Alle inzendingen over kinderhand

in de schaduw van de tovertuin doemt vergrendeling op verwonderd peinst de boer over de os die plots viool spelen kan met vuur en magische veer schrijft een nachtelijke dichter onverdroten voort kinderhanden tekenen het ei in de buik van de rode hen de lantaarnpaal neemt de benen samen met het licht een man met één voet…

ik neem jouw hand en volg het spoor laat golven rollen proef het zout van het verleden tel de zandkorrels van de toekomst het kasteel gebouwd door kleine kinderhanden opent gedachten, ontsluit de poort, stroomt water naar open zee een vloed van woorden laat het zand wegebben zoute tranen stromen langs kinderwangen…

een keerpunt ik had de weg moeten opgaan zonder ooit om te kijken maar het trekt om naar dezelfde plekken terug te keren zoals ouders hun kinderen steeds weer binnenhalen ik lijk wel verkleefd met mijn eigen scharnieren het trekt zoals moeders huilen om hun verloren zonen het is als steeds weer opnieuw sterven in een gevulde kinderhand…

Vroeg gaan we die kant op een enkeling die slaapt koffie een krant die gewillig rondgaat we rijden door het vakke polderland neus tegen het raam een kinderhand we lopen door Bulgaarse tuinen en ruiken aan Japanse thee we treffen de Romeinse waakgans een tuin op wielen van stiltecentrum naar emotiehuizen is slechts een kleine stap…

Plots is daar die kleine lieve kinderhand en word je door een gevoel van liefde overmand. Zomaar op een gewone doordeweekse dag Zegt je kind met een mooie stralende lach: ik ben zo blij dat jij mijn mama bent. Het enige wat je kan uit brengen is: dank je vent. Mama is ook heel erg blij met jou en weet dat ik van jullie allemaal hou.…

En in de beek stond reeds mijn voet gebaad, - Een beek, door dubble dorst van zon en zand Half leeggezogen - toen een kinderhand Mij vasthield bij de zoom van mijn gewaad.…

ook, groter lijkt dan de wereld om je heen, nou moeten we het niet spannender maken dan het is maar ik had niet eerder stilgestaan bij jouw stilleven en, het klinkt tegenstrijdig, misschien heeft het er mee te maken dat jullie met zovelen zijn waardoor je soms lijkt op te gaan in de massa met je afgeronde lijf zonder hartslag of kinderhanden…

zorgenvol verschijnen door het kwijnen in tekort dit moederbeeld, dat groots mijn liefste ogen trekt het aanhankelijke kind, behoeftig aan een lege borst, die nog slechts verbeelding lekt de honger in haar grote lijf terwijl ik deze woorden schrijf blijft zij mijn engel, in dat verre land veel dichter bij de dood alwaar die kleine kinderhand…

Berusting zucht uit de geur van vers gedolven aarde, houdt het verstilde hart omhoog, onophoudelijk stroomt bloed door de navelstreng van onze kindertijd, gedragen door een fakkel van verdriet als lopend vuur in een kinderhand ontstak, blijft gloeien in de as, wind en regen, daar zijn schuilplaats vindt, pijnlijk lang verzwegen…

de pit ik weet het niet weggegooid gevonden opgeraapt misschien pijn doe je me niet geplukt gevallen geef me jaren geef me water geef me tijd de zon de nacht vannacht de regen dacht ik aan jou de rieten daken het was geen riet bananenbladen dit huis was warm en waterdicht de mango sinaasappels rijp fruit valt in kinderhanden…

de grond die tot nu toe altijd daar was, waar jij jouw eerste stapjes zette blijkt van elastiek gebouwen storten als kaartenhuizen in rookwolken achtervolgen hen die het vege lijf proberen te redden ogen verstopt in kinderhanden zittend op de puinhopen van waar eens huizen stonden, in de straat waar hij opgroeide niet wetend waar zijn…

Zij zouden kunnen delen in het geheim van de tot vuist geklemde kinderhand, het afgeknipte stukje parachute van zijde. - Als je een vriend en geen vijand in de buurt zag lopen, vouwde je voorzichtig twee vingers open. ------------------------------ uit: 'Roos is een bloem', 1997.…

dofgrijze trappen lijkt leegte om zich heen te happen bedroeft de bodem zonder kleur waarin geen plant wil groeien en geen vogel foerageert wind en regen bespelen beneden het onlangs opgespoten zand in sporen kuilen wassen plassen waar het kind gegriefd in stampt wanneer zich plots in het water een groenbruine kikker onthult is de kinderhand…

Het zijn zo kleine kinderhanden, kinderzieltjes nog, zijn handiger en goedkoper dan volwassenen toch? Dagelijks doen zij werkjes met hun vingers dan, borduren glinsternde parels op rijke mensens kleren aan. Leren elendig verdragen, hun slagen, kunnen zich eigenlijk niet weren. Hebben veel te wenig, om te leven van.…

Uren hebben we gewandeld dochter en vader vader en dochter Haar hand in de mijne de mijne in de hare hand in hand, kameraatjes Wat hield je m’n hand teder vast je liet m’n hand niet meer los stevig en vastbesloten lopen Samen de VAART er in elkaar niet meer loslaten "de HEMEL op aarde" En Midon je 'hondenbroertje' trouwe eerlijke…

spuiten van de etter uit een steenpuist op het spiegelglas ik ken het knarsen van haar tanden en de geur van sperma in het zomergras ik ken het knielen op vermolmde banken en de zinloosheid van mijn bestaan ik ken het schreien van de boreling en de scherpe pijn van ’t nabestaan ik ken de gloed van de verovering en het trillen van een kinderhand…

de poes slaapt onder de hortensia de tuinkabouter lacht haar uit eitjes van zilveren chocola een kinderhand vol met buit overal hoor je hiep hiep hoera uit punaisegaatjes in het huis de middagzon laat een tekening van een klein meisje stralen het geeft ‘t huis een nieuwe tinteling en overal zijn verhalen, cadeautjes, post, een rekening…

Besmeurde kinderhanden Nagels zwart omrandt Diep in straten daar verzonken Niemand die om hen rouwt Flakkerend kaarslicht Verwarmen ogen koesterend Gesprongen koude handen Tot disk ontvouwde krant Glinsterend getooid Belemmerd het zicht Met ijzige witte parels In het schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten…

Besmeurde kinderhanden Nagels zwart omrandt Diep in straten daar verzonken Niemand die om hen rouwt Flakkerend kaarslicht Verwarmen ogen koesterend Gesprongen koude handen Tot disk ontvouwde krant Glinsterend getooid Belemmerd het zicht Met ijzige witte parels In het schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten…

Besmeurde kinderhanden Nagels zwart omrand Diep in straten daar verzonken Niemand die om hen rouwt Flakkerend kaarslicht Verwarmen ogen koesterend Gesprongen koude handen Tot disk ontvouwde krant Glinsterend getooid Belemmerd het zicht Met ijzige witte parels In het schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten gedeeld…

Te zwaar, te licht, het leven een slecht script, op het randje net nog tevreden en alleen maar broekzakken vol weg te geven met de kinderhand en echt klef het is hier een tijdelijke doos gegeven een paar koperen schellen die de hand vult met een paar vingers ingehouden spanning, woede of flauwte het teveel aan zweet onder zwarte nagels de…

In de nieuwjaarsnacht spat vuur uit een kinderhand, doet borrels blinken. Een keukenraampje zwaait open bij winters weer: het huis komt vol mist. Ik loop langs graven, blijf staan bij een grote bak, gooi snoeppapier weg. Het hok is tochtig: eenden, konijnen kroelen op één grote hoop.…

De weg, gisteren nog uitnodigend en breed deuren openend, de vensters op de wereld waar het koren kinderhand en magen vulde en het gras niet werd bevloeid met tranen, nu domweg afgekapt in het allerwreedste leed. De buurman van toen is de vreemde van vandaag in deze onbegrijpelijke wereld van zegevierend recht van de sterkste.…

Als de wind raast tussen de winterbomen trotseert Sint Nicolaas ieder jaar de kou; vult hij alle kinderhanden en doet hij wel, aan zijn belofte trouw.…

bladeren weg vermoeid van deze lange hete zomer voelt ze lomer en lomer haar krachten in de aarde gaan en sluit zich alvast af voor blaad'ren die ze nu laat gaan het gras wordt nog voor `t laatst gemaaid de tuin voor winterslaap gedekt een late merel snoept nog van de laatste vrucht twee zwarte bramen hangen overrijp tot kinderhand…

troon zien in kiezels edelsteen als gevolg de honderden maagden hopend op een gouden ring waarvoor ze zich terstond verlagen al is er aids in het geding honger stelt geen vragen over normen die vervaagden het schort nog aan gezond verstand zolang het vreemde geld blijft rollen voor citroenen koopt men knollen de smeerlap pakt een kinderhand…

Hoe ik probeerde ze te plukken, mijn kinderhanden nog te klein om hun verzet te breken. Zelfs hun geur is sterker gebleken. Nu ik oud ben, zie ik nog mijzelf als kind. Dwalend over die grote paarse hei. Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de gentiaan er ook nog bij.…

paar maal drukken zich zoemend bewoog in het rond maar slechts op bikkelharde ondergrond een tol uit een houten garenklos met een touwtje aan een stok door pappa lief gemaakt één dinky toy en een ouwe klomp maakten zijn wereld rond de onderkant van de tafel tekende het wereld beeld het speelgoed leerde grenzen aan beeldend vormen door kinderhand…

En altijd speelt een kinderhand met water, wind en zand en hoort nog steeds de oude vraag wat wil jij worden, later?…

janhagel op de bicycletten Maar alras vermeit men zich bij kramen waar de kunstenaars de pottenbakkers en bekwame schilders met portretten En anderen hun etenswaar van regionale akkers aan de man trachten te brengen alsmede aan de vrouw Zo, en niet anders en aldus werd gaandeweg geleidelijk allengs van 't toegestroomd publiek een kinderhand…