Alle inzendingen over leeuwrik

Blijft gij nooit één blanke uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de rode smarten Van de duistre aardenacht, Wordt het bloeden…

Alles in mij werd morgenblank: Vogeltjes floten hunnen dank; Over de stille bossen ging Windevleugel-ritseling, En mijn hart die morgen kweelde Als een leeuwrik zijn liedrenweelde.…

Gij leeuwrik en gij nachtegaal Al zingt gij heel verscheiden Toch hou ik van u beiden En hoor graag naar uw zoete taal Wanneer ik dwaal Door bos en veld en weiden! - En naar uw juichen en geklag Mocht ik wel luistren nacht en dag.…

Hoe nabij, Hoe als eerst, Glanst het bosje en straalt de wei, Schalt de leeuwrik die met zang de lucht beheerst. Zorgenvol Liep ik uit, Eer ik 't wist kwam Lente en zwol De ogen vol met groen me, de oren vol geluid. Wie bleef jong? Wie werd oud? Lente lachte en MIJN hart zong De eigen tonen over die ze een knaap vertrouwt.…

Glanzig vochte nevels, uitgehangen Over 't verre en heuvelig verschiet, Trekken, nu de zon haar stralen schiet, Opwaarts met des leeuwriks blijde zangen. Bukkend met van vreugd gebloosde wangen, Juicht in 't bos het meisje als het ziet Hoe de struik wel twintig besjes biedt, Die ze in 't mandje handig weet te vangen.…

Luid riep met zuivre mensenstem Een kind, dat als de leeuwrik lachte Los en gemaklijk, zonder klem Van weemoed, hartstocht of gedachte. Ik sloot mijn ogen voor de tover Van bloem en landschap, ongestoord Gaf ik mij zalig, louter, over Aan de bekoring van het woord.…

Geen leeuwrik orgelt er een morgenlied; op loden vleuglen schijnt de stilt te hangen; slechts in de verte ruist de zee haar zangen...…

Neevlen dekken nog het veld, Maar des leeuwriks stijgen meldt Weer een nieuwe dag en zingt, Dat het licht de nacht verdringt. Musjes in hun asgrauw pak, Krieuwen slaaprig op het dak; Vrolijk laat de wakkre haan In de schuur zijn wekker gaan.…

- ‘Mijn leéuwrik! Gij, die door de nachten heen-gedrongen, de vreugd van de enig-eeuw'ge zonne hebt gezongen, draagt ge de rúst niet meer van de een'ge zonneschijn?’ - Maar ik ben moé: 'k wou in uw woorden slápen... - ‘Mijn lome bloem in avond-water; o mijn kind;...…

De wiedsters in 't veld en de leeuwrik omhoog. - O, lag zij bij hen in het vlas! En zat zij te peinzen, toen vroegen zij haar, Of zij tevreden was. Zij waren zo goed en zo vriendlijk met haar, Zij kon niet zeggen; "Neen." Maar 's avonds als zij slapen ging, Toen weende zij alleen.…

Lief, ontwaak: de late sterren doven In de koele morgenzucht, En de leeuwrik uit onzichtbre hoven Voer al door de lage lucht. Met het binnenstuwend water rijzen We in de alomme klaart: Al de tekenen der heemlen wijzen Op een gunstge vaart.…

De eerste leeuwrik dunkt hem wonder, Stijgend in onpeilbaar blauw, Waar te nacht nog flits en donder Vochten met hun vloek en klauw; Toen hij blind door stormwind waarde, En niet anders bidden kon Dan te slapen onder de aarde, Vóor hem vond de heldre zon.…

De krekel ronkt in 't lover, De rietmus zingt niet meer; De leeuwrik daalt in 't koren Weer op zijn nestje neer. De velden in het ronde Zijn duister reeds omhuld; En lichte wolkjes zweven In 't Westen nog verguld. De spade op brede schouder, Vermoeid en uitgeput, Keert thans de landman weder Naar zijn geliefde hut.…

Hoe lang nog moet ik derven Mijn rode beuken, Mijn berk, mijn hagedoorn, Mijn leeuwrik boven 't koorn, Het bos in al zijn verven, En al zijn reuken? Hoe lang de Vlaamse vlassen De wiedsters, wiederen? Het land der Leye, waar De luchten diep en klaar, En verten plots verrassen Met galm van liederen?…

Een aangenaam en zoet geluid Door gans de velde zwiert; De leeuwrik spreidt zijn vlerkjes uit En stijgt en tiereliert; Het bieken zingt in 't rond en bromt Dat het de lente viert; De zwaluw, die van elders komt, Hier weder ommezwiert. Nu weer de zwaluw ommezwiert Waar onze wonen zijn.…

Een leeuwrik, die luisteren wilde, Daalde van boven neer, Geen halm, geen blaadje trilde, Geen windje bewoog zich meer. De vliegen en kevers en bijen, Ze staakten allemaal Hun gonzen, en hoorden in stilte Naar haar zwijgend verhaal. En vraagt ge mij, wàt ze vertelde?…

Fluks pikt een leeuwrik, die door 't koren speelde, een korrel en wipt op en zingt, en zie: 't gaat alles mede, in stijgend' harmonie, met 't lied, zo zoet als nooit nog vogel kweelde. 12 Juli 1900.…

- Hoor me daar die leeuwrik gillen! Kermisdeuntjes anders niet! Daar ’s geen metrum in zijn lied!… Die zo jong ook zingen willen… Och, dat loopt totaal in ’t riet!… En slaat daar geen filomeeltje? Watte bombast-melodie! Ware dolhuispoëzie!… Dat heet nu Natuur, verbeeld-je!…

Aan wie behoort 't geronk van 't vliegje, Aan wie behoort des leeuwriks lied? Het stil geritsel van de blaadren, Of 't zachte murmlen van de vliet? Aan hen, die in hun harte koestren Een sprankje van het heilig vuur, En die de stemmen horen kunnen, De duizend stemmen der natuur.…

Zodra als de haan en de leeuwrik te zaam, Wen 't daagt in de Oosten, me wekken, Dan spring ik het bed uit, en loop naar het raam, En haast me het open te trekken. En 't raam van hierover gaat insgelijks op, En achter het klimmende lover Ontwaar ik de vriendelijk knikkende kop Der lieflijke meid van hierover. Dag, Sander!…

De zilvren stroom leidt als een zuivre straat weg in het nevellicht azuur; en morgens zingend hart, de leeuwrik, slaat uit zijn verdwaasde keel wijsheid die geen betracht en elk verstaat, vreugd zonder maat, vreugd zonder duur... Hoe laat is 't aan de tijd? 't Is liefdes uur. Hoe laat is 't aan de tijd?…

En een trillende leeuwrik stijgt boven zijn hoofd, een plechtige lofzang ruist door het loof, en bijen snorren hem gonzend voorbij, en alles ontwaakt en is vrolijk en blij... De zonne lacht, de morgen straalt in opperste pracht, en hij, de gelukkige, gaat met stralende blik en een lach op het gelaat. Wiesbaden, 1878.…

Doorgalmen het luchtruim; En roemen als goedheid De Schepper der lente, Die de aarde verheugt, Nu loeien de koeien; Nu briesen de paarden; Nu blaten de lammren, En geitjes en schapen; Nu snorren de insectjes; Nu zingen de vogels; 't Geroep van de koekkoek, 't Gefluit van de merel, Het kirren der duifjes, Het orglen der leeuwrik…

Daar ligt een weiland wijd, daat kunt ge hooren Den leeuwrik zingen vliegend naar het blauw, De rundren grazen, lekkend blanken dauw En lijken als booten op stoom te drijven. En als de maan verrijst, jaagt witte wijven De wind de lucht in, nevel dwaalt heel ver Nog op het weiland, vangend d'avondster.…