14510 resultaten.
groet een buitenkind
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 391 buiten raast de wind
de druppels tegen ramen
en groet een buitenkind
een bloem van water
spreidt zich uit
bloeit tegen de ruit
ik wil haar plukken
maar ze groeit in
mist en tegenlicht
ze maakt me triest
in luwte was haar
schoonheid niet verloren
het einde zucht
er is geen stop
we rijden rondjes
elkaar achterna…
Vlokje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 66 speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want zodra de regen stopt en het vlokje begint
Adem ik, ben ik weer kind…
zoals de winterzon
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 486 zoals de winterzon
weer bloemen tovert
boven kleumende aarde
een krokus schuchter
ontwaakt uit zijn
winterslaap
zo warmt een vleugje
lente mijn stramme lijf
dans ik als een kind
de winterse dag weer in…
Zondagskind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 987 en lachen liet
die mij vreugde schonk en
in verwondering
mijn hart verliefde met
die tedere snaar
En nieuwe woorden meebracht
in mijn mond
dank je kind
dat ik jou nog in
mijn winter vindt en dat
je blijft
voor altijd
altijd
voor altijd…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 In de lente van je leven
weet je weinig tot niets van beleven,
in de zomer van je leven,
heb je doorgaans kinderen,
die de tijd opslokken.…
Het innerlijke helende kind in een ieder!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 216 nou dat kind hindert: dringt zich veelvuldig dwangmatig aan me op
dagelijks ja, ja, dat kind van vroeger, ja, ja, dat kind ben ik
verwekt zomer 1951, geboren winter 1952
ik werd volwassen en kreeg zelf een kind, een dochter
oerverlangen bevredigd, nieuw kind, nieuw leven, nieuwe kans
ik wilde niks meer met mijzelf als kind te maken hebben…
niet verdwenen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 599 en het kind herkende
naast mijn onverwoorde graf…
Het tere leven
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 958 Het tere leven dat je nu al vindt
al is de winter nog niet eens begonnen,
al zijn de stormen nu ook niet bedaard,
het doet je denken aan het kind
dat nauwelijks op deze aarde is geboren
maar dat verwachtingsvol al leeft en groeit.
Wat houdt ons bezig hier, wat doet ons dromen...?
Een beetje zonnelicht in winterbomen.…
zomervakantie
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 1.817 Langzaam gaat het weer
Naar regentijden
De zomer neemt zijn keer
Het was een eind rijden
Vakantie is voorbij
De winter staat weer voor
Oppassen was het zomerdoel
Alle kinderen zeggen in koor
De oppas was heel koel…
Kinderen die leren lezen
gedicht
2.0 met 129 stemmen 29.062 kinderen die leren lezen
zitten in lokalen
uit te rusten van
onrustige verhalen
er hangt een stilte
zoals tussen auto's
op parkeerkerreinen
en tussen bomen
en juf beklimt
het podium
met wit papier
kinderen die leren lezen
hangen letters te drogen
aan de wanden
van de klas
in de winter steekt
juf de kaarsen aan
en kinderen…
heimwee
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 805 heimwee naar vroeger
even weer kind zijn
zorgeloos
genieten
heimwee naar vroeger
lange zomers
strenge winters
bergen sneeuw
genieten
heimwee naar vroeger
lange vakanties
dagen zwemmen
uren lopen
in de bossen
genieten
heimwee naar vroeger
mooie herinnering
ik wil geen kind zijn
ik ben blij
met het heden
soms met zorgen
maar…
beeldbuisverlangen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 516 Ik zag je op de video
die trui van winters weer
en nachtgelijke armen.
In een andere tijd-ruimte
knuffelde je een kind
en ongetwijfeld was de avond
weer bestrooid met snippers licht
(bergen, sterren, zei je)
Een storm steekt op
in de verlaten streek
die ik moet zijn...…
Oud
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 741 Weer is het winter
en we beseffen eindelijk
de onontkoombaarheid van het sterven.
Naarstig zoeken we
als kinderen met ademloze ogen
naar halmen, sneeuwklokjes.
We weten niet of er
een lente voor ons ligt
en lopen hand in hand het bospad af.…
Oosterend
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.205 Ik, op de schommel
zwijg boven gras.
Het hoge zorggras
met de paardenbloemen.
Jij, op je knieën, maakt
een rolbaan voor jezelf, voor
als je oud bent. Dan kunnen we je
naar buiten duwen. En weer naar binnen.
Ik luister naar jouw handen.
Hoe ze hameren. En ik zit op
de schommel, zonder schommelen.
Rek zonder rekken -
De lucht tikt…
Valentina
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 58 Zie ook de hartverwarmende rooie oortjes opwekkende Netgedichtflix-serie over Valentijnsdag...
_________♡____________♡__________
Al voelt het warm, je zangstem
in hiberna
Bij brandend kaarslicht, maar voor wie?...vervloekt!
Ik ben de man die jou in stilte zoekt
Ik hou van wierook romantiek
lucerna
Weet, als ik bij je ben, wat ik
nu…
Een nieuwe winter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Schuif gordijnen open en staar verwonderlijk door het
raam waar kinderen en volwassenen zich vermaken met het gooien
vangen van ballen, verbeelden van (zelf)portretten en verhalen, lekker rollen
of dartelen als prille verliefde vlinders in volle vrijheid rond; een vallen en opstaan nabij.…
Onberoerd
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 444 Als kind was mijn leven
als een gele vreugdevolle narcis.
Vroeg uitgekomen ná de winter en
uitkijkend naar de warme sprankelende lentezon.
Nu is mijn leven
gelijk bamboe.
Na jaren flink uitgegroeid,
soepel in de top meebewegend op de wind
maar bij de wortel rustig en onberoerd.…
Geurt naar nieuw leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 151 het eerste hemelsblauw
gevat in voorjaarsgroen
ontwortelt zich uit wit
tussen vlokken die
nog ingehaakt de laatste zijn
van het winterse festijn
verlangend spreidt
de bloem haar bladeren
naar de al warme zon
de zachte lentewind
geurt naar nieuw leven
voorbij de glimlach van een kind…
winterliedje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 winter me in
een heldere
stille nacht
winter me
met wuivende
lichte weemoed
winter me
in verre
witte wanen
winter me
op een licht
geladen vlot
winter me
even maar
winter me…
Rijp
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 Gisteren zei ik het nog:
“ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit.
Met uitgebloeide bloemen,
hun bladeren bruin en verdord.
En wind die door haast kale bomen fluit.”
Hun blad ligt aan hopen,
onder heggen en struik.
Het groene mos kleeft aan tegels en muren.
Regen klettert tegen donkere ruiten.
Geen mens waagt zich naar buiten.
Maar bij…
dag winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 167 temperaturen stijgen
het gras begint te groeien
de winter moet nu zwijgen
zelfs bloemen gaan al bloeien.…
koud
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 178 in mijn tuinhuis goed verscholen
voor de kou en voor de vrouw,
want ik was de tijd verloren
en de achterdeur al lang gesloten.
het was midden in de nacht,
de heldere maan verlichtte,
mijn levenspad maar
ook mijn dagboek,
waar ik trouw mijn
dagen in verhaalde want
dat beschouw ik
als mijn plicht.
zo geheel toevallig of moedwillig…
OEI!
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 173 Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd
in kampen; Spelen gaan natuurlijk door
geen kans dat ik de gang van zaken stoor
maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht
Imagine én de Negende: ‘n feest
maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 78 Een pantoffel naast een afgebroken tak,
breekbare vlokjes die de winter inluiden.
Een kat die gezwind een schutting over stak,
in de verte een zwaluw richting het Zuiden.…
oktober
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 654 ooit fluisterde het in mij
heel even als het trillen van een
blad bewogen door de wind
zo zacht het voelde als de lente maar
nu schreeuwt het diep in mij
het schudt en straft zoals de
wind nog voor de winter waait
ik weet: oktober zal ik nooit
vergeten noch mijn kind
dat met de storm vertrokken is
in stilte…
winters tafereel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.266 waar ijzige kringen
bevroren water
de rust
van zacht gekabbel breekt
kristallentranen
als deken van wit
deze verkleumde aarde
toedekken wil
zullen spelende kinderen
hun droom beleven
een levenszucht
in dolle pret
aanschouwen zij
hun magische wensen
feeëriek
als winters tafereel…
Gewoon winter
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 184 De witte vlokken
fris
Als bolle veertjes
Dwarrelen ze naar beneden
De mensen lopen traag
Door de straten
Glimlachen naar elkaar
De winter is weder daar
Door koelte
Een rode blozende wang
Daar een sneeuwbal
Of je die effe opvangen kan
Kinderen
Die Spelen
In het zware weer
Met koude en warme handen
Mooie vergezichten in de weilanden…
ontvangen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 472 kus me dan
nog voor november kleuren
dempt
je hart voorgoed gesloten wordt
beloof me
om te ontwaken
nog voor winter koude namen schrijft
en stille kinderen slapeloos dwalen
in woorden
van ontheemde dichters
rond en rond
een volle maan
-geen mens bestaat in deze waan-
verzamel me
dan
nog voor ik wenen mag…
Dag vol hemelwater
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 119 Snelle auto's
grote plas
vele druppels
op regenjas
paraplu's vliegen
in de wind
flinke plassen
stampend kind
donkere wolken
volle maan
vroege avond
lichten aan
kachel hoger
winter pret
en vanavond
vroeg naar bed…
Kind van de zon
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 164 je bloeide als sneeuw
dauwde lentetranen
weerkaatste de hemel
met een spiegelend hart
zomerde lieflijk
in waterkristallen
verdampte met wind
als kind van de zon
oogstte de kleuren
van het volrijpe
herfstgebeuren
bundelde alles in wit
de winter getekend
die met dons van de deken
aarde bedekt met het
ongerept licht van de schepping…