Alle inzendingen over gordijn

Bravoure, van het onbekende, hemelsbreed als dans van de gordijnen of moest ik geloven van toen je wegging dat de vogels vlogen in de regen en was het geen revolver maar een zingende zaag ergens onder een verdoezeld matras de trieste regen buiten gaande om met het eerste woord te beginnen heb je uit mijn naam gevraagd te zingen met…

Uitgedroogd verdorstte haar huid; botten staken erachter duidelijk af Iedere dag ging zij verder achteruit daardoor stevende zij richting graf Verleppen deed haar verharde vel elastisch was ’t voor geen ene cent Honger heerste bij haar, in elke cel ik wil slank zijn bleef ’t argument Gerimpeld zag haar zo bleke huid geplooid aan haar, als oud gordijn…

Je krijste je wanhoop uit je ziel, maar desondanks bleef het roofdier je belagen en op een kwade dag bood je geen weerstand meer, psychisch wrak geworden, een ongod, een duivelse streek, niets werkte meer om je op te beuren, de gordijnen bleven reeds voorgoed dicht, toen je in een vlaag van opperste woede het touw om je nek legde en de stoel…

Hij sluit z’n ogen en ze voelt een windvlaag langs haar gezicht gaan, de gordijnen bewegen, daar ga je, dag ziel van mijn lief, dag laatste moment van ons samen. Dag!…

het gras dat zo fris en groen was voorbij… we wisten het natuurlijk wel maar nu de regen meedogenloos valt als een grijs gordijn zwaaien we de zomer weemoedig uit de zondag, het is zeker al bij de klok van elf uur geeft ons vast een voorproefje van wat komen gaat grijs is de lucht opoe herfst komt op kousenvoeten maar toch met…

tragedie Was de eerste vorm Nog voor Christus Werd geboren Zijn al deze oude verhalen tot ons erfgoed Gaan behoren Het theater Waar de fantasie Rijkelijk kan vloeien Altijd bezig met Het publiek Tot in het maximale te boeien Laat de theatermakers Hun geheim behouden Hun blik Hun open visie Juist In een verdeelde tijd Achter hun gordijn…

nee dat zie ik nog lang niet komen heel diep in die ogen zie ik een warm gordijn heb ze voorzichtig opzij geschoven kreeg een blik op nog zoveel dromen nee echt jij bent hier nog lang niet klaar * *betreft het een geliefde, een ouder, een goede kennis, een trouw dier?…

‘Nee natuurlijk niet’ zei ik en schoof de gordijnen weer toe.…

Steeds blijft uw wit gordijn gesloten; Geen schuchter handjen beurt het op; Toch zie 'k uw zoet gezichtjen scheemren, Zo rozig als een rozeknop. Hoort ge, mijn blonde, Geen vogel, die smacht, Ai, sluit uw oor niet Voor mijn klacht!…

Wie rusten wil in 't groene woud wie rusten wil met lusten Hij kiez' een plekje dicht in't hout En vlije zich tot rusten Een peluwtje van mollig mos Een kussentje van varen En een gordijn van blaren Geeft zoete middagslaap in't bos De hemel van het ledikant Blinkt prachtig blauw door't lover De heesters slingren om de rand De bloesem…

Zo het regent pijpenstelen uit de vloer Drijf ik naakt gezwollen zonder roer Verschroeit mij vrieskou van buiten Gutst water onophoudelijk langs ruiten Nachtelijk duister met warm lichtende stralen Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels Omhoog in de nat bebloede gordijnen In…

De zomer van de eerste keer is nu al zo lang geleden ik herinner me haast niet meer hoe en wat we precies deden scheen de zon of was er regen of hadden we gordijnen dicht weet wel dat ik heb gelegen maar van het geheel weinig zicht ben die zomer echt vergeten heeft niet zoveel indruk gemaakt heb van liefde toen gegeten maar had het wel…

met olieverf Penselen in een oud glas Ze schetst een zelfportret tegen koude ruimte Vlijt zich in de armen van een aap, een pop In een fluwelen jurk met brokaatstiksel Elke stemming door het masker bedekt Daarboven zweeft haar gefronste blik Met vergroeide wenkbrauwen (Als vleugels komen ze samen boven de neuswortel) Dan deelt ze het gordijn…

de buren aan de overkant schuiven hun ijzeren gordijn open ze wijzen naar de zolder ik hoor de gedempte snik sta op een drempel van arduin de poort zit klem het scharnier kraakt onder schilfers van roest een koevoet klauwt in een kier even spaar ik mijn adem klim dan langs een regenpijp omhoog een bonobo met een opstoot van hormonen…

gehad Gedachten probeer ik te verdringen Zwaarmoedigheid stuurt mijn gevoel De knoop in mijn buik knelt pijnlijk Ik leef adem door maar mis ieder doel Mijn ziel is kwetsbaar en lijkt broos Tranen staan op het punt door te breken Ik verbijt mezelf maar voel geen grond Voel scherpe pijn in mijn hart steken Voor vandaag sluit ik alle gordijnen…

Even niets, heel eventjes geen gedoe, Ik sluit de gordijnen nu en sluit me af. Even geen geklaag en ook geen gepraat, Ik heb geen zin om oplossingen te geven. Ik doof het licht en sluit mijn ogen toe, Niet dat ik nooit iets om de anderen gaf, Maar ik droom weg, het is al bijna laat, Laat me nu maar, laat me nu maar even.…

de uitwerking als een adrenaline kuur spoedig maak ik het beestje verpletterend van kant om zodoende te eindigen als een bloedvlek op mijn muur zittend in een hoek, maak ik mij klaar om te pletten met een ferme klap maak ik zijn leven ten einde het is gebeurt, maar als ik het lichtknopje uit wil zetten zie ik nog twee muggen, zittend op de gordijnen…

De viltjes op de tafel laat hij vliegen en de gordijnen klappen op de maat. De staartklok en het borstbeeld waaien om. De tafel windt hij in een pirouette waardoor de kom gaat dansen en de soep met slierten kletsend in de rondte slaat. Zo wint de wind van een gesloten geest. Genade kent hij niet, zijn scepter zwaait.…

Stap uit bed op zoek naar tik, tik deed gordijnen open oei even schrik. Op mijn vensterbankje zaten vier vogeltjes te pikken en te piepen zachtjes opende ik 't raam. Zette het schoteltje met voer en 't bakje drinken snel buiten ze zaten er eerder op, dan dat ik 't raam weer op de knip deed.…

gutst, ween niet om mijn tranen loods me door het woud van oude ideeën heen, waarmee uit de kennis van ervaringen helder worden, die beelden zijn slechts een tijdelijke kijkdoos waarin de natuur met mens en dier uit de ziel werd geprojecteerd lief en twijfel leidt tot afgunst, tot onwerkelijkheid is ingekleurd voordat ik de gordijnen…

Prettig prik ik door de gordijnen. Jouw allerlaatste droompje flopt. Voel mijn zonnige verschijning: Goedzo staat met warmte op! Gretig ga je mij omarmen. (Ha,ha, m'n humor wil al wel.) Norsig sta je je haar te kammen, de dag is nog maar net in tel. Arbeid knevelt generaties... Ieder moet mee in dat complot.…

Maar toen ik mijn kamer weder betrad, Toen haatte ik haar die ik lief had gehad, Ik zette mij neer bij het open gordijn En ik wist maar één ding: dat ik vrij wilde zijn.…

De rede wil het zilveren gordijn dicht Een mist drijft om het huis van glas En we halen ruimer adem. Want zo doorzichtig is ook geen zicht… Liever dit Dan een schandvlek in de blote zon.…

De zon valt door het raam naar binnen Blond haar glanst als goudkleurig satijn De douchestraal een warme omhelzing terwijl het gordijn opzij gaat Hopelijk niet te lang, 't wordt hier snel kouder...…

in onwrikbare gewoonte dragen de gordijnen diep het kroos. het is de late nadronk van de dag in een droesem op de kozijnen gezakt. dromen gaan hun slinkse weg. een late stap raakt verloren op de stenen van de straat alleen de stille booglampen raden hoe laat het is. ze weten dat het doel steeds verder ligt.…

Schaamte voor de nabijheid van het lagere deel, waar wij heimelijk mee spraken achter de gordijnen van diverse pastorieën vol hartverbrijzelende angst, zonder die poespas was ik vrolijker geweest.…

Als zij zo is, kan zij beter de nacht in dons verlengen, want voor haar houdt deze dag de gordijnen dicht.…

De huizen slapen, het gordijn Is neergelaten voor elk raam Alleen met den blinkende koopren naam Speelt op de deuren de zonneschijn. Het dorp is nooit zó stil geweest. En nergens zweeft een zweem van gerucht: Een lege zaal waar 't geruis is gevlucht Met het sterven van 't roezelig feest.…

Hij zal achter’t gordijn wegkomen en in de tang worden genomen.…

onbeweeglijk en rotsvast, zonder brokken of barsten sterker dan het ijzeren gordijn van weleer of de onverzettelijke muur van berlijn. en je ziet wel, niet alles verloopt zoals je dat plant!…