijnen, mee bewegend op het ritme van een warme zomerbries. Harten raken elkaar en hebben elkaar intens lief. Ogen zetten elkaar in vuur en vlam geven elkaar zoveel liefde en warmte.…

O dat voorjaar: het is wakker worden je ogen uitwrijven het gordijn openen de laatste slaap verdrijven de zon zien glimlachen en hopen en dan zeker weten het wordt een stralende dag het leven overrompelt met een gulle lach de oer energie pleegt natuurlijk overal z’n te verwachten overval knoppen barsten open zet m’n deur op wagenwijd…

Wie houdt niet van een huis vol zonneschijn waar de zon schijnt door de zwaarste gordijnen ieder schaduwhoekje die ze met licht overwint en ons hart, ziel en lichaam ware heling vindt ook de natuur laat ze openbarsten in volle pracht daarvoor werkt zij met sterke stralen en kracht ze brengt vogels in de lente blij aan het zingen laat…

Zoet en zottekes klinkt vroeg in de wei de altoos vigerende blaaskakerij het oproer kraait, thans neigt het voorjaar te weeën alterweeïg ligt het zieke najaar doods en verdelgd maar welaan, heugt uw gemoed deins niet voor het ritueel in greppel en sloot kleurde 't water reeds rood thans blinkert een coupe soleil door de gordijnen…

exercitie zo in het wilde woud van heumens oord Radboud heerst in de oepanisjaden waar in 't gelid der boswachtersbrigade het leger willems orde hand zal haven erasmus tuurt hoog boven alles uit Dorian de westerflierefluiter zoekt ruiterwaarts de stal in 't jonkerbos arnoldus rufus laat zijn merrie vrij dan breekt achter het ijzeren gordijn…

Ik in de gordijnen gewikkeld. Buiten de zon die mij bespot, grimmig openspat in mijn gezicht. De avond reikt nu al naar de sluimer, de paarse en roze tinten in een stolp gevangen. Zelfs lucht smaakt naar beklemming. Jouw parfum drijft nog in de keuken.…

reis de wereld over pas niet op de hond nu de nachten lengen brengt een bril uitkomst schrijf het gewriemel op het gevoel van slijten en trek de gordijnen dicht.…

Zet het licht op verzengend en open het gordijn Voor dit dodelijk dorre drama: éénakter in de woestijn. Uitzichtloos bedrijf, het publiek klapt zich tot zand Voel hoe de hete adem door de droge kelen brandt.…

Zet het licht op verzengend en open het gordijn Voor dit dodelijk dorre drama: éénakter in de woestijn. Uitzichtloos bedrijf, het publiek klapt zich tot zand Voel hoe de hete adem door de droge kelen brandt.…

Door 't gordijn zie ik hun muilen 't Wrede grijnzen van hun kaken 't Grijpen van hun zwarte klauwen In de manen van hun rijdier Die zich kronkelen als zeewier Om het glinsteren van hun ringen. Nergens kan ik mij verschuilen Voor de doodsmars die zij zingen.…

Recht naar bedde komt hij, boe, riekt aan de gordijne, doe maar zere uw oogjes toe, of ge ziet de zijne! Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder tand, grijp, grap, grauw! de bietebauw! Neen, neen, neen! Naar buiten, beest, om de stoute knapen! Moeders kind is braaf geweest; kan zo schone slapen.…

de nootjes van eekhoorn verstopte hij vlug konijns blaadjes kwamen nooit weer terug omdat trol steeds stout was bleef hij heel alleen niemand speelde met hem waar moest hij heen als de zon nou eens schijnen zou werd hij vast liever net wat trol wou maar door de bomen kwam geen zonneschijn ze hielden 't licht tegen als een gordijn…

‘k Zag daar eens een vogel vliegen, ‘k Zag de kap van Soeur Chantal, ‘k Zag een venster met gordijnen, Zo met bloempotten en al. En een kleine muizenlandkaart En een stukje Gibraltar, En een gieter voor de bloemen, Te koop in de brilbazar. In de bril van Bertha Teughels Staat de wereld in het klein.…

Tussen openslaande deuren wiegen zware, fluwelen gordijnen in de middag-wind. Een kamer ligt daarachter, schaduwrijk en stil. Aan de wanden tapijten met verbleekte jachttaferelen, honden, fazanten en in de verte vale bergen, bijna weggewist in de verschoten lucht.…

zwiepende top van een zilvergrijze, jonge berk, dit zwerk is nu vol en zwaar, zo vochtig, zo warm en broeierig, vol onbekende erotiek, intens scherp doorklieft een felle bliksem de stille sfeer van deze zomeravond, en dikke druppels vallen onverwacht, stil, koel en koud, als ijskristallen de zon tekent een rijke kleurenboog langs intense gordijnen…

(voor Sophie Podolski (1953 - 1974)) Je keek voortdurend door een kleurrijke, maar gekmakende caleidoscoop, die zich ontpopte als een boa constrictor rondom jouw slanke nek, met dikke gordijnen van zwart haar.…

Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen. Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij waanden wij ons bij de blauweregen ontwaakt heel blij. Dit is de ideale rustige plek om over alles na te denken wat de dagen ons steeds weer kunnen schenken.…

Een groot onschuldig bed leeg, alleen gelaten, maar vol warmte nog van innigheid, intimiteit, diffuus het zonlicht door gouden gloed van gordijnen.…

In de ramen kierden gordijnen open als maar half gelede ogen. Het gerucht van mijn stap klonk als verstoord tegen de gevels op. In de stad was het leven tot morgen roerloos en zwijgend opgeslagen.…

De mensen blijven binnen en doen de gordijnen dicht. Niet zo mopperen, zei de wind tegen het herfstkind, Want kijk eens naar jouw prachtige kleuren. En jij, zei hij tegen het winterkind, Denk eens aan de kerst met zijn lichtjes en zijn heerlijke geuren.…

Bij de eerste fout, produkt van jeugdige dromen, gevat binnen het verraad van de antieke tijd, spreken tedere leugens of traag goud beleid als een monsterende blik een emmer leeg doet stromen; maar bij de ramende tijd de gedachte: hoe ontloop ik de dood in schone staat het pure fortuin gaat teloor bij de pracht van een ijdel gordijn of een…

De wintermorgen laat de zon nog even slapen gordijnen voor de hemel zijn nog dicht. We gaan het bochtig paadje tussen beuken, wind blaast ons waterkoude tranen op ’t gezicht. Het pad is een oud laken vol met gaten, versleten is de sneeuw, zwart schijnt erdoor.…

Van kastelen keek ik uit over haar stenen lange leegte 42nd Street - de ijsbaan lieve zusters van de nacht Fifth Avenue in neonlicht een jongensboek nooit uitgelezen schoof gordijnen van het raam hoorde het schreeuwen van sirenes zou de A-Train nu nog gaan - dacht ik verdwaalden van de nacht las er een bladzijde vooruit tot waar de wind mij…

ineens naar de volière Nee, zo ging het echt niet verder ieder zag wel de misère en ik wilde haar doen lijnen maar ze rook meteen al lont En zij ontsnapte mij alweer nu met een aanloopje van verre sprong er over het dressoir en nam een zweefduik naar de serre waar ze klaar stond op vier poten in een vreselijk gegrom terwijl zij tussen de gordijnen…

Nu wordt het te koud daarboven en ze sluiten de gordijnen. Daarna zal de ster verdwijnen als ze ’t buitenlicht weer doven.…

Ik zat in de vlindertuin met de oude transistorradio afgestemd op wilde popmuziek, waardoor de pachtboerfamilie zenuwachtig heen en weer liep, loerde vanachter de gordijnen, even later kwam mijn geestelijk leidsman mij mee terugnemen naar die grote, kille kutabdij.…

hart aan jou voorbij in poppenkramen waar ik woon verhalen van mijn klein theater nee, ik durf niet te kijken hoe je blauwe ogen staren hoe je langzaam dichterbij komt in voorzichtig ademhalen Hoe je staat, tussen coulissen met je adem zo nabij die ik als voorjaarswind zal vangen spelend dichterbij wil halen hoe je ogen in de zon tussen gordijnen…

De lucht is blauw , de vloed is ijs, 't Blinkt al in de avondzonneschijn, En langs de takken, bruin en grijs, Hangt de ijzel, als een blank gordijn ; Daar vliegt, met korte vleugelslag, Een kraaienzwerm door 't pijnboomhout... 't Is toch een heerlijk ding in 't woud, Zo'n winterdag, zo'n winterdag!…

Wat ruis voor mij Op een muurtje ben ik gaan zitten Op de grens van tuin naar plavuis Alleen, voor mijn huis en schuif De gordijnen van de dag opzij De zwangere lucht staart mij aan Vlijtige liesjes zwaaien per abuis De klimop staat moederziel alleen De schaduw staat met handen in de zij Het geluid om mij heen is verdwenen Ik wil de wind…