Alle inzendingen over hut

. --------------------------------- uit: 'Hutten en paleizen', 2001.…

bloes Die vluchten moet en dat Helemaal niet wil - Niet weg wil van Zijn thuis, zijn dorp, Zijn plaats waar hij Geboren is en gelukkig was Vader had gevraagd of hij Twee maal twaalf lange dunne Stokken wilde snijden uit de Boom achter het huis - En terwijl de jongen dat ijverig Deed en dacht dat hij de stokken Voor zijn eigen hut…

Vreemde hutten doen de moed haast zinken. Verkenningslust houdt echter sterke banden: verborgen schatten kunnen spoedig blinken!…

Haar stiefzus Angelina is waar Tinesha soms stiekem mee vree, zoals die avond bij de vijver, terwijl haar vriend ronddreef als krokodil voor een Pizza Hut reclame. Die reclame was waarschijnlijk het fatale moment, toen zij hem daar over uitlachte, en hij pas later besefte, dat niets doen veel beter was geweest.…

Eens, terwijl het avondrood Zonk op veld en hut, Hoorde m'in de blijde buurt Vedel en geschut. Vrolijk danste m'er in drom En men riep er luid: Leve Karel! - bruidegom! Leve Wantje! - bruid! St-Gillis, 1853.…

Haar stiefzus Angelina is waar Tinesha soms stiekem mee vree, zoals die avond bij de vijver, terwijl haar vriend ronddreef als krokodil voor een Pizza Hut reclame. Die reclame was waarschijnlijk het fatale moment, toen zij hem daar over uitlachte, en hij pas later besefte, dat niets doen veel beter was geweest.…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht.…

Slechts de toren, trouwe wachter, 't hoofd met eeuwen reeds bevracht, houdt nog daar, in nacht en stilte, over hut en hoeve wacht. En, wen alles rondom sluimert, van het leven onbewust, galmt de sombre toon der klokke, stem des Tijds, die nimmer rust.…

rakkers en deugnieten schelmen zijn het of schavuiten die cool en bontgekleurd stoeien ravotten en klimmen een robbertje met elkaar stoeien of vechten zij als niet in bos of boom een hut getimmerd wordt of een kuil gegraven schaafwondjes opgelopen bij het klauteren en struikelen net als de kapotte broek worden op de koop toe genomen…

In hun hutten staren de dorpelingen in het vuur, hun handen angstig versmolten. Krekels beginnen hun meditatie, kikkers zingen een fuga van hypnotiserende monotonie. Een fluisterende stem waarschuwt voor dreigend gevaar maar zwijgt opeens als de koude van schaduwen op de flinterdunne wanden valt.…

Nu dringt ze in de hutten de najaarskou, En hun handen zijn stil en hun ogen zijn flauw Om de doden tijd die begon. En ze hokken bijeen om een huivrend vuur, En ze warmen hun handen er aan. En ze tellen de dagen zo uur na uur, En het blijft in hun harten zo dor en guur, Om de zomer die heen is gegaan.…

Toen dacht zij aan het groene veld, En aan haar ouders hut: Daarover waait hoog de populier, En de vlierboom staat aan de put. Het geitje op 't grasveld, ginds verre de kerk, En de lucht oneindig blauw; Haar moeder haspelt aan 't open raam, En haar vader zit op 't getouw. De wiedsters in 't veld en de leeuwrik omhoog.…

En ik ben verliefd op jou, en ik wil jou in mijn hut en op mijn bed, en in mijn zoete droom, en bij mijn ochtendwekker en bij mijn hart dat tot vervelens klopt voor een zachtaardige vrouw bij een radiotoestel dat jazzmuziek draait. Mijn voeten zijn meidenvoeten.…

onbezorgd dartelt lammetjes gelijk jeugd in spelend leren binnen en over grenzen spartelt en stribbelt zij in waarde wassend met kleine stapjes tegelijk groeiend groter zwaaiend en zwierend zo hoog als zij kan rent en springt zij van hot naar haar graaft zij in zand en strand klimt zij hoger dan hoog hutten timmerend het jong leven…

Zijt gij zout in ons brood of een staak in onze hut? Wat dienst is uw dienst en wat hebt gij gedaan om te vergen ons bloed en met honger te slaan? Gij zaait noch gij maait en gij slaapt in de oogst; Toch wolken te winter uw schouwen het hoogst, toch perst gij de wijn in het schallende huis der weelde.…

Waar ze de brandel slingeren blijve noch kerk noch hut. Geen vriendschap, geen vriendschap, geen vriendschap onder de helm! Wie met hen hand in hand kan staan is in het hart een schelm. Komt gij ons volk beschaven, gij, die het land verwoest? Overal puin en graven, overal bloed en roest.…

Die excellente helling boven de boomgrens is een bekoring met halverwege een hut waar mens en vee kan schuilen. Als een pakpaard wentel ik mij een weg naar boven met ongedekten hoofde in het torenhoge licht. Waar de weg scheurt slurpen wij het water op dat smaakt naar ijzer zoals het koele water van de wezenputten.…

gewoon zoals wij onder wel typisch zonder kruip en sluiten boven met ronding af niet met plat dak De kunst is dus de laatste loodjes niet naar beneden te laten vallen maar ze vast te houden en toch te bewegen om aan elkaar vast te laten vriesplakken Igluigaq worden in hoog tempo deel van een verleden niet door de werelddooi die hutten…

Dra wordt de lucht in de bedompte hut Duf door de eigen adem als men dut En toch het verre slaan der glazen hoort, De stille achtermiddagen aan boord. Des nachts op wacht ziet men de sterren schijnen En kan men soms met andre schepen seinen, De blik wordt aangetrokken door een koord, De lange achtermiddagen aan boord.…

Twintig eeuwen zijn verstreken Overal in hut en stam Twee millennia in dessa's Nederzetting, dorpsverband Waar groepen mensen neergestreken, Ouders en hun aanverwant De taal aan borelingen leren Met maghen in gezinsverband Tien eeuwen her, nog minder thans Ontstond er in ons taalgebied Het oudste Middelnederlands Van Veldeken en…

De spade op brede schouder, Vermoeid en uitgeput, Keert thans de landman weder Naar zijn geliefde hut. 't Is Zaterdag. Verkwikkend Is 't scheemrig avonduur; De vloer is rood, en 't koper Blinkt in de gloed van 't vuur.…

Natuur, met achterin een houten hut, gebouwd in de weldadige schaduw, van een oaseboom. Hier vliegen vrije vogels af en aan. Hier nestelen onze vredesduiven. Hier bezoeken vlinders bloemen. Hier jagen donkerbruine padden. Hier zien we af en toe een muis. Samen met een nieuwbouwwoning, bleven we jong en werden oud.…

De schapenwei die boven zee hangt Als op een dienblad aangereikt Lijkt met een taartmes afgesneden (Maar dan door een dronken hand) Een geblutste flank van gebroken wit Met aan de voet een keistrand Omspoeld door armen van schuim Die zich rond en vol vertakken Daar aan de rand van het azuur Bouwen we een lemen hut Een open wand van glas…

jongens meiden zin in 't zilte schuim van dek hoorde men ze in gezang falderie faldera van je hopsasa jullie landrotten popla poplala doet 't in je broek bent zo bang minister Kamps zelf heeft gezegd de normen van nu af zijn verlegd we hebben vele vrouwen aan boord dat is zoals hij wil dat 't hoort 's nachts keurig apart gevest in hutten…

Regen toonde je misleidend zijn ondoorgrondelijke wegen, de plek waar je hut vroeger stond. Het tropische klimaat van Uganda, maakt je een met de natuur lieve kleine zwarte parel. Zwart staat voor Afrika, voor jouw verdriet en voor het verhaal. Zoveel fruit aan de bomen, groen, vruchtbaar het land, de tropische diepe regenwouden.…

het was in die hut op de vlakte dat ik je mijn vertrouwen gaf in een moment van zwakte je was zo cool, zo heerlijk maf dat ik naar je vriendschap snakte we hadden hetzelfde ritme van denken en doen dreven op dezelfde getijden we waren 'young and restless' toen te jong om verlies te lijden en wat eerst gewoon aardig was werd een passie…

Uit de verhuisdoos vol dia's , bekijk ik de vakanties met onze eerste, tweede en derde in bergen, de tent, de bloemen, de hutten, kronkelpaadjes, mijn jurken van toen, mijn jassen en keurige kapsel mijn jonge gezicht, blij, zorgend, steeds handje in hand of hand om een kind, taarten waarop kaarsjes en slingers in kinderstoel zij, zie…

pauwenveren deel je liefde voor muziek soms met je benen uit elkaar en laat de boel gewoon de boel als je geniet van koekeperen heb je zomersproetjes lief als pinksterbloemen in je haar Geef je ogen steeds de kost en drink genot in zon met velen wees jezelf als geen ander maar speel niemand ooit de baas leef er het leven van een kind dat hutten…

De hut van de tedere elven is in aantocht. Ware engelen strooien met korreltjes van goud. Maak van je ogen de helderste beken op aarde. Het frisse blauw spoelt door je aderen. In dromenland val jij niet op. Ten oorlog! Vredesduif. Ga heel lang de liefde bedrijven, geheel onaangekondigd, ordinair, pijnlijk erudiet, pias.…

En keert hij weer door mist en sneeuw, Van jacht of kleine reis, Dan haakt zijn hart, vol ongeduld, Ook naar zijn hut met rook vervuld, Als naar een lustpaleis. Hij ziet toch, als de bleke dag Voor 't lange duister zwicht, De sterren aan de hemel staan, Hij heeft het licht der klare maan, En 't rode noorderlicht.…