124 resultaten.
OP HET GRAF VAN DE VOORSPOED
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.217 Hier rot de Voorspoed, die zo vrolijk groeide en bloeide,
totdat de grootse Praal hem, tot zijn nadeel, ving,
in gulden zalen sloot, met zijden strikken boeide,
aan gouden ketenen en paarle snoeren hing,
en d'Overdaad die met de Praal te zamen spande,
in 't slikken onverzaad, in 't zwelgen onvermoeid,
hem in de wijn verdronk, aan 't braadspit…
Watergroeve
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 al haar gratie, haar speelse beweeglijkheid
is stilgezet, versteend en toegedekt
als ijspegels hangen ze stijf en verkild
in reflectie over de dekplaat van de watergroeve
niets beweegt en elke tong is vastgeklonken
met de ketens van het herinneren
de uren glijden weg in het gebluste licht
het water weigert elke beweging
alle tinten op weg…
luchtledig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 is er water op een planeet
dat niet lijkt op zinsbegoocheling
ik weet niet eens wat een planetoïde
is, ik denk een soort halfzus
opgetrokken uit verkoold waterstof
en verstrengeld in ketenen
bij gebrek aan een dwangmatige
definitie noemen we haar 'leven'
elke fantasie wandelt de ruimte in
(gedachten laten zich niet vangen)
een steen…
Wat een rijkdom om vrij te zijn
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 Waar natie
wordt geacht zich te ontdoen van
alle ketenen die haar niet langer
kunnen binden aan een ooit gevoelde
pijnlijke discriminatie.…
gevangenis met open deur
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 589 ik zit opgesloten
als in een gevangenis met open deur
ik kan gewoon opstaan en weglopen
en voor morgen maar het beste hopen
maar ik kan het niet
ik zit opgesloten
vast geketend aan de muur
met ketens zonder sloten
want zelfs die zijn hier te duur
maar ik kan het niet
ik zit opgesloten
als een vogel in een kooi
van de tijd hier heb…
Waterkringloop
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 en zon verlangen naar
verdampen en licht worden
wolken in de lucht weg zweven
naar de grens van zout en zoet
Regenen op een zanderige kust
Hoger in de bergen valt sneeuw
in de zomer smelt tot water
stroomt zoet via beek en rivier
naar de zee van zout, waarin
een reus moeizaam ademhaalt
eens wakker wordt als een Titaan
zijn aardse ketenen…
mijn kettingen in paren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.546 we legden ketens parallel
gebonden als we waren
de jouwe blonken fel
mijn kettingen in paren
een nieuwe wereld maken
het vermijden van de pijn
om anderen te raken
schakelde voorzichtig zijn
in woord en beeld
ontsnapten zo de dagen
liefde werd in kus gemaild
wachten was niet te verdragen
we droomden kleur
schermden warmte af en
met…
ego
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 852 maar alsof
van boven komend besef
hem doordringt
breekt hij
ineens
met vitale kracht
zich los
van de ketenen
van zijn ego
en zijn vleugels
zijn weer vrij
aanvankelijk traag
nog even weifelend
stijgt hij
steeds sneller op
en hij vliégt
vliegt zegevierend
naar de zon…
als het verlangen sterft
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 505 ik wil zo graag
mijn diepste verlangen
ketenen aan mijn ziel
of strak omarmen
bezingen met
liefdesgezangen
het zegt zoveel
over het aardse lijden
nog meer over
ons menselijk bestaan
we willen de
onontkoombare
eenzaamheid
zo aldoor mijden
ik wil zo graag die
momenten herbeleven,
de tellen van intimiteit,
maar word dan gejaagd…
Onbestendigheid
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.137 Ketens van veranderingen
Slepen 't lot der stervelingen
Door de ruwe levensbaan.
't Is met alles wat wij bouwen,
Waar we op rusten of vertrouwen:
Zo geworden, zo vergaan!…
sterk zijn
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 32 een bioscoop met de kleintjes
gaan stappen met je vrienden
feestjes om van te dromen
ze mogen nu even niet
de frustratie van de afsluiting
de hulpeloze machteloosheid
van willen maar niet kunnen
het knaagt ons de verwachting
het verdriet boost het gemoed
dat niet wil of kan begrijpen
dat een onzichtbare vijand
ons in beperking ketenen…
REFERENTIE
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 957 dit is mijn vrijbrief, elke weg ligt open
ik ben van al mijn ketenen bevrijd
noem het desertie, ik ontwijk de strijd
vanaf vandaag zet ik het op een lopen
kom ik bij een rivier?…
Sieben
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 327 Het beest
zalig in al
zijn gedaanten
heeft de ketens
in al zijn razernij
verbroken
waarschijnlijk
waren deze niet
godsgelijk ingewijd
Balancerend boven
zwavel pseudo werelden
ontneemt hij ons de
blik op de waarheid
rondom hel en
verdoemenis
Zijn knechten getuigen
van pure harteloosheid
Het zoete vlees
rot tot in de kern
hangt…
Kom maar!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 396 Manna)
Velen gingen je voor
waren gemangeld in de ketenen
van gereformeerde kwellingen en
wetten die niets met liefde te maken hebben.
Mijn vader was een gereformeerde dominee en
vervloekt nu zijn verleden en dwaalteksten!…
Mijn verdriet van België
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.824 vorst, zonder onderdanen,
de dagen zijn er brodeloos geteld,
klimop tiert daar welig in de scheuren
van het aloude ritme, verstikkend het hart
dat druivenranken doet verstokken,
tijdens het neerlaten van de ophaalbrug
met kettingen en ijzeren pinnen verbonden
klonk tromgeroffel tot aan de poort
lieflijk alleen voor dovemansoren,
de ketenen…
Latent tot de lente
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Latent tot de lente
Verschuilen zich wezens
Als entiteiten zonder id-
Verbreken niet langer
Te dimmen hun ketens
Ongrijpbare zwevende geesten
Ontsnapt uit de fles
Doorkruisen de schimmen
Lichtjaren ruimte
Spottend met wetten
Van ratio en tijd
Onverhoeds kruipend
Bij nacht en bij ontij
In aders van duivelsgebroed
Maar tonen op…
(Niet) horen
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 130 De bond bevestigt weer mijn vooroordeel:
Die hele maffia in hoortoestellen
Die schreeuwt u toe met toeters en met bellen,
Maar u betaalt geregeld veel te veel.
Nu snap ik wat ze bij die bond bedoelen:
Dat wie niet horen kan, die zal het voelen.…
Geketend hart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 799 De balalaika vloeit haar tonen
trillend door de zwoele nacht
de donk’re stem van ‘n nomade
zingt vol ontroering een ballade
over wat ‘t leven met zich bracht
De aangelegde ketens knellen
en beperken een tijdloos dwalen
dat kriebelt in het zigeunerbloed
hen drijft naar verre zonnegloed
in wens de einder te bepalen
Het vuur laait likkend…
Eigenheid
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 5.311 ik je niet kan raken
verscholen in de dingen
van de dag en de nacht
de mensen en de wezens
waarachter jij lenig
als een aap door de bomen
slingert in het zonlicht
maar ook bij nacht en ontij
Jij laat mij met de vragen
waarop jij antwoord weet
verwijst naar astrologie
en andere vage zaken, knipt
het wurgkoord door rond mijn nek
legt ketens…
Vijf jaar na zes mei 2002...
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 570 woorden mogen nooit vergeten worden
ook al ben je vijf jaar niet meer onder ons
Af en toe zie ik je op oude archiefbeelden
en lach ik om je heerlijke uitspraken
Toch huilt mijn hart jou te zien liggen
Als een afgeschoten prooi waarop is gejaagd
Nederland is na zes mei 2002 niet meer hetzelfde
Met open vizier is de weg gebaand om de vrijheid te ketenen…
Son-net
gedicht
2.0 met 13 stemmen 9.734 verzengd eigen gezicht
weerkaatsend hun oorspronkelijk dubbelnaakt,
of 't oog gesperd de waterspiegel raakt
waar de beminde knaap verdronken ligt,
dan duikt hij naar haar schimmige tweeling-vacht,
of splijt hij met zijn vlijm gesloten schacht,
met gouden tong likkend een duister gras
ondersteboven in een woudmoeras,
of daar in zilveren ketenen…
Vrijheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 108 vrijheid kent een kwetsbaar bestaan
in woorden haast niet uit te drukken
zoals wat moeten wij onder vrede verstaan
kunnen we zelf wel onze ketens afrukken
om met anderen verantwoord om te gaan
zie hoe wij als gemeenschap leven
verharding vindt plaats op vele fronten
we stikken in de haast dode natuur
waarden liggen dicht bij ontvlambare lonten…
Oergrond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 181 ijstijd bracht heuvels van hei
daar in het oergeweld geboren
vluchtte de horizon in haar schoot
de schotsen drongen diep het land binnen
sloegen voorgoed een eiland van stilte
ver van de bossen waar het verdwaalde
een stad zonder geboortegrond
lokte de stille aanbidding van vogels
van het gejaagde pad, in dromen verloren
geboeid aan ketens…
herfstgevoel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 631 het voelt als zachte zwarte zij
die mij omhult als tweede huid
en zich, als was ‘t onzichtbaar
voorzichtig om mij legt
ik voel het nauwelijks dat ik lijd
maar wil ik vrolijk zijn, grenst zij mij in
beroert mij bijna teder fijn
slechts als een zweem te merken
ik tast blind stap na stap
bemerk al snel - na iedere trap
omhoog - de ketens…
Hinkelen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 189 Gedachten ketenen gevoel op onverklaarbare wijze
openstelling van het hart ongestuurd
pijn van verdriet voelend in ieder woord
en ik huil jouw tranen weg
omdat jij ze even niet wil laten zien.…
- De levensdraad van de sterveling -
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 256 Leugen, ben jij de dronken waarheid
in tweedracht geweven..al herken ik je niet,
als klimmende ranken tegen de muur ..in het lover
in een wereld van honing, liefde en ambrozijn
lopen woorden immers van ziel over,
als een zware anker ketenend het verzengend vuur
en weet valsheid haar ware gezicht te verbergen,
teleurstelling elke poort te openen…
Latent tot de lente
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 117 Latent tot de lente
verschuilen zij zich
als entiteiten zonder ID,
verbreken de ketens
als fabelwezens
zwevende virale schimmen
Voor ieder ongrijpbaar,
ontsnapt uit de fles,
tonen de geesten
in wazige mist
hun valse karakter
op klaarlichte dag,
onstuitbaar, niet
langer te dimmen
Kruipen bij voorkeur
bij nacht en ontij
in…
Oude huizen, nieuwe deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 352 Tevergeefs
is het stenen slepen, stutten bouwen,
beelden ketenen, het zondagskind
blijft hier, evenals de kromgetrokken
dromen en het Duvels bier.
Achter de horizon slaat een vlag
de gongslag van de wind. Wie weet
wat ik vind in vers steen: een oude
wandelstok, een nieuw been.…
Bittere pil
snelsonnet
3.0 met 46 stemmen 2.543 De morning-afterpil staat in de schappen
van supermarkten in heel Engeland.
Dat helpt veel tienermeisjes uit de brand
wanneer ze niks van veilig vrijen snappen.
Maar wat voor pillen moet je ze verkopen
wanneer die arme schapen aids oplopen?…
Ik wil de bloembolletjes voelen.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 434 Ze greep mijn naakte voeten en smeedde er ketens omheen.
En onder die ketens zette ze een ketting vast met een verschrikkelijk zwaar gewicht van lood.
Ze legde mijn voeten weer in het water en meteen daarop begon ik te zinken.
Mijn hoofd hield ze nog even in haar handen.
Haar ogen waren wondermooi.
Ze beminde mij.…