201 resultaten.
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Als vleermuizen in de nacht.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Vergiftigd door hun hunkering,
hun hunkering naar vergiffenis,
die ze tot nu toe niet gegeven is.
Ze zoeken het in hoeken,
ze zoeken het in gaten.
Schreeuwend en vloekend,
kunnen ze het zoeken niet laten.
Als vleermuizen in de duisternis,
smeken ze om vergiffenis.
Ze spuwen hun gal,
met een zwart hart in het heelal.…
weer wolf
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.426 het sneeuwt alsof de ijstijden
zouden kunnen herbeginnen
ik vastzit in de sneeuw
de wolven al hoor huilen
in de kou ontdek ik
mijn eigen poten, klauwen
huil oewoe hoehoehoe
naar de zilveren maan
het knorren in de maag
begint en het gemis
aan warmte, volle maag
wacht maar tot ik bij je ben…
Mijn gezicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 Toch zou ik niet meer willen
herbeginnen al zijn de jaren
te zien wat het leven mij heeft
gegeven, zit bewaard in mijn ziel…
Scheuren in het pleisterwerk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 579 Wanneer de wond ontpleisterd is
komt ruimte voor vergiffenis
breekt Zijn bevrijding door.…
KANS
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 Gods genade
is mateloos groot
voor elke berouwvolle geest
zó
onmetelijk ruim
dat zelfs Satan
vergiffenis
van Hem zou krijgen
indien deze
zijn eigen aard vergat
zich wendde naar ieders Heer.…
Vrij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 196 ik heb de banden doorgeknipt
zo is er geen verleden
het brak mijn weten
en mijn zijn
gaf mij angst
en gaf mij pijn
gaf slechte raad
en geen vergiffenis
regeerde heel mijn leven
nu ben ik los
zie mijn vrijheid
zie mijn geest
ik ben niet meer
wat is geweest…
Het dal der vergiffenis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 298 Ik zakte
zakte weg
verder dan weg
en in elke diepte.
Ik zakte
voor de zoveelste keer
in pijn, verdriet, ellende
door bot, geest en hart.
Mijn hersenen konden niks anders doen,
als vergeven,
van ieder bestaan
handelen
doen en denken.
Het hoofd
dat functioneerde
te allen tijde
bleef draaien
op volle toeren
om mezelf te vergeven…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
gekarteld optimisme.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 418 ze boog zich
het beeld uit,
haar arm reikte weg
oud gezicht, blij
bleef jonger lachen,
mondhoeken geknipt
om niet te vergeten
steeds maar herbeginnen
het dartelend kijken
naar wie ze was en is;
haar lippen blijven
- mij winnen. -…
Vol van genade
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 190 Ergens elders liep het hart over
van pijn; echter,
ik kon vergiffenis
schenken.
Enkel de ziel van
een ander mens te wenken.…
Deze herfstdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 235 Hoe zou ik treuren om wat nu vergaat:
voor herbeginnen is het nooit te laat.…
Stille tocht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 278 Ogen smeken
om vergiffenis
waar angst te lezen is.
Woorden ontbreken
in alle talen.
In zware klei
staan voeten vast.
een vuurpeloton
richt.
Een hand gaat neer,
de laatste wens
wordt neergeschoten.…
KERSTWENS
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 5.271 Spranklend zilver, glanzend goud
kerstfeest voor mij is
liefde en vergiffenis
geuren uit het dennenwoud
Mijn kerstwens voor het nieuwe jaar...
leef intenser dan voorheen
je hebt elkander slechts te leen
wees daarom zuinig op elkaar.…
cyclus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 hij las
een leven lang
het purperen boek der kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen…
geen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 165 ontvang de geschenken
die ik geven wilde
als kind
maar sta mij toe
aanvaardt de gebreken
van de tijd
ik heb gewandeld
in niemandsland
de geest gereinigd
het boetekleed gedragen
en om de dood geweend
mag ik binnentreden
in jouw huis
van vrede en vergiffenis…
ontvang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 501 ontvang de geschenken
die ik je geven wilde
als kind
maar sta me toe
aanvaardt de gebreken
van de tijd
ik heb gewandeld
in niemandsland
de geest gereindigd
het boetekleed gedragen
en om de dood geweend
mag ik binnentreden
in jouw huis
van vrede en vergiffenis…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
vergeving
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 de rand van de stad nadert,
het water rammelt al aan ingewanden
dit stuit op bezwaren,
onoverkomelijk, genadeloos
men stelt geen vragen over de
houdbaarheid van eeuwig
het antwoord houdt zich schuil
binnen de muren van de stad
volgens de overlevering
ligt daar een vergiffenis begraven…
zo jij
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 321 zo schuchter is het vogeltje
in natte winterbomen
het weet niet of het al gestorven is
in zijn of een andere wereld
dat hij er is
en dat elders de levenden zijn, hun gekwetter
veelal leeg in een steeds weer herbeginnen
doch onbereikbaar voor hunzelf
in een hijgende seizoenendrift
het vogeltje, ik hoor zijn geroep
en hoe het in de nevel…
ondoordachte woorden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 239 ondoordachte woorden
uitgevloekt
op een onvoorzien moment
blijven altijd
verder kankeren
heel diep
in je milt en lever
totdat
jouw toen gemaakte slachtoffer
je daarvoor
met zijn grote, warme liefde
jouw kille bitsheid
van harte vergiffenis
weer schenkt.…
Zomaar een avond
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.032 Waar zijn de vragen en de antwoorden,
de moed tot geduld en het eindeloos herbeginnen?
Waar zijn de woorden, de stiltes, de vallende sterren?
Je weet niet dat ik nu aan je denk
en dat ik moe ben, maar dat mijn hart
nog waakt en wacht.
Nog even
en dan valt de nacht.…
Ménsen
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.052 Zou ze zich moeten excuseren
voor het feit dat ze een fout maakt
voor het feit dat ze een mens is
dat ze dat ook niet helpen kan,
Zou het haar dan erg blameren te
erkennen dat ze blundert,
zou ze op de knieën moeten en
vergiffenis vragen?…
Wat?
netgedicht
4.0 met 52 stemmen 389 zegt dat het wit is
licht en donker
donkerlicht donderlicht
wild donker gespleten ogen
zien regenbogen wit in zwart
duisternis is wit
wit duisternis
vraagt vergiffenis aan het verdwaalde kind
koud vragend om warm licht
gewoon warm.…
Spoken verjagen
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 629 muisstil
Probeer huis en haard te ontzien
Niets te raken, niets stuk te maken
Wil niets of niemand krenken
Of dat lukt valt nog te bezien
Moet nu echt aan mezelf gaan denken
Want om mezelf terug te vinden
Zal ik door moeten razen
Tot elk opstakel met de grond gelijk gemaakt is
En ieder spook is weggeblazen
Zodat in mijn hart plek is voor vergiffenis…
Aan Guido Gezelle
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.348 van al-menselijkheid,
waarop, nu 't aardse leven is vervlogen,
een glans van eeuwig leven ligt gespreid:
in laaie liefdevlammen gaan ons harten
tot U, die al hun liefde hebt voorgevoeld,
en duizendvoud doorvoeld hun fijnste smarten,
met gal gelaafd, door 't waanwijs volkje omjoeld,
waarop Gij nederschouwt met zielvolle ogen,
groots van vergiffenis…
Heer, mijn hart is boos en schuldig
poëzie
3.0 met 62 stemmen 7.427 Heer, mijn hart is boos en schuldig,
Maar Gij zijt barmhartig en
duizendmalen meer verduldig
als dat ik boosaardig ben:
geef mij dan, o Heer, ik vraag het,
geef mij hulp en sta mij bij;
'k heb gezondigd, ik beklaag het,
help mij, God! Vergeef het mij!…
te weinig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 389 bij de ondergang later
na het verdampen van al het water
en jij met je droge mond gestorven
geen woorden meer uit kan kramen
daar zal ik op je wachten
nog enkele jaren van hier
een jong leven nog te vormen
voorbereiding op een levensslot
dat je dan tranen zal huilen
uitgekristaliseerde hoopjes zout
en vergiffenis zoeken, eindelijk
op…