5024 resultaten.
Troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 En als dan straks
In het uur tussen hond en wolf
De stad
Haar aangezicht verbergt
Weer dat je ne sais quoi gevoel
Dat me verder drijft
Doorheen het labyrint van tijd
Tastend n het ongewisse
Verlangend naar het licht
Dat na de nacht
Verzacht
Als een pleister
Op een slepende wonde.…
Scheppen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 367 de zee woelt
kust de branding
zo verzandt de schemer
die nacht doet stranden
de avond graaft
kuilen in sterren
tot diep in de ochtend
om morgen te scheppen…
stilleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 804 tussen lommerrijke
bomen
liggen bruinwitte
vlekken roerloos
bijeen
verstillen zelfs
hun lome staarten
lijdzaam wachtend
op de koele avond
schemering…
Avondval
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 Wanneer de avond voorbij is
als een heel leven,
de schemering geeft nog
te zien wat net nog was,
zonovergoten terras,
een half glas wijn nog op tafel.
Ze zijn naar huis
en het licht gaat aan.…
Schemersproke
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.518 Ik dacht dat ze ginds in de struiken sliep
En 's avonds héél zwakke mensen riep
En zaaide in de ziel, waar onkruid gedijt
De zaden van twijfel en zelfverwijt
Tòch had ik haar lief en vóór elke nacht
Heb ik haar trouw aan m'n venster gewacht
Tot ik in het heilige der avonden las
Dat schemering niet uit den boze was.…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
schemerrook
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 -het zal nooit meer hetzelfde zijn-
ik probeerde
de stem te ontvreemden,
dichter bij mijn hart
maar alles was al gezegd
voor mijn raam
dekten schemer en rook
de avond toe
alsof het een simpel gebeuren was
van één, alleen…
stad bij avond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 328 Stad bij avond
en voor de schemering
de dag verdringt
wat late zon over straten en pleinen
alsof het licht
slechts mondjesmaat wil wijken...
totdat alles nog maar zo 'even' is.
Stad bij avond
moet nog wennen aan gemis
van shoppers, studenten en toeristen.
Alleen nog het gedreun van treinen
en het geraas over Ring en Boulevards.…
Bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 989 Ik mag niets zeggen
dus ik fluister woorden
In de schittering
die kaarslicht heet
Alles om ons heen
lijkt donker en verlaten
slechts een viool
speelt een zachte melodie
Je hand in de mijne verstrengeld
samengebonden, krachtig
je lacht van binnen
waar vlinders huizen
Elke kriebel of iets dat raakt
is heftiger dan ooit
maar in de kilte…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.189 de schaduw op de muur
bekent geen kleur geen woord
de wenskaart is vervlakt tot
een soort geometrische figuur
die uit haar lijnen beeft bij
elke flakkering van licht
de hoeken (telkens anders
uur na uur) tasten de warmte
af van het bericht
spelen tenslotte open kaart
en kringelen het duister in
met op mijn netvlies jouw gezicht…
Kaarslicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 297 Spelende vlammen,
Dicht bij elkaar,
Flikkeren zonder samenhang,
Piekende brandstof,
Kleine wervelingen,
Touw met kaarsvet verbrandt,
In de kleinste ruimte,
Een universum rijk aan toeval.…
bij kaarslicht
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 2.019 in het donker
schijnt 't duister
maar van binnen
is het licht
geeft een kaars
ons iets van luister
en ook vorm
aan het gedicht…
Kaarslicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 (Adem voor mij (II))
In tijd is leven slechts een
fractie
waarin wij alles willen
en moeten doen
Wij willen dus volop geleefd
hebben
De jaren hebben mij ge-
leerd dat
geduld de schoonste zaak is
voor mij
voor jou, ons en iedereen
Wij vormen samen
in flakkering van
het allermooiste kaarslicht
'n perfecte eenheid
Een apothe-
ose…
mystiek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 182 onder de blauwe gloed van chagall
voel ik de heftige ontroering
warme tranen in een stil moment
bij het gele kaarslicht voor jou
zeker begrepen door de schepper
kathedraal van reims…
Vrouwen in Marokko
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Ze wandelen avond in
de schemer van 'n bladzij
bijna omgeslagen
licht schuw rond dit uur
Nog brandt
het dagelijks vuur
dooft sissend
in zee, als samengebald
ze slenteren avond in
alleen, met twee
met drieën gegroeid
tot silhouet
Herhalen met verve
hun schimmenspel
tot nacht -onhoorbaar-
in het slot valt.…
lenteavond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 186 Ik luister, de dag stiller
schemer dimt licht
spaarzaam, windstil
De merel bestijgt de kroon
langs de toonladder
waar, zuiver klinkt
De klankschaal
vangt de avond
bevalt haar in rust…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Avondpracht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Wanneer in de avond een zon begint te
welken achter het groen glooiende landschap waar het
aantrekkelijk mooi lichaam zich zal verschuilen in de lucht terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.…
Avondpracht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 53 Avondzon verlicht
de toppen van boom en struik
als wind takken zwaait.…
Voorjaarsschemering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Glooiend landschap beweegt en kleurt mee
met deze harmonie waarbij zacht tevoorschijn komt en
zoet streelt zodat ze onderweg naar mijn breekbare en kwetsbare
Ik kijk nog even naar de schemer die met haar laatste stralen geleidelijk uitdooft.…
Donderdag, half tien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 Vanavond is het weer zo'n avond
Het regent, en ik heb boeken
besteld en weggegooid. Ooit
vind ik de Heilige Graal wel.
De muziek die streamt is op zijn einde,
de naderende stilte wordt gevuld,
door kaarslicht op tafel en
in de vensterbank.
Venkelthee staat af te koelen
tot drinkbaar.…
Nachtwacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 624 gelijk de avond over aarde dwaalt
met grijze vingers rust’loos graait
naar alles wat zijn schemer
kan verstoren
sluipt de nacht
in mij
maar zoals het maanlicht
zwijgend duister ademt
en tot hellen daagt
wacht ik stil
op morgen…
Kerst...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 in glans van kaarslicht
schuilt kunst van het verdragen
en verwondering…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Als het licht dooft
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 De avond was nog niet compleet
daar duister draalde bij het roze omzoomde
doodskleed van de dag
ik zag een zwaluw scherend afscheid nemen
en de maancontouren als ivoren schemer
plooien in het meer
daar bij de oever lag ik kalm
te wachten tot het donker daalde…
Het roze vonkt in hoge lucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 268 donker is
ik tel de uren in ontmoeting
lach teveel en praat voorbij
we eten samen na begroeting
je geeft jouw ogenblik aan mij
we spreken af de avond op te lichten
ze kent de nacht niet van dichtbij
ik dans het kaarslicht uit je ogen
de wereld gaat ons straks voorbij…