Alle inzendingen over luttel

ooit was de dolfijn een landdier het wandelde rond en haalde adem onder druk van de weersomstandigheden werd de dolfijn in luttele millennia richting het water gedreven de eens volgroeide poten werden korter en korter tot ze nagenoeg verdwenen wat de dolfijn aan het bestaan op het droge overhield waren de longen evolutionair gezien is dat raar…

als de verdoving wegebt komt de kamer in beweging en luwt de storm tot weeë misselijkheid en flarden berusting ik luister met gesloten ogen naar de gestolde stilte in mijn hoofd later tracht ik aarzelend in faalangst met stramme lettertekens een brief voor je te krassen op grauw papier maar verder dan luttele woorden kom ik niet…

In dagen die voorbij razen stokt mijn adem bij het proeven van warme lippen in 't versmelten van lichamelijk vertalen waarbij ijskoude leegte 't leven in luttele seconden doet verschalen. In dagen die voorbij raasden, de storm ging liggen, stapelden kleren schaamteloze hoopjes met nog slechts twee zielen in het eindeloos beminnen.…

luttele seconden lijken wel een eeuwigheid, zo even vertoeven in een tijdsillusie van slow motion overrompeld door duizenden aard-beelden, een explosie van onlosmakelijke verbindingen en linken, elke schakel terugkerend naar zijn oorspronkelijkheid. Verstijfd, verblind rukt ze zich los uit deze tijdsdimensie.…

de ultieme balans van hemels presteren ruim werd gehaald weer vlogen zwarte vogels naar de toppen van nabij gelegen bomen werd de natuur in onheilspellend doodse stilte gehuld een magere hond huilde toen hij alleen op het grote plein stond waar stenen braken bogen uit hun beeldschone spanning raakten zo kraakte de tijd in luttele…

op een bizondere manier het zal je maar gebeuren gebruikt te worden zonder inspraak en je er direct bij neer te leggen het leven trekt aan mij voorbij in segmenten van weten en denken flarden herinnering en beleving in alle ernst weet ik te glimlachen de natuur laat mij mijzelf beleven hoe lang het duurde weet ik niet de eeuwigheid in luttele…

verdrinkend in de peilloze diepte van haar ogen toen zij met tegenzin en schoolvriendin de reis fietsend vervolgde holde ik hectometers mee wiste tranen die erg opdringerig waren vond op mijn kamer als herinnering aan onvergetelijke dagen de single “Mister Tambourine Man” van de legendarische groep The Byrds grijs inmiddels net als mijn luttele…

De lange, lange tijden der geschiedenis zijn onbeschreven, het leven, als in luttele seconden in de lodentijd der eeuwigheid. Vergeten kan zij niet omdat er geen herinnering is, het zijn slechts schimmen, wazige sporen op aarde. Hoe kan ik ze in mijn handen houden? Heb ik ze, reeds vliegen ze weg.…

Geen vleitoon klinkt mij zoet; Mijn volksspraak, luttel rond, Geeft nog de klank terug, Uit onzer vaadren mond. Bij de eiken, aan de top Eens heuvels, wies ik op. In heiden zonder baan, Leerde ik, ter jacht geschort, Mijn eerste treden gaan.…

- Wat ook van zijn zijde verdween, De sterv'ling heeft luttel van noden!…

Elk woord zonder respect is toepasselijk Achter mijn rug mijn leven versieren, waar ik zo van hou Vele levens zijn nu verdwaald Dat van jou kabbelt doelloos voort Te lang voordat de waarheid was achterhaald Zelf schijnvrienden gun ik een leven zoals het hoort Mijn leven is mijn alles Eeuwen heeft het geduurd Alles wat mij lief is In luttele…

Ze slefferen op hun sloffekens* voort, Daar spreekt geen één een luttel woord, Hun paternosters rinkelen; Een vale schijn vergeelt hun wang: Aan 't einde van de zwarte gang Staat er een kaars te pinkelen.…

Labbertong niet in het minst te deren Toen hun rivaal al rap de tweede liet noteren En ook de derde viel in luttele seconden Werd luid gescholden op de bloedeloze heren Die het vertrouwen van de eigen aanhang schonden Op de tribune zong men zich de kelen schor Men smeekte om een changement van het decor En ja, daar was hij, Remko, met zijn…

Bangladesh een jonge vrouw die achttien uren achter elkaar heeft gewerkt en dat al wekenlang voor het bedrag van een paar luttele euro’s per dag, zakt plotseling ineen in haar hand nog een schattig tuinbroekje voor kindjes aan de andere kant van de wereld zo een als waar het blonde meisje in liep waar mensen zich goedkoop en toch mooi…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d'eikenbast, U met een luttel dauws vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is 't, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

Zo zag ik geslachten, Zo schoonheid en krachten Ontluiken en bloeien, maar luttel bestaan, Zo lach en verblijden In jammer en lijden Voor ’t schemerend Westen des levens vergaan.…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d’ eikenbast, U met een luttel daauw vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is ’t, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

Poëzie, tenger en sterk mirakel, dat zich voltrekt boven een trosselke woorden, boven een enkele zin, boven een luttel woord; ach trosselken, ach woordenrei, ach woord weiger van waarde, wie heeft uw geest gewekt en over wrokkige aarde doen heilichten - Gods blik die gloort -?…

Ik vraag niet, wat verraad of list de braafheid mocht ontstelen, Of duizend snoden zonder ziel met luttel braven delen. Ik vraag aan hem geen lof of roem, die niet in 't hart kan lezen, Maar wat hij in zich-zelv' gevoelt ook andren waant te wezen.…

't Was luttel: — overvloed lokk' weelde En willig drage d' Oceaan Op 't golvend schuim de blinkende aan, Gij weert die kanker!? — U bedeelde De kunst, de kennis die gij viert, Een zin die slechts 't verheev'ne huldigt!? — Heel d' aarde is u de les verschuldigd, Dat menslijkheid ons 't hoogste siert!?…

Schoon haar lage winde Luttel bloemen bie', Om haar lokken binde 'k Elke die ik vinde, En hoe schat zij die! Eer men ons benijde, Siersel van de trans! Als zij blozend blijde Dartelt aan mijn zijde, Tempert gij uw glans.…

Zotte overdenkt zijn plan afspraak bij kiekenskot op Hontseinde ‘ awel spreekt hij, ‘ ze zullen verschieten die sappige kiekens’, pluimen maken mij zot, een duivel, als ik bloed proef moet alles dood, slechts één kieken vreet ik op’ kom, we zijn ermee weg en hij rent met rechte staart gezwind den preiakker over ik blijf, weet dat binnen luttele…

Ai, beid een luttel maar. De wollek scheurt: de lucht wordt klaar: Het onweer is al onder. Dan, 't licht is ook aan 't ondergaan. De nacht zal u benarren. Mij niet; nu komt de blanke maan Met haar vergulde horens aan En honderdduizend starren. ------------------------------ prachen - smekend vragen…

Tijdverspilling ook energieverspilling Dankbare en rijkelijke mooie relaties op het spel gezet Kinderen en zeer wijze ouders in plan gelaten Mijn zeer intens diep geloof betwijfeld Laatste onterechte belediging raakte me diep Nooit verdiend Ik timmer aan mijn weg Doorzichten en transparantie Kan van jou niet beweerd worden Licentiaat Romaanse knap Je luttele…

voor luttele centen leest men zich heden een gepersonaliseerde breuk in de hemel, optioneel in verzen van Huyghens of Vondel. het is niet, ergo het zij zo. het stroomt, ergo het gaat voorbij. geef de ogen nu maar de kost. helder wordt in deze faze vaak de huid, diafaan, en duidelijk zichtbaar daaronder het woedende rot.…

Doch zeg ik maar luttel, zo denk ik te meer, En wat voor kastelen ik tover, Verraden wellicht mijne blikken, zo teer, Der lieflijke meid van hierover! Wel lastig maar eerlijk verdient ze haar brood, En zingende zit ze te naaien. Heur haar, dat is blond, hare wangen zijn rood, Hare ogen, die weet ze te draaien!…

,genesteld de benen in netkousen vakkundig gekruist ik zag de aanzet van jarretelles steels keek ze om zich heen of iedereen haar entree wel had opgemerkt haar blik kruiste de mijne even stond de wereld stil dan keek ze smalend weg een trekje van minachting om de lippen als had ze in iets vies getrapt dolend door de hoerenbuurt luttele…

't Overkomt me niet zo vaak, maar best Toch wel luttele momenten afgunstig op bikkelharde wezens. Zelf niet de gunstigste episode beleefd, dip Toch erg geduldig weer geluisterd, erg schaars genipt. Wel getrouwe plichten vervuld, gewoon - mijn - must Ben ik dan beter dan een ander, elk ademend wezen blijft evenwaardig.…

moeten we weer spiegels tegen papaya's ruilen democratisch primitief het polderieke schrappen tegen raketijsjes in de supermarkt tonen wij een blote dikke tiet in de moskee, blaast dan een willekeurige snor of baard met boventoon de halve wereld op wedden.. kop of munt tolerantie man, tolerantie uren wachttijd op schiphol worden luttele…

Wat wrede stem dan, die ons riep, Om luttel vreugd te smaken, Gekocht voor moeite en bange strijd, Beklemd in eng begrip van tijd? o Eeuwigheid! gij zijt de ree, Zo lang gezocht op ’s levens zee, In zo veel wilde baren! Ontsteek uw baken op de kust! Gods lichtend Woord doe ons gerust En juichend binnen varen!…