Alle inzendingen over jeugd OR kind OR verleden

Als je terug denk aan je verleden aan je jeugd in een grote stad, is mij nu eigenlijk al ontgleden wat ik toen het meest heb lief gehad. In de buurt waar je toch zoveel jaren zoals kind veel heb gespeeld, waar slopers soms niet alles sparen, is mijn herinnering niet gestreeld.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

niet te verklaren benauwen mij, maken mij bevreesd Jij was de moeder en ik het kind ik voel nog immer jouw armen maar het tij keert plots, heel gezwind geen mamma meer om aan te warmen Het leven wordt heel anders gespeeld ik zal je los moeten laten verleden wordt niet meer gedeeld er ontstaan meerdere gaten Mijn kindzijn loopt op haar…

Terwijl ik naar boven glijd kijk ik naar beneden diep in mijn verleden. Mijn jeugd is helder, lichtvlekken weet ik mijn rug beschijnen en almaar meer verdwijnen in een grimmig grijs, terwijl ik somber stijg.…

elke morgen een kerende angst om te ontwaken in een kamer met gegil elke avond een blijvende angst om de ogen te sluiten in een kamer met geril tranen druppelen in een schreiend gelach in een bodemloze matras wachtend op de volgende vuistslag wakkere dagen slapeloze nachten elk uur een gebedje in een paniekerig kinderbedje een kind…

Uit meer dan duizend draadjes Bestaat die ene hele grote IJzeren kogel die waarschijnlijk Mij het leven zal benemen Elk draadje een vergeten Afgezant van pijn in het verleden Van dagelijkse treiterijen in de Jeugd tot verlies van kinderen Van schofferingen door wat zich Collega's placht te noemen of Anders bekvechterijen met Over-assertieve…

wist ik de toekomst destijds nog ver later dacht ik later... 2 thans denkend aan de dingen uit mijn jeugd heb ik het verleden achter me gelaten vroeger weet ik vroeger...…

Is of ik proeven kan de kale rijst met zout en suiker op het droge brood Voel de armoe-spanning sfeer de tocht, de kille koude moordenaar van het kind. Hoor ik de overslaande vaderstem dat ik moet kiezen tussen haar en hem. Ik blijf bij haar, zij huilt, zij wint. Een rilling door mijn vlinderlijf doet mijn vleugels sneller gaan.…

De eerste vlieger ging niet op. Bakker Bel moedigde ons aan, maar te vergeefs. Het was warm, wind- en radiostil. Buiten het dorp woedde een koude oorlog. De tweede vlieger ging niet op. Bakker Bel moedigde ons aan, maar te vergeefs. Het was warm, wind- en radiostil. Buiten het dorp woedde een koude oorlog. De derde vlieger ging op als een…

Terug naar het verleden flitst voorbij. De afkeer van een kommervolle jeugd belandt in de speelzaal van de onbezorgdheid. Madeliefjes steken de kop op, terwijl koeien goedig toekijken. De nieuwe brandweerauto wordt geplet onder het trage fietsvoorwiel van een opgeschoten buurjongen.…

." Dan voelde ik me zo tevreden, geborgen thuiskomen in het verleden. Opa duttend in zijn stoel, mijn ouders samen op de bank. Mijn zus en ik keken naar de "Fabeltjeskrant". Maar oma vouwde in haar eigen wereld haar zakdoek op voor de honderdste keer. Zij leefde in Alzheimerland met haar eigen "Fabeltjeskrant"...…

er zat een knoop in de tijd ik trok aan het kortste eind kon de grote lus herinneringen niet meer binnenhalen moest ze laten gaan uit de verbanden die mijn jeugd omspanden kwam nog wat fragmenten tegen uit een ongekend verleden maar te weinig voor een fundament wat losse stenen en cement zwerf op het net in verloren tijd…

geluk is onderhevig aan ruimte, licht en tijd is zelden overdadig wordt door broosheid geleid ik denk nog aan verleden jeugd waarin toekomst stond voor morgen blind op zoek naar onbekende vreugd; de eeuwige liefde zonder zorgen…

het kind in mij draagt me door avonturen heen terug naar veilig thuis waar jij nieuwsgierig naar tweede jeugd mij in verloren tijd binnenhaalt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gesproken, echt, hebben we nooit met elkaar dat was niet gegeven mijn jeugd is daardoor onvoltooid verleden tijd voor mij gebleven. Voltooid wordt die ook nooit meer met mijn jeugd voorbij, mijn vader heengegaan, hij komt me hoezeer ik zou willen ook niet meer nader.…

Een dichte deur naar mijn verleden die ik zolang al had gemeden. Langzaam heb ik hem opengedaan totdat ik ineens binnen kwam te staan. Herinneringen die me overspoelden mooie en verdrietige momenten die ik voelde. Beelden uit mijn jeugd kwam ik er tegen. waarom heb ik ze toch zolang vermeden?…

Als leraar, zeer met kinderen begaan, ben ik degeen die voor de jeugd doorlopend een venster naar de wereld voor ze opent waarin zo’n kind z’n vleugels uit kan slaan. Ach, soms moet je wel streng zijn of wat vitten, je wil gewoon niet dat ze blijven zitten.…

Het zwiepende geluid van het draaiende touw in spin de bocht gaat in uit spuit de bocht gaat uit Kinderen aan de kant mogen niet meespelen worden nooit uitgekozen worden uitgelachen Kwetsbare kinderen gepest en genegeerd Bagage uit de jeugd in een rugzak jaren meegedragen…

en dan kom ik weer naar je toe je lach in goud vertaald vertelt me duizendvoudig hoezeer ik één was met je jeugd al dronk jij meer van mijn verleden de stilte bevrijdt enkel die begrepen heeft wat sterven is geen onvermogen jij was er één van want de nacht draagt de kleur van je ogen…

niet langer grenzen kent in zijn hebzucht om te blijven wat is er over van het kind die mijn volwassen geest voorvoelde misschien een boodschap in de wind een ansichtkaart van vroeger waar ik herinneringen terugvind wat is er over van de wildernis die in mijn jeugd zo ontroerde vrijheid die zo voelbaar was.…

ik zie weer de foto's uit het huis van verleden ze staan er goed op in toenmalig zwartwit pas later konden kleuren dat podium ook weer betreden het waren nuances overheersend in grijs de lach die nooit mocht een jeugd die een snelle volwassenheid zocht en zicht op een plaats met gewicht nu zomert lente het winterse grijs snel voorbij…

Huilend hart vervuld van smart uiteen gescheurd verdrietig verscheurd Verloren gaande jeugd uitgevlogen vreugd weggevlogen kind zijn mijn hart doet pijn…

Het lot maakte van jou een kind, van mij een dochter die in jouw ogen steeds zal blijven zoeken naar de vader uit haar jeugd.…

Gisteren blijkt verder weg dan toen die dag op school en andere herinneringen even verjongen ze de oude geest die steeds meer vernauwt tot een repeterend verleden de paden terug naar het heden blijken verzande sporen dwaalwegen in de tijd die stilaan terugloopt naar een eeuwige jeugd…

je hebt er niet om gevraagd maar je wordt het wel je bevrucht een eitje, geen probleem maar je bent zelf nog kind je voedt en je voedt op de jeugd zit nog in je kop en toch ben je nu ouder ik was het antwoord schuldig toen mijn dochter vroeg 'waarom'…