Alle inzendingen over grootvader OR tachtig

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Grootvader stapte in een kist, mijn pappa trok zijn jas weer aan en ik schreef op wat ooit zal worden uitgewist.…

Hun geraamten en gruzelementen blijven altijd overeind als een porceleinen kopje in Grootvaders kast.…

samen lekker tachtig, maar nu nog richting 20 even, samen lekker veel beleven! Wat kan het spel van de liefde, toch verfrissend zijn!…

Het nieuwe-lentepretje is goed aangekomen Jetje haar portretje is thans veel minder grijs she became a big scream van meisjesdromen gladgestreken doch afgekoeld onder zakjes ijs deed zij mee aan een hilarische make-over eenentachtig draaide zij eenvoudigerwijs om om prijs mee te dingen voor een sappige lover haar pigmentloos kapsel werd lichtoliedom…

ik heb de kieviten gevraagd jouw naam te schrijven de lucht voelt vrij, helder en het liefst met storm want daar hield je van en dan stil tussen rietkragen de grootste vissen vangen aan de wolken hangen tranen licht doorschoten met wat zon ze horen daar al te veel jaren, maar het mooiste jaar dat kon de fijnste weefsels baren…

Zes dagen is hij nu al tachtig jaar Hij zit nu in de winter van zijn leven De honderd halen is zijn nobel streven Want hij is met het leven nog niet klaar Ruim 7000 dagen nog te gaan Van harte Wim, ga er flink tegenaan!…

Ze komen weer, ze gaan weer voor ons strijden Het zwarte busje met de rode band Gerechtigheid voor volk en vaderland De onderdrukten zullen zij bevrijden Hun assistente Sonja zorgt voor sfeer De titel is 'Dieetteam' deze keer…

Scheepsrol Athene - Menestheus met vijftig Galeien Salamis - Ajax met twaalf van hun Schepen Tiryns - het geweldig ommuurde - zendt ons Diomedes, Sthenelus en Euryalos met hen: tachtig donkere Schepen En van Konosso, Gortyns en Phaìstos van ‘t honderdstedige Kreta, komt Idomeneos. Met hem: tachtig donkere Schepen.…

Wellicht heeft ook Eugène gefantaseerd -Als puberjongen in de jaren tachtig- Dat hij Vanessa ooit...Godallemachtig... Dat is hierbij alsnog gehonoreerd Dus waarom voelt het niet of hij in deze De held van onze lichting dient te wezen?…

Uit het gebroken zolderraam hangt een verschoten vlag, al bijna tachtig jaren. En op de witte kruizenrij, waarlangs verwelkte bloemen staan, mag je je blind gaan staren.…

-Grootvader mompelt dat hij zijn zaag mist leest in krant, zegt: die neet wordt geen luis dan wordt hij bleek en hij bedaart. Het zwijgen tussen grootvader en kleinzoon smeedt een ijzeren band voor 't leven de daad al verjaard, overlijdt hij bejaard.…

Je hebt GROOTVADERS en je hebt gróte vaders je hebt OUDE vaders en je hebt jónge vaders je hebt vaders die er niet om geven en je hebt vaders, die er álles voor doen je hebt adoptief vaders en dus ook stiefvaders, je hebt pleegvaders en je hebt dwaze vaders maar wiéns vader ze ook zijn het is voor álle vaders vaderdag…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin!…

Gestadig ga ik naar de tachtig jaren En op die leeftijd komt het eropaan Hoe ik mij voel wanneer ik op wil staan, Want dat kan dan een heleboel verklaren. Doet niks mij pijn, voelt er niets uit het lood, Dan is dat mooi, maar dan ben ik wel dood.…

met verbeten happen schrokte je spek en eieren naar die verkankerde maag. ik voelde me haast een ramptoerist. mijn tijd als krijgsgevangene was een plezierreisje als ik het met dit vergelijk. en je wees alle hoeken in de eetzaal van het bejaardentehuis aan. je had lak aan regels van verpleegsters die niet wisten wat vrijheid…

Wat grootvader wist, is hij wel vergeten, maar spelen kan hij nog. Wanneer hij de kamer door de ene deur verlaat om een seconde later door de andere weer binnen te komen, dan heet dat: een wonder. Geen wonde in het hoofd.…

Als kleinkind wilde ik zo graag, groter dan mijn grootvader zijn. Als oudste zoon moest mijn opa, na de dood van zijn vader, kostwinner worden. Moeder verkocht heet water en vuur. Opa werkte in een stinkende fabriek. Twee oorlogen en de grote crisis, heeft hij moedig overleefd.…

mijn grootvader lacht: ik leef, vooral nu, van mijn herinneringen. uitgerekend vandaag leef ik dus tweemaal, noem dat echter geen dubbel leven, dat is helemaal andere koek en taal. elke herinnering is een ontmoeting met ensor, permeke, of vivaldi of bach dat hangt vooral af van mijn gemoedsstemming die dag.…

zij nu de tachtig beu een excellentie wil gaag excelleren dus bent u nu gedesillusioneerd maar kijkt u alstublieft niet zo verwonderd minister van verkeer, het kan verkeren (verkeer lijkt ook verdacht veel op verkeerd) helaas ... uw plannen liepen in het honderd…

Toen ze nog zicht had (75) haar ogen nog voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een man in een uniform en met pet, achter een bureau, hij kijkt in de lens, de fotograaf heeft hem in die pose gezet, de glimlach duidelijk niet z'n eigen wens. Die man daar in dat kleine kantoor is mijn opa, maar niet die ik heb gekend; vier was ik slechts toen ik hem verloor: hij was veel ouder dan de man op de prent. Het lijstje was…

Toevallig zag ik gisteren op de bodem van een vijver het bleke gezicht van mijn grootvader liggen. Hoe het kwam weet ik nog niet. Vissen zwommen er keurig omheen. Het was of hij zijn bril maar weer had op gezet: dwars door zijn gesloten oogleden keek hij naar de wolken. en naar mij.…

Hij klaagt hardop dat hij de nieuwe aardappeltjes niet meer haalt. Ik roep dat ik ze al gegeten heb, dus hij moet terug naar Start of naar de Gevangenis. Hij strompelt toch al zo moe. Zijn hart. Maar een vriend hoeft niet snel te zijn, van mij niet persé, alleen in de buurt. Hij moet niet zeggen dat het weer weer in de weg zit. Ik weet al…

haar als het zilver dat in kerstbomen hangt engelentranen draden vol levensgetuigenis een stem die alleen weerklonk om te verhalen over hoe goed en wel toen en af en toe ook nu onder de mensen hij is er niet langer bij om te vertellen hoe graag hij zijn vlees zelf had gesneden gekauwd, vermalen door de tijd maar nog steeds in gedachten…

mijn grootvader was dronken van geluk als hij voor vermoeide wandelaars in de toen nog hete zomers een koel glas water mocht serveren uit zijn eigen gegraven welput.…

Vandaag is de geboortedag van mijn vader mijn vader Gerrit Jan Krediet Ik sta er niet te lang bij stil want het leven ging door en gaat door Hij is al lang geleden gestorven op mijn 32ste geboortedag zondag 12 februari 1984 in de vroege ochtend Hij was nog veel langer geleden geboren op 9 november 1908 en in februari 1908 verwekt zal…