inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.005):

Ondeelbare tijd?

Berusting zucht
uit de geur van
vers gedolven aarde,
houdt het verstilde hart
omhoog, onophoudelijk
stroomt bloed door
de navelstreng
van onze kindertijd,
gedragen door een
fakkel van verdriet
als lopend vuur in
een kinderhand ontstak,

blijft gloeien in de as,
wind en regen, daar
zijn schuilplaats vindt,
pijnlijk lang verzwegen
opgeslagen in de smart
van voor - en tegenspoed
onderschrijft de dierbaarste
herinnering zoals zij was,
ze is niet vertrokken, morgen
kom je haar weer tegen, de
indrukken blijven groot in
de lichtste voet-print , die
zij achterliet toen de
ondeelbare tijd haar ogen sloot.

Dag Liesje

... Illustratie: Bron: Vuelaplage ...

Schrijver: Pama, 10 juli 2019


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 108

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Antonia
Datum:
10 juli 2019
heel ontroerend groeten

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)