2345 resultaten.
zij die dient
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 uit haar mond komen de vlinders
die in boeddha’s gelederen de strijd beginnen
hoe hij het wil dient zij de thee
schikt groene bladeren naar de loten
de bloemen zullen groeien, paarden buigzaam
verheven gaan trappelen voor hun leenheer
zo aanvaardt zij trots de tweesnede van het zwaard
na het leven zal ze keren als valk op zijn hand…
Élysée de liberté
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 geen muren
op fundamenten
door mij afgekeurd
breek wallen af
op gronden die niet deugen
en bouw geen toren
in een diep dal
waar ruimten zijn besloten
plaats mij op een kale berg
waar mijn gezicht
tot de horizon reikt
veranker mijn grondvest
aan sterke rotssteen
bouw daar mijn veste
op onbedorven scheppinggrond
waar nog vrede op kan groeien…
Een hok zonder ogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 190 heb zwarte vogels gevangen
muren vol bloed
weer met lente behangen
tralies gebroken
van een hok zonder ogen
deuren gekraakt
ramen geschoond
die in vervagen enkel
nachtblindheid uitbraken
nu schijnt het licht
langs mijn in trance
gevangen gezicht
heb de vrijheid gezien
in het verbreken van boeien
eindelijk kan ik weer groeien…
Er zijn ook moeilijke kanten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 384 Wat is groeien? Altijd meer en beter?
Of bestaan ook tekort en overmacht
van lijden en dood? Zijn er ook
conflicten en afgronden van misverstand?
Wat is macht? Wat is dienstbaarheid?
Soms begrijp je zelfs jezelf niet meer.
Er is slechts duisternis en onvermogen,
maar wacht: eens keert het weer.…
NAZOMERSE BEKORING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Bruidssluier en hop
groeien dicht door elkaar heen.
Is 't huis nog zichtbaar?
Loofbomen ruisen
weemoedig, toch opbeurend.
Klonk zo de boodschap
der eiken bij de tempel
van de Griekse oppergod?…
dit is de laatste avond dat wij spreken
gedicht
3.0 met 15 stemmen 22.231 het wrijven tussen huid en huid
doet alle woorden in jou groeien;
mijn warme adem wist ze uit.
verhevig het bewegen
en leg het spreken stil
tot alles is verzwegen.
vervang het woord door een gebaar
en spreek niet meer want wat
gesproken is, is niet meer waar.…
Eilandvriend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 420 Blauw repeteert stilte
over golven van zee
vrij naar zin van leven
in jouw brief
groeien huizen
naar ruimte
omgeving
stelt zich voor
aan bomen, tuinen, leegte
beweging
neemt niets terug
in kamers, zolders, kelders
op een droomminuut afstand
ligt een boot op bodemloos water
te wachten op jouw nieuwe droom.…
Op afval gebouwd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Loop net door
De tuin en zie
Het vallend blad,
Het gelende gras
En naalden die
Vroegtijdig de larikstak
Verlaten
En dan zie ik onverwacht
Twee mini-paddestoeltjes
Rood met witte stippen
Die groeien op het
Vers gevallen
Afval van de bomen
In het vermoeide gras,
Die door alle somberte
Heen kleur bekennen
Voor nieuw leven…
Solanum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 Met gerucht dat mij wil straffen
zodat geluid van kleur verschiet, ook al weet ik beter
in het water van rimpelloze nachten groeien wortels
die tot mijn lippen reiken
geruisloos in plooien van kerende gedachten
die onder gewicht van duister bezwijken
Ook al weet ik beter…
Boombaard
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 76 hier ben ik tijdeloos
een koning van het bos
waker van het groene oord
waar bomen mogen groeien
dieren schuilen onder struiken
slapen daar beschut
op de open plekken sieren
varen, bes en mos mijn voet
mens, dwaal tussen mijn lover
geniet van rust en stilte
dan kom je weer op adem
als het leven je benauwt…
Mensen met een kluit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 180 Geen kerstboom te zien
En toch lopen hier
Allemaal mensen voorbij
Met een kluit in hun
Handen geklemd -
Door de scheuren in
De aarde - hun aarde -
Zijn ze op zoek naar
Het riet dat hier onder
Ergens moet groeien,
Zo hadden de beleidsbepalers
Hen gezegd,
Maar net zo min als de
Huizen in hun luxe wijk
Blauwestad verkoopbaar…
Beleving van een zoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 182 Nu jij jouw ratio toetst aan de werkelijkheid
is waarheid uit vergeten boeken overbodig
je straalt zoals de zon straalt op een lentedag
met de mystiek die de natuur doet groeien
het is jouw beleving die mij doet verlangen
naar alles wat het leven brengt aan realiteit
het gruwelijke grauwe en het prille groen
tot droom verheven door jouw gulle…
Gevallen blad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 ik los
wat er niet meer toe doet
wat niet meer hoeft gevoed
de takken zijn zwaar
van hoeveelheden uitgebloeid
ze buigen
en gaan de winter in
laten achter wat niet meer groeit
de natte grond onder mijn voeten
vertrapt wat net gevallen is
ik raap nog wat schoonheid
en versier mijn huis
met herfst en warmte
zo gaat de tijd
in groeien…
bij het venster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 er staat een man bij het venster
met een vel papier
gaat hij het zo verscheuren
of blijft het nog een tijdje heel
al een aantal minuten
tuurt hij door het raam
naar de margrieten
in de pas aangelegde tuin
ze bloeien naar behoren
al waren er een aantal dood
er groeien er nog voldoende
voor een volmaakt boeket
hij genoot er van
en van…
Nog altijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 is het niet te bevatten
het gemis hemelsbreed
vanaf het moment
dat jij voorgoed
jouw ogen sloot
totaal onverwachts
zonder een woord
van afscheid
stelde de dood
ons voor een
voldongen feit
jij zou nooit meer
de zon onder zien gaan
vogels horen fluiten
jouw kleinzoons op zien groeien
de kinderen bellen
nu doe ik dat
maar dan anders…
golft bloot in blauw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 bloemen slierten
tussen geurig groen
trillen kleur in
spiegels water
bloei verlopend in
groei omhoog
hang naar licht
gebogen loof
verdwaasd pluk ik
in rood en blauw
mijn bloemenzee
rood golft bloot
in blauw de koele
ondertoon voor jou
je kijkt me aan
met het verwelken
van de dag zie ik je gaan…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 241 Waar vrijheid is daar groeit geen roos
want enkel in 't beperken,
het snoeien
kan ze groeien.
Waar vrijheid is daar zingt geen lied
want enkel in 't beperken,
het zwijgen
kan het klinken.
Waar vrijheid is daar is geen beeld
want enkel in 't beperken,
het kappen
kan het leven.…
Blakend bloed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Dag lieve mens in de spiegel
ik houd van jou, heel de dag
zal ik voor je zorgen en zo sterk
mijn wensgedachten denken
dat ze uit mijn handen groeien
tot mijn leven, geworteld
in lachende gezondheid
zo’n honger heb ik
naar zorgeloosheid
mijn angsten verankerd
in blakend bloed
mijn lichaam verankerd…
Persephone
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 204 boven het voorjaar
schemert een zwarte
wolk waarachter Hades
op zijn Persephone wacht
na het groei- en bloeiseizoen
trekt hij heerser van het
dodenrijk haar zijn
onderwereld in
niemand hoort
haar schreeuw als
ze in de duisternis
verdwijnt
niemand hoort
haar als ze
praat over dingen
die niemand ziet
niemand hoort
haar…
Openluchttheater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Een zeebries zucht zijn adem uit
Grillige boomtakken proberen tevergeefs
tegen de richting van zijn zilte lied
in te groeien
De zon draait
Schept een luid akoestisch geluid
dat voor niemand ooit hoorbaar is geweest
De schaduwen verschuiven
en worden weer langer
Hun dagelijkse dans
traag uitvoerend
Totdat totale duisternis
als een doek voor…
Het Onstuimige Kind (De lente begint)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Oude mensen verstarren
Ze eten steeds minder
Dat is het begin
van hun einde, maar ik wil vooruit
Ik kruip en waggel tot ik rennen kan
en ondertussen tover ik mezelf groot
Ik ben onstuimig, op zijn minst
in de verlangens die uit mijn ziel
botten, ongeacht het seizoen
Er laait een hongerige groei in mij
Ik eet om te blijven eten, er is…
Het eenzame blaadje
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 75 Dan kan alles weer gaan groeien,
het is net een groot verbond.’
Het blaadje dacht diep na
en zei: ‘Nu ik dit weet,
vind ik het niet erg meer.’
Terwijl hij naar beneden gleed.…
[ Ik begin opnieuw ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Ik begin opnieuw
mijn leven te stekken: groen –
om uit te delen.…
AUTOFOCUS
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 343 meer in de ogen gekeken en stil naast je gelegen, je gevoeld
tot op het bot, meer mijn voeten
gevolgd in het zand en het zout
niet versteend maar geopend
voor wat nog wil groeien en zoekt
naar boven het licht te gaan…
Het Lentekind
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 80 Ik ben waar ik ben
en ook wil zijn
ik drink mijn moeder
en adem mijn vader
ik wortel in mijn moeder
en groei in mijn vader
Ik ben in de kracht van
de mooiste tijd van
mijn leven, de lente van
mijn leven, waar ik ben
waar het gras groener is
en waar ik wil blijven
's Nachts is de hemel donker
als de maan zwart is
overdag schijnt de…
Als liefde groeit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 en ik deze plukken kan
om te delen met jou
zou jij dan de zaadjes
opnieuw willen planten
opdat ook anderen
hiermee gevoed worden
en vrede kunnen vinden
met wie ze
in hun diepste wezen zijn?…
Rozen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 521 tere bloempjes
toch wonderschoon
't symboliseert: liefde
Met hun wortels ver uiteen lopend
staan ze stevig in de aarde
een groep van knoppen op iedere tak
sommigen nog niet geheel geopend
ze hebben zorg en voedsel nodig om te groeien
ze hebben tijd en zon nodig om te bloeien
sommigen hebben doorns, waar je je aan kunt prikken
Zo is…
Compositie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 732 Ik vorm je in de groei
van nevelig licht
dat valt in de stilte
van een deuropening.
Open je mond vol lach, luister
naar mijn veelkleurig stem-
geluid - dat beeld geeft
aan je donkere omlijsting -
en kus onze poëzie
naar nieuwe streken.…
Taal
gedicht
3.0 met 40 stemmen 12.956 Zij zijn mij verwant als de neven in Finland
die brede schouders hebben, kalme ogen,
waarin geruisloos bomen groeien, sleden rijden.
Ik denk aan hen in brieven vol rivieren,
wit hout stroomafwaarts, vol van sneeuw en liefde.
Omdat zij eenzaam zijn en onbereikbaar
als woorden.
------------------------------
uit: 'Taal en teken', 1956.…
paardebloem
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 960 Bevreesd zonder hoop,
Bedrogen, leeggezogen
Door dit vacuüm
Waarin ik als een
Levensloze zaaddrager
Zweef, vol verlangen
Wat grond te vinden
Om in te kunnen groeien.
Maar zelfs de aarde
Laat mij niet in mijn
Waarde. Ik werd onbewust
Geplukt in onschuld
En word nu langzaam
Maar zeker omhuld door een
Dikke mist van dood.…